Historia budowy sanktuarium św. Anny w Oleśnie
617
15. Olesno, sanktuarium św. Anny, widok od północnego zachodu. Oprac. Ernst Wiggert
ok. 1902 r., repr. wg Burgemeister, Wiggert, op. cit., tabl. 32
16-18. Olesno, sanktuarium
św. Anny, wieża zachodnia: hełm
baniasty czworoboczny, widok
od południowego wschodu, oprac.
Carl Cuno przed 1856, repr. wg
Cuno, op. cit., tabl. 4517; hełm
baniasty ośmioboczny, widok
od północnego zachodu oraz hełm
baniasty ośmioboczny
z ośmioboczną iglicą, widok
od zachodu, oprac. Ernst Wiggert
ok. 1902 r., repr. wg Burgemeister,
Wiggert, op. cit., tabl. 32
uproszczonym, ze względu na trudność oddania w drewnie ścian o liniach wygiętych46.
W latach 1904 i 1958 przeprowadzono remonty47.
Najstarszy rzut całego założenia wykreślił, wielokrotnie już przywoływany Carl Cuno
i opublikował w 1856 r. jako ilustrację swojego artykułu48 (il. 3). Kolejna inwentaryzacja
Sempek i Senepek i łączy jego działalność z mistrzem budowlanym w 1665 r. przy budowie wieży kolegiaty (kościoła
Mariackiego) w Raciborzu. Według niego mistrz ten pochodził z Krakowa; MATUSZCZAK, Z dziejów ..., s. 154 -
zgadza się z poglądem Krausego, że Marcin Snopek z Gliwic przybył z Krakowa, ale nie z tym, że Snopek wykorzystał
w Oleśnie doświadczenie z budowy „ukraińskich" cerkwi.
46 BURGEMEISTER, WIGGERT, op. cit., s. 7; DIENWIEBEL, op. cit., s. 91; HALFAR, op. cit., s. 55; Michał MONI-
KOWSKI, „Grupa śląskich kościołów drewnianych. Jej geneza i ogólne cechy charakterystyczne", Zeszyty Naukowe
Politechniki Śląskiej, Seria: Architektura, 1992, z. 14, s. 52; CICHOŃ, op. cit., s. 75 n., przytacza na ten temat cytat z
polskiego tłumaczenia historii Olesna Lompy z 1972 r., który jest odpisem z kroniki kościelnej.
47 KZSwP, s. 19; Dehio-Handbuch ..., s. 684; Zabytki sztuki ..., s. 628.
48 Atlas zur Zeitschrift..., tabl. 45, rysunki są ilustracjami do artykułu CUNO, op. cit., Szp. 393-396.
617
15. Olesno, sanktuarium św. Anny, widok od północnego zachodu. Oprac. Ernst Wiggert
ok. 1902 r., repr. wg Burgemeister, Wiggert, op. cit., tabl. 32
16-18. Olesno, sanktuarium
św. Anny, wieża zachodnia: hełm
baniasty czworoboczny, widok
od południowego wschodu, oprac.
Carl Cuno przed 1856, repr. wg
Cuno, op. cit., tabl. 4517; hełm
baniasty ośmioboczny, widok
od północnego zachodu oraz hełm
baniasty ośmioboczny
z ośmioboczną iglicą, widok
od zachodu, oprac. Ernst Wiggert
ok. 1902 r., repr. wg Burgemeister,
Wiggert, op. cit., tabl. 32
uproszczonym, ze względu na trudność oddania w drewnie ścian o liniach wygiętych46.
W latach 1904 i 1958 przeprowadzono remonty47.
Najstarszy rzut całego założenia wykreślił, wielokrotnie już przywoływany Carl Cuno
i opublikował w 1856 r. jako ilustrację swojego artykułu48 (il. 3). Kolejna inwentaryzacja
Sempek i Senepek i łączy jego działalność z mistrzem budowlanym w 1665 r. przy budowie wieży kolegiaty (kościoła
Mariackiego) w Raciborzu. Według niego mistrz ten pochodził z Krakowa; MATUSZCZAK, Z dziejów ..., s. 154 -
zgadza się z poglądem Krausego, że Marcin Snopek z Gliwic przybył z Krakowa, ale nie z tym, że Snopek wykorzystał
w Oleśnie doświadczenie z budowy „ukraińskich" cerkwi.
46 BURGEMEISTER, WIGGERT, op. cit., s. 7; DIENWIEBEL, op. cit., s. 91; HALFAR, op. cit., s. 55; Michał MONI-
KOWSKI, „Grupa śląskich kościołów drewnianych. Jej geneza i ogólne cechy charakterystyczne", Zeszyty Naukowe
Politechniki Śląskiej, Seria: Architektura, 1992, z. 14, s. 52; CICHOŃ, op. cit., s. 75 n., przytacza na ten temat cytat z
polskiego tłumaczenia historii Olesna Lompy z 1972 r., który jest odpisem z kroniki kościelnej.
47 KZSwP, s. 19; Dehio-Handbuch ..., s. 684; Zabytki sztuki ..., s. 628.
48 Atlas zur Zeitschrift..., tabl. 45, rysunki są ilustracjami do artykułu CUNO, op. cit., Szp. 393-396.