DOI issue:
Nr. 1
DOI article:Recenzje
DOI article:Grzybkowska, Teresa: Miasto Wyspiańskiego: Wystawa Wyspiański w Muzeum Narodowym w Krakowie (28 listopada 2017 20 stycznia 2019)
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.71010#0195
Recenzje
193
12. Sala Nie Paryż tylko Kraków, widok ogólny. Fot. autorka
zły się również projekty dekoracji i kostiumów,
m.in. do sztuk Meleager oraz Bolesław Śmiały, pa-
stelowe portrety Władysławy Ordonówny w roli
Krasawicy oraz Wandy Siemaszkowej jako panny
młodej z,, Wesela ". Pokazano dwa kostiumy Heleny
Modrzejewskiej do ról Laodamii w sztuce Protesi-
las i Laodamia oraz Antygony w tragedii Sofoklesa.
Tytuł działu szóstego, Nie Paryż tylko Kraków,
został zaczerpnięty z listu Wyspiańskiego do Karola
Maszkowskiego: „Tutaj nie Paryż tylko Kraków
a Kraków stolicą dawno już być przestał. Nie ma się
więc o co ludzi zdania pytać"21. Dla tego wnętrza
charakterystyczna jest wolnostojąca pośrodku sali
nadwieszona ściana, wsparta częściowo na czarnym
postumencie (il. 12). Z jednej strony umieszczono
Poranek pod Wawelem z 1894, z drugiej Motyw zi-
mowy z 1905 r. Na pozostałych czterech ścianach
zawieszono portrety znajomych i przyjaciół, obrazy
z widokami Krakowa i Paryża. Po prawej stronie od
wejścia widoki z okna mieszkania przy ulicy Kro-
woderskiej 157 (obecnie 79) na Kopiec Kościuszki;
Słońce na śniegu, Zadymka i Szary dzień.
Przy wejściu wyznaczono miejsce z napisem
Wyspiański - Aneks - tu od połowy marca można
oglądać dwa pastelowe portrety sióstr Marii i Zofii
Pareńskich, postaci bardzo popularnych w środowi-
sku krakowskim, jednych z bohaterek Wesela. Por-
21 Listy Stanisława Wyspiańskiego do Karola Maszkowskie-
go, oprac. Maria RYDLOWA, t. 3, Kraków 1997, s. 329.
tret Marii Pareńskiej wypożyczono z Muzeum Na-
rodowego we Wrocławiu, zaś portret Zofii Pareń-
skiej-Żeleńskiej z synem Stanisławem z niedostęp-
nych na co dzień krakowskich zbiorów prywatnych.
W sali Sztuka - Apollo można zobaczyć ze zbiorów
prywatnych projekty do Domu Lekarskiego, a w sali
U mnie w domu cztery portrety syna artysty Mietka.
Z sali Nie Paryż tylko Kraków można przejść do
pomieszczenia nazwanego Instrumentarium. Tutaj
zaprezentowano wyniki badań konserwatorskich
nad dziełami Wyspiańskiego, zwłaszcza pastelami.
W katalogu znalazły się dwa teksty dotyczące no-
woczesnych badań konserwatorskich nad kartonami
witrażowymi, zrealizowanych w zespole laborato-
rium Badań i Analiz Nieniszczących w MNK. Deli-
katne pastele wykonane na kruchym papierze prze-
badano przy użyciu nowatorskich metod obmiaru
mikrofedometrycznego, badania przeprowadzono
przez szkło, w pionie, w miejscu ekspozycji. Wyniki
tych zabiegów pozwoliły na podjęcie decyzji doty-
czącej typu oświetlenia tej konkretnej kolekcji22.
W podłużnej siódmej sali, opatrzonej tytułem
Ars - Apollo, pokazano dorobek Wyspiańskiego
z zakresu wzornictwa - artystę uznano za pioniera
designu w sztuce polskiej. Na największej ścianie
rozwieszono tkaniny - kilimy z Domu Towarzystwa
Lekarskiego. Dominuje kolor bordowy powtórzony
22 „Słowo od kuratorów wystawy", [w:] Wyspiański. Ka-
talog, s. 15.
