ZOFIA OSTROWSKA-KĘBLOWSKA
II. 3. Sierniki, pałac. Widok od strony parku. (Fot. Z. Ostrowska-Kęblowska)
nieco wyraźniejsze światło rzucić na postać funda-
torki, a szczególnie na te lata jej życia, gdy podjęła
ona budowę pałacu.
W chwili przejęcia przez nią majątku istniały
w Siennikach obszerne zabudowania gospodarcze oraz
dwór drewniany 15, które jednakże zniknęły bez śladu
ustępując miejsca nowemu założeniu pałacowemu.
Wedle tradycji'16 budowę pałacu rozpoczęto w
r. 1786, co znajduje potwierdzenie we wzmiankach
archiwalnych 17 stwierdzających, iż dopiero od r. 1786
przebywała Radolińska częściej w Biernikach. Rok 1786
jako przypuszczalny termin rozpoczęcia budowy po-
twierdza również jedyny zachowany kontrakt18 do-
tyczący pałacu zawarty 21 grudnia 1787 r. w Poznaniu
z rzeźbiarzem Janem Szepsem z Poznania, w myśl
którego zobowiązał się on do wzniesionego już pałacu
wykonać według dostarczonych rysunków — kamienne
kapitele i bazy kolumn oraz schody.
Brak jednak w archiwum jarocińskim wiadomości
zarówno co do osoby architekta, który zaprojektował
15 ABP, Poznań 535, Rei. Gr. 1031, k. 24 i następne,
79 i następne, ,,Wizja majętności siennickiej...”.
18 Karwowski, jw., s. 14'9.
17 APP, Zespół Jarocin 37, 39.
i« APP, Zespół Jarocin, XVIII, k. 9. Na kontrakt (por.
aneks) ten zwróciła ml uwagę P. mgr A. Sławska, której
w tym miejscu składam serdeczne podziękowanie.
całość, jak również co do osób pozostałych wykonaw-
ców. Istotną wiadomość, opartą na nieistniejących dziś
źródłach archiwalnych, podaje natomiast Karwow-
ski 19, mianowicie, że radami w sprawie budowy słu-
żyli Radolińskiej najwierniejsi jej przyjaciele — mar-
szałek wielki litewski Władysław Gurowski i stryj
jej marszałek nadworny gen. Kazimierz Raczyński
z Rogalina.
Ponieważ —• poza pałacem w Siennikach — nie
inicjowała Radolińska żadnych przedsięwzięć budowla-
nych zwróciła się więc, zamierzając wznieść pałac —
po radę i pomoc do swych przyjaciół, bardziej niż
ona doświadczonych w sprawach architektonicznych.
Zarówno bowiem Gurowski jak i Raczyński w tych
właśnie latach wznosili i ozdabiali własne rezydencje.
Pałac Gutowskiego w Poznaniu 20 przebudowywał naj-
pewniej według własnych projektów anch. Antoni
Hóhne (Heyne). On też zapewne był wykonawcą pa-
łacu siennickiego21. Natomiast autor projektu zarówno
architektury jak i dekoracji wnętrz J. Ch. Kamsetzer
19 Por. iprzyp. 16.
20 z. Ostrowska-Kęblowska, Pałac Działyń-
skich w Poznaniu, Poznań 1958.
21 APP, Zespół Jarocin, 3738, „Repertorium akt processo-
wych Majętności Siennickiej” z r. 1806, w którym znajduje
się wzmianka, iż „Akta w Sprawie z Architektem Heynem
reponowane”.
202
II. 3. Sierniki, pałac. Widok od strony parku. (Fot. Z. Ostrowska-Kęblowska)
nieco wyraźniejsze światło rzucić na postać funda-
torki, a szczególnie na te lata jej życia, gdy podjęła
ona budowę pałacu.
W chwili przejęcia przez nią majątku istniały
w Siennikach obszerne zabudowania gospodarcze oraz
dwór drewniany 15, które jednakże zniknęły bez śladu
ustępując miejsca nowemu założeniu pałacowemu.
Wedle tradycji'16 budowę pałacu rozpoczęto w
r. 1786, co znajduje potwierdzenie we wzmiankach
archiwalnych 17 stwierdzających, iż dopiero od r. 1786
przebywała Radolińska częściej w Biernikach. Rok 1786
jako przypuszczalny termin rozpoczęcia budowy po-
twierdza również jedyny zachowany kontrakt18 do-
tyczący pałacu zawarty 21 grudnia 1787 r. w Poznaniu
z rzeźbiarzem Janem Szepsem z Poznania, w myśl
którego zobowiązał się on do wzniesionego już pałacu
wykonać według dostarczonych rysunków — kamienne
kapitele i bazy kolumn oraz schody.
Brak jednak w archiwum jarocińskim wiadomości
zarówno co do osoby architekta, który zaprojektował
15 ABP, Poznań 535, Rei. Gr. 1031, k. 24 i następne,
79 i następne, ,,Wizja majętności siennickiej...”.
18 Karwowski, jw., s. 14'9.
17 APP, Zespół Jarocin 37, 39.
i« APP, Zespół Jarocin, XVIII, k. 9. Na kontrakt (por.
aneks) ten zwróciła ml uwagę P. mgr A. Sławska, której
w tym miejscu składam serdeczne podziękowanie.
całość, jak również co do osób pozostałych wykonaw-
ców. Istotną wiadomość, opartą na nieistniejących dziś
źródłach archiwalnych, podaje natomiast Karwow-
ski 19, mianowicie, że radami w sprawie budowy słu-
żyli Radolińskiej najwierniejsi jej przyjaciele — mar-
szałek wielki litewski Władysław Gurowski i stryj
jej marszałek nadworny gen. Kazimierz Raczyński
z Rogalina.
Ponieważ —• poza pałacem w Siennikach — nie
inicjowała Radolińska żadnych przedsięwzięć budowla-
nych zwróciła się więc, zamierzając wznieść pałac —
po radę i pomoc do swych przyjaciół, bardziej niż
ona doświadczonych w sprawach architektonicznych.
Zarówno bowiem Gurowski jak i Raczyński w tych
właśnie latach wznosili i ozdabiali własne rezydencje.
Pałac Gutowskiego w Poznaniu 20 przebudowywał naj-
pewniej według własnych projektów anch. Antoni
Hóhne (Heyne). On też zapewne był wykonawcą pa-
łacu siennickiego21. Natomiast autor projektu zarówno
architektury jak i dekoracji wnętrz J. Ch. Kamsetzer
19 Por. iprzyp. 16.
20 z. Ostrowska-Kęblowska, Pałac Działyń-
skich w Poznaniu, Poznań 1958.
21 APP, Zespół Jarocin, 3738, „Repertorium akt processo-
wych Majętności Siennickiej” z r. 1806, w którym znajduje
się wzmianka, iż „Akta w Sprawie z Architektem Heynem
reponowane”.
202