Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (33.1971)

Ił. 1. Obraz Chrztu w Jordanie. Ikona z podpisem
M. Rudkiewicza w ikonostasie cerkwi żukowskiej.
(Fot. A. Stelmach)


II. 2. Odwrotna strona desek obrazu Chrztu w Jorda-
nie z cerkwi żukowskiej. (Fot. A. Stelmach)

ANTONI STELMACH

ODNALEZIONY OBRAZ MICHAŁA RUDKIEWICZA

W ikonostasie cerkwi żukowskiej, w pow. luba-
czowskim zachował się obraz Chrztu Chrystusa w Jor-
danie (ii. 1) podpisany w r. 1749 przez malarza Mi-
chała Rudkiewicza. Na obraz ten zwrócił uwagę z po-
czątkiem bieżącego stulecia Karol Notz w przygoto-
wanej dla konserwatora lwowskiego szczegółowej in-
formacji o zabytkach powiatu cieszanowskiego, przy-
taczając w transkrypcji łacińskiej odnotowany napis
Rudkiewicza1. Napis ten dający się jeszcze obecnie
odczytać, umieszczony na ramie obrazu brzmi nastę-
pująco: „Syju ykonu sprawył Rab Bożij Yoań Kło-
sowski so żenoju swojeju Tieodosju rady śpasjenja
Roku A Ps M U2 [1749] Mesaca yjunija Dna d [4]
Mechał Rudkowecz mnohohresznij małjar Żokowskij.”
~W napisie tym niejasne jest słowo „żokowski”.
Trudno zdecydować, czy idzie tu o malarza żółkiew-
1 Bibl. Naród., rkps Nr IV 5636: K. NOTZ, Zabytki po-
wiatu cieszanowskiego, s. 83 a.

skiego, czy też o żukowskiego. Nad zakończeniem
pierwszej sylaby tego wyrazu nie ma ani tytła, ani
też żadnej litery nadpisanej, mogących świadczyć
o zamierzonym tu skrócie. W grę raczej wchodzi po-
myłkowe pominięcie po „żo” litery „ł”. Gdyby bowiem
szło o Żuków, to zarówno w dokumentach, jak i w
mowie potocznej, tak przez Polaków, jak i Rusinów
zawsze nazywany był Żukowem a nie Żokowem.
Idąc śladami badań i sugestii W. Święcickiej można
być przekonanym — niezależnie od tego, czy malarz
pragnął w tym podpisie zaznaczyć swe żółkiewskie
pochodzenie, czy też usiłował podkreślić_ autorstwo
większej liczby obrazów wykonanych w Żukowie —
że jest to obraz Michała Rudkiewicza, malarza żół-
kiewskiego, znanego dotychczas ze skąpych przeka-
zów archiwalnych, syna Jana Rutkowicza, słynnego
2 Końcówka daty obecnie trudna do odczytania, rekon-
struuję ją na podstawie notatki Notza.

379