DOI Heft:
Nr. 1-2
DOI Artikel:Szolginia, Witold: [Rezension von: Katalog graciur XVII-XIX st. z fondiv Lvivskoj Naukovoj Biblioteky im. W. Stefanyka AN USSR]
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.48735#0155
RECENZJE — KSIĄŻKI
,,calvus". Dalsze omyłki w odczytywaniu tekstów
na starych rycinach, polegają na bezsensownym
dzieleniu wyrazów lub łączeniu ze sobą wyrazów
sąsiednich, np. „fulminamonie" (?) zamiast „fulmi-
na montes".
Różne błędy i omyłki występują również w cy-
towanych w katalogu tekstach francuskich i nie-
mieckich. Dla przykładu podaję kilka przeze mnie
dostrzeżonych. W cytatach francuskich: „dedic"
zamiast „dedie", „Leglise" zamiast ,,L'eglise",
„Leclere" zamiast „Leclerc", ,,Plase" zamiast
„Place" i prawdziwe kuriozum transkrypcji naz-
wiska znanego francuskiego architekta z XVIII
wieku, Ricaud de Tirregaille: „Riko de Tirreże".
A w języku niemieckim: „Aukunnt" zamiast
„Ankunft", „Hocheil" zamiast „Hochheit",
„Erzgerzog" zamiast „Erzherzog". Nie obyło
się bez błędów również w cytatach w języku
polskim.
I jeszcze krótka informacja o zdobiących oma-
wiany katalog rycin ilustracjach. Na pierwszą
natykamy się już na okładce, a jest nią najstarszy
znany widok Lwowa w postaci wykonanego przez
Franza Hogenberga na początku XVII wieku
miedziorytu do wielkiego albumu widoków i opisów
kilkudziesięciu ówczesnych miast europejskich (w
tym także dwunastu miast polskich), zatytułowane-
go Ciiitates orbis terrarum, autorstwa Georga
Brauna, Simona Novellanusa i Franza Hogen-
berga. Pozostałych ponad osiemdziesiąt ilustracji
— wszystko w zwartym zespole w środek tekstu
katalogu. Wszystkie są starannie i czytelnie odbite
na ilustracyjnym kredowym papierze, co czyni
z nich cenny, podręczny zbiór widoków archi-
tektonicznych Lwowa i ich zespołów. Bądź co bądź,
są to fotograficzne repliki ponad jednej trzeciej
zasobu oryginałów znajdujących się w Lwowskiej
Bibliotece Naukowej.
Piwypisy
1 Zlokalizowanej po zakończeniu drugiej wojny świato-
wej w dotychczasowej siedzibie Zakładu Narodowego im.
Ossolińskich (Ossolineum) oraz utworzonej w znacznej mierze
z pozostałości nie zwróconych Polsce bibliotecznych zasobów
zarówno samego Ossolineum, jak i innych dawnych bibliotek
lwowskich i pozalwowskich.
,,calvus". Dalsze omyłki w odczytywaniu tekstów
na starych rycinach, polegają na bezsensownym
dzieleniu wyrazów lub łączeniu ze sobą wyrazów
sąsiednich, np. „fulminamonie" (?) zamiast „fulmi-
na montes".
Różne błędy i omyłki występują również w cy-
towanych w katalogu tekstach francuskich i nie-
mieckich. Dla przykładu podaję kilka przeze mnie
dostrzeżonych. W cytatach francuskich: „dedic"
zamiast „dedie", „Leglise" zamiast ,,L'eglise",
„Leclere" zamiast „Leclerc", ,,Plase" zamiast
„Place" i prawdziwe kuriozum transkrypcji naz-
wiska znanego francuskiego architekta z XVIII
wieku, Ricaud de Tirregaille: „Riko de Tirreże".
A w języku niemieckim: „Aukunnt" zamiast
„Ankunft", „Hocheil" zamiast „Hochheit",
„Erzgerzog" zamiast „Erzherzog". Nie obyło
się bez błędów również w cytatach w języku
polskim.
I jeszcze krótka informacja o zdobiących oma-
wiany katalog rycin ilustracjach. Na pierwszą
natykamy się już na okładce, a jest nią najstarszy
znany widok Lwowa w postaci wykonanego przez
Franza Hogenberga na początku XVII wieku
miedziorytu do wielkiego albumu widoków i opisów
kilkudziesięciu ówczesnych miast europejskich (w
tym także dwunastu miast polskich), zatytułowane-
go Ciiitates orbis terrarum, autorstwa Georga
Brauna, Simona Novellanusa i Franza Hogen-
berga. Pozostałych ponad osiemdziesiąt ilustracji
— wszystko w zwartym zespole w środek tekstu
katalogu. Wszystkie są starannie i czytelnie odbite
na ilustracyjnym kredowym papierze, co czyni
z nich cenny, podręczny zbiór widoków archi-
tektonicznych Lwowa i ich zespołów. Bądź co bądź,
są to fotograficzne repliki ponad jednej trzeciej
zasobu oryginałów znajdujących się w Lwowskiej
Bibliotece Naukowej.
Piwypisy
1 Zlokalizowanej po zakończeniu drugiej wojny świato-
wej w dotychczasowej siedzibie Zakładu Narodowego im.
Ossolińskich (Ossolineum) oraz utworzonej w znacznej mierze
z pozostałości nie zwróconych Polsce bibliotecznych zasobów
zarówno samego Ossolineum, jak i innych dawnych bibliotek
lwowskich i pozalwowskich.