193
12. Sala Nie Paryż tylko Kraków, widok ogólny. Fot. autorka
zły się również projekty dekoracji i kostiumów,
m.in. do sztuk Meleager oraz Bolesław Śmiały, pa-
stelowe portrety Władysławy Ordonówny w roli
Krasawicy oraz Wandy Siemaszkowej jako panny
młodej z,, Wesela ". Pokazano dwa kostiumy Heleny
Modrzejewskiej do ról Laodamii w sztuce Protesi-
las i Laodamia oraz Antygony w tragedii Sofoklesa.
Tytuł działu szóstego, Nie Paryż tylko Kraków,
został zaczerpnięty z listu Wyspiańskiego do Karola
Maszkowskiego: „Tutaj nie Paryż tylko Kraków
a Kraków stolicą dawno już być przestał. Nie ma się
więc o co ludzi zdania pytać"21. Dla tego wnętrza
charakterystyczna jest wolnostojąca pośrodku sali
nadwieszona ściana, wsparta częściowo na czarnym
postumencie (il. 12). Z jednej strony umieszczono
Poranek pod Wawelem z 1894, z drugiej Motyw zi-
mowy z 1905 r. Na pozostałych czterech ścianach
zawieszono portrety znajomych i przyjaciół, obrazy
z widokami Krakowa i Paryża. Po prawej stronie od
wejścia widoki z okna mieszkania przy ulicy Kro-
woderskiej 157 (obecnie 79) na Kopiec Kościuszki;
Słońce na śniegu, Zadymka i Szary dzień.
Przy wejściu wyznaczono miejsce z napisem
Wyspiański - Aneks - tu od połowy marca można
oglądać dwa pastelowe portrety sióstr Marii i Zofii
Pareńskich, postaci bardzo popularnych w środowi-
sku krakowskim, jednych z bohaterek Wesela. Por-
21 Listy Stanisława Wyspiańskiego do Karola Maszkowskie-
go, oprac. Maria RYDLOWA, t. 3, Kraków 1997, s. 329.
tret Marii Pareńskiej wypożyczono z Muzeum Na-
rodowego we Wrocławiu, zaś portret Zofii Pareń-
skiej-Żeleńskiej z synem Stanisławem z niedostęp-
nych na co dzień krakowskich zbiorów prywatnych.
W sali Sztuka - Apollo można zobaczyć ze zbiorów
prywatnych projekty do Domu Lekarskiego, a w sali
U mnie w domu cztery portrety syna artysty Mietka.
Z sali Nie Paryż tylko Kraków można przejść do
pomieszczenia nazwanego Instrumentarium. Tutaj
zaprezentowano wyniki badań konserwatorskich
nad dziełami Wyspiańskiego, zwłaszcza pastelami.
W katalogu znalazły się dwa teksty dotyczące no-
woczesnych badań konserwatorskich nad kartonami
witrażowymi, zrealizowanych w zespole laborato-
rium Badań i Analiz Nieniszczących w MNK. Deli-
katne pastele wykonane na kruchym papierze prze-
badano przy użyciu nowatorskich metod obmiaru
mikrofedometrycznego, badania przeprowadzono
przez szkło, w pionie, w miejscu ekspozycji. Wyniki
tych zabiegów pozwoliły na podjęcie decyzji doty-
czącej typu oświetlenia tej konkretnej kolekcji22.
W podłużnej siódmej sali, opatrzonej tytułem
Ars - Apollo, pokazano dorobek Wyspiańskiego
z zakresu wzornictwa - artystę uznano za pioniera
designu w sztuce polskiej. Na największej ścianie
rozwieszono tkaniny - kilimy z Domu Towarzystwa
Lekarskiego. Dominuje kolor bordowy powtórzony
22 „Słowo od kuratorów wystawy", [w:] Wyspiański. Ka-
talog, s. 15.