DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Artykuły
DOI Artikel:Wierzbicka, Anna: Wystawy sztuki polskiej we Francji w latach 1921-1939
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.71010#0139
Wystawy sztuki polskiej we Francji w latach 1921-1939
137
4. Widok na salę z rzeźbami Franciszka Blacka oraz obrazami Wojciecha Weissa.
Repr. wg „ Tygodnik Ilustrowany ", 1921, półr. I, s. 33
cowni artysty, Antoniego Kamieńskiego Podwórzec Uniwersytetu Jagiellońskiego w Kra-
kowie), polskie krajobrazy i typy ludowe (Jana Rustema Dawne typy polskie, Juliana Fała-
ta Krajobraz zimowy, Stanisława Kamockiego Wiosna w Zakopanem) oraz martwe
natury20.
Celem ekspozycji, jak czytamy w krakowskim „Czasie" i wcześniejszych relacjach
z przygotowania ekspozycji, było zaprezentowanie sztuki polskiej, jej najlepszych, naj-
bardziej charakterystycznych prac, uwypuklających „polskość" krajowej twórczości, za-
kładano bowiem, że „Krytyk, artysta i zwiedzający powinien móc zdać sobie sprawę,
czym jest polska sztuka i jak wysoką kulturą artystyczną możemy się poszczycić"21. Tę
„polskość" podkreślać miała także okładka katalogu wystawy projektu Wojciecha Jastrzę-
bowskiego, ukazująca dziewczynę z długimi złocistymi warkoczami o zdecydowanie
słowiańskim typie urody, z orzełkiem w koronie w tle, utrzymana w stylistyce charaktery-
stycznej dla polskiej odmiany art deco, łączącej ten kierunek ze sztuką ludową, oraz na-
wiązujący do ludowych drzeworytów plakat autorstwa Władysława Roguskiego,
przedstawiający chłopca łowickiego (il. 5-6). Czy więc tak pomyślana wystawa spełniła
swoje zadanie?
Już w pierwszych relacjach przeznaczonych do prasy polskiej zwracano uwagę na chao-
tyczne rozmieszczenie dzieł, ich nadmierne rozproszenie i bałagan oraz zły układ przydzie-
lonych sal, który przypominał literę „Z"22. Entuzjastyczne artykuły publicystów polskich
(m.in. Gustawa Beylina23) zawierały wiele pozytywnych uwag na temat ekspozycji i jej
20 Claire MERLOT, „L'Exposition d'art polonais a Paris", La Pologne politique, economique, litteraire et artistique,
1921, nr 10, s. 677-683; Emile LANGLADE, „Exposition d'art polonais", Les Amis de la Pologne, 1921, nr 8, s. 91-92.
21 „Wystawa polska w Paryżu", Czas, 1921, nr 37 (16 II), s. 3.
22 „Otwarcie sztuki polskiej w Paryżu", s. 2; POTOCKI, „Wystawa sztuki polskiej...", s. 5.
23 Gustaw BEYLIN, „Z wrażeń paryskich. Wystawa polska", Kurier Warszawski, 1921 (24 VII), nr 202, s. 9-10.
137
4. Widok na salę z rzeźbami Franciszka Blacka oraz obrazami Wojciecha Weissa.
Repr. wg „ Tygodnik Ilustrowany ", 1921, półr. I, s. 33
cowni artysty, Antoniego Kamieńskiego Podwórzec Uniwersytetu Jagiellońskiego w Kra-
kowie), polskie krajobrazy i typy ludowe (Jana Rustema Dawne typy polskie, Juliana Fała-
ta Krajobraz zimowy, Stanisława Kamockiego Wiosna w Zakopanem) oraz martwe
natury20.
Celem ekspozycji, jak czytamy w krakowskim „Czasie" i wcześniejszych relacjach
z przygotowania ekspozycji, było zaprezentowanie sztuki polskiej, jej najlepszych, naj-
bardziej charakterystycznych prac, uwypuklających „polskość" krajowej twórczości, za-
kładano bowiem, że „Krytyk, artysta i zwiedzający powinien móc zdać sobie sprawę,
czym jest polska sztuka i jak wysoką kulturą artystyczną możemy się poszczycić"21. Tę
„polskość" podkreślać miała także okładka katalogu wystawy projektu Wojciecha Jastrzę-
bowskiego, ukazująca dziewczynę z długimi złocistymi warkoczami o zdecydowanie
słowiańskim typie urody, z orzełkiem w koronie w tle, utrzymana w stylistyce charaktery-
stycznej dla polskiej odmiany art deco, łączącej ten kierunek ze sztuką ludową, oraz na-
wiązujący do ludowych drzeworytów plakat autorstwa Władysława Roguskiego,
przedstawiający chłopca łowickiego (il. 5-6). Czy więc tak pomyślana wystawa spełniła
swoje zadanie?
Już w pierwszych relacjach przeznaczonych do prasy polskiej zwracano uwagę na chao-
tyczne rozmieszczenie dzieł, ich nadmierne rozproszenie i bałagan oraz zły układ przydzie-
lonych sal, który przypominał literę „Z"22. Entuzjastyczne artykuły publicystów polskich
(m.in. Gustawa Beylina23) zawierały wiele pozytywnych uwag na temat ekspozycji i jej
20 Claire MERLOT, „L'Exposition d'art polonais a Paris", La Pologne politique, economique, litteraire et artistique,
1921, nr 10, s. 677-683; Emile LANGLADE, „Exposition d'art polonais", Les Amis de la Pologne, 1921, nr 8, s. 91-92.
21 „Wystawa polska w Paryżu", Czas, 1921, nr 37 (16 II), s. 3.
22 „Otwarcie sztuki polskiej w Paryżu", s. 2; POTOCKI, „Wystawa sztuki polskiej...", s. 5.
23 Gustaw BEYLIN, „Z wrażeń paryskich. Wystawa polska", Kurier Warszawski, 1921 (24 VII), nr 202, s. 9-10.