DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Miscellanea
DOI Artikel:Karpowicz, Mariusz: Jan Reisner - zapomniany malarz i architekt
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.41528#0084
MARIUSZ KARPOWICZ
W roku 1690, dnia 15 maja, aapilsfca w SigdMalbacih
notuje Janai Reiismerai jlako geometrę królewskiegou,
również na, dtwóch rysunkach przedstawiających plan
ziiieamli kościelnej w Węgrowie (z rzutem fary) i poza
miastem — podpisany jiest Jan Relisimar „geometra
regni“ 12. Malarz Jana III i geometra na usługach Do-
brogośta to śjleidiniai i (tia sama osloba. Świadczy x> tym
telkisit na 'jago nagrobku w farze w Węgrowie i jedno-
Miłość tytułów w© wszystkich dokumentach jego do-
tyczących.
Z napisu na nagrobku dowiadujemy siię kilku bar-
dzo istotnych szczegółów 13:
1) że umarł 9.XIII1. 1713 w Kraisneim,
2) że żył lat 58, czyli że urodził się w r. 1655,
3) że (tytuły otrzymał dzięki własnej pracy,
n Publikowana: M. Karpowicz, Autoportret Siemigi-
nowskiego, „Biuletyn H. S.“, XVIII, 1956, s. 140, przypis 7,
tamże zidentyfikowany malarz i geometra jako jedna osoba.
12 APwW, Księga Fundacyjna (por. przypis 2), tuszem na
pergaminie, oprawne w księdze. Kopia Księgi i rysunków
w AGAD, Bibl. Ordyn. Zamoyskich, IX-b.
13 Tekst z nagrobka in extenso w aneksie. Nad płytą
z napisem wisi owalny portret epitafijny, o wym. 46X37 cm.,
olej na blasze miedzianej, tło brunatne, włosy czarne, kaftan
czerwony ze złotymi galonami. Uchodzi, chyba niesłusznie,
za autoportret Reisnera,
4) że jest w y oho warnikiem Jama DII,
5) że był marszałkiem dworu Doibrogostia Krasiń-
skiego.
Trzeba by z kolei wyjaśnić sprawę tych 'ty(tułów.
We wszystkich dokumentach nazywany jesit lufo sam
się nazywa „Aula© Laiteranensiis Gomes eit Auratae
Miliitiae Eąues”. Znaczienli© tytułu ,,Eques Auraitius”
w Poiliście jest znane — równa siię uszflaichceniiu, uży-
wany foyi przez królów dla nobilitacji ipiolzia plecami
sejmu14. Natomiast oba tytuły razem dowodzą, że
mamy do czynienia z posiadaczem papieskiego' orderu
Złotej Ostrogi, nadawanego często artystom niieszlla-
chieckiegio pochodzenia dla swegio rodzaju nobilitacji.
Miał go mp. Miozart. Z polskich artystów Siiemig|iinoW-
siki15, (Sylwester Miirys 18, Franciszek Maria Lancii17 —
14 Por. A. W e i n e r t, Kawalerowie Złotej Ostrogi w Pol-
sce do XIX wieku, „Tygodnik Ilustrowany", 1879, s. 357 i 391,
oraz M. Karpowicz, Autoportret, jw., tamże reszta lite-
ratury.
15 M. Karpowicz, jw., tamże szczegóły o Orderze Zło-
tej Ostrogi i literatura.
i# St. Szymański, Sylwester August Mirys (monogra-
fia), w druku.
u A. Bartczaków a, Franciszek Maria Lanci, Warsza-
wa 1954, s. 5.
II. 1. Węgrów, fasada kościoła farnego, widok od strony rynku. (Fot. PIS)
72
W roku 1690, dnia 15 maja, aapilsfca w SigdMalbacih
notuje Janai Reiismerai jlako geometrę królewskiegou,
również na, dtwóch rysunkach przedstawiających plan
ziiieamli kościelnej w Węgrowie (z rzutem fary) i poza
miastem — podpisany jiest Jan Relisimar „geometra
regni“ 12. Malarz Jana III i geometra na usługach Do-
brogośta to śjleidiniai i (tia sama osloba. Świadczy x> tym
telkisit na 'jago nagrobku w farze w Węgrowie i jedno-
Miłość tytułów w© wszystkich dokumentach jego do-
tyczących.
Z napisu na nagrobku dowiadujemy siię kilku bar-
dzo istotnych szczegółów 13:
1) że umarł 9.XIII1. 1713 w Kraisneim,
2) że żył lat 58, czyli że urodził się w r. 1655,
3) że (tytuły otrzymał dzięki własnej pracy,
n Publikowana: M. Karpowicz, Autoportret Siemigi-
nowskiego, „Biuletyn H. S.“, XVIII, 1956, s. 140, przypis 7,
tamże zidentyfikowany malarz i geometra jako jedna osoba.
12 APwW, Księga Fundacyjna (por. przypis 2), tuszem na
pergaminie, oprawne w księdze. Kopia Księgi i rysunków
w AGAD, Bibl. Ordyn. Zamoyskich, IX-b.
13 Tekst z nagrobka in extenso w aneksie. Nad płytą
z napisem wisi owalny portret epitafijny, o wym. 46X37 cm.,
olej na blasze miedzianej, tło brunatne, włosy czarne, kaftan
czerwony ze złotymi galonami. Uchodzi, chyba niesłusznie,
za autoportret Reisnera,
4) że jest w y oho warnikiem Jama DII,
5) że był marszałkiem dworu Doibrogostia Krasiń-
skiego.
Trzeba by z kolei wyjaśnić sprawę tych 'ty(tułów.
We wszystkich dokumentach nazywany jesit lufo sam
się nazywa „Aula© Laiteranensiis Gomes eit Auratae
Miliitiae Eąues”. Znaczienli© tytułu ,,Eques Auraitius”
w Poiliście jest znane — równa siię uszflaichceniiu, uży-
wany foyi przez królów dla nobilitacji ipiolzia plecami
sejmu14. Natomiast oba tytuły razem dowodzą, że
mamy do czynienia z posiadaczem papieskiego' orderu
Złotej Ostrogi, nadawanego często artystom niieszlla-
chieckiegio pochodzenia dla swegio rodzaju nobilitacji.
Miał go mp. Miozart. Z polskich artystów Siiemig|iinoW-
siki15, (Sylwester Miirys 18, Franciszek Maria Lancii17 —
14 Por. A. W e i n e r t, Kawalerowie Złotej Ostrogi w Pol-
sce do XIX wieku, „Tygodnik Ilustrowany", 1879, s. 357 i 391,
oraz M. Karpowicz, Autoportret, jw., tamże reszta lite-
ratury.
15 M. Karpowicz, jw., tamże szczegóły o Orderze Zło-
tej Ostrogi i literatura.
i# St. Szymański, Sylwester August Mirys (monogra-
fia), w druku.
u A. Bartczaków a, Franciszek Maria Lanci, Warsza-
wa 1954, s. 5.
II. 1. Węgrów, fasada kościoła farnego, widok od strony rynku. (Fot. PIS)
72