Recenzje
209
5. Toruń, Kościół par. (ob. katedralny) pw. św. Jana Chrzciciela, i św. Jana Ewangelisty.
Sklepienie we wsch. części przęsła (2. od zach.) nawy pn. Fot. Izabella Brzostowska (2013).
redakcję wydawnictwa. Wybiórczo wprowadzano ty-
tuły serii wydawniczych, niekonsekwentnie stosowa-
no skróty (np. „Bd." lub „B." w przyp. 14 na s. 68),
podawano różne daty opublikowania tej samej pozy-
cji, np. s. 68 i 69 - RDK, Bd. II w przyp. 14 (popraw-
nie rok 1948), w przyp. 26 (rok 2012; może w tym
roku Autor korzystał z „RDK Labor on line"?). Poja-
wiły się również „niedoróbki" w Bibliografii (w wy-
kazie brak prac Willego Drosta, przywołanych
w przyp. 9 na s. 116; jest natomiast niecytowana
książka Dierka Loyala w niespodziewanym miejscu -
s. 143, wiersz 17-18 od dołu). Niezadowalającą ja-
kość fotografii (efekt wadliwego druku lub raczej ni-
skiej jakość dostarczonych materiałów) szczątkowo
zachowanych dekoracji maswerkowych rekompensu-
ją liczne rysunki oraz studia rekonstrukcyjne. Zabra-
kło mapy towarzyszącej zwykle opracowaniom o cha-
rakterze inwentaryzacyjnym. Indeks w ambitnie za-
mierzonej publikacji potraktowano minimalistycznie,
poprzestając na wykazie miejscowości.
Zasadniczym i jak się wydaje trwałym dokona-
niem Autora jest Katalog (t. II), stanowiący nie tyl-
ko materiałową podstawę opracowania, lecz rów-
nież nowy element w fundamencie dalszych badań
nad architekturą i sztuką średniowieczną w Prusach.
Trudno też sobie wyobrazić, że recenzowana książ-
ka nie będzie wykorzystywana w pracy konserwato-
rów. Trafi zapewne również na listę lektur studen-
tów. Walory poznawcze i dokumentacyjne książki
Michała Kurkowskiego pozwalają - pomimo licz-
nych, lecz w znacznej większości drobnych uwag
krytycznych - na jej ocenę pozytywną.
209
5. Toruń, Kościół par. (ob. katedralny) pw. św. Jana Chrzciciela, i św. Jana Ewangelisty.
Sklepienie we wsch. części przęsła (2. od zach.) nawy pn. Fot. Izabella Brzostowska (2013).
redakcję wydawnictwa. Wybiórczo wprowadzano ty-
tuły serii wydawniczych, niekonsekwentnie stosowa-
no skróty (np. „Bd." lub „B." w przyp. 14 na s. 68),
podawano różne daty opublikowania tej samej pozy-
cji, np. s. 68 i 69 - RDK, Bd. II w przyp. 14 (popraw-
nie rok 1948), w przyp. 26 (rok 2012; może w tym
roku Autor korzystał z „RDK Labor on line"?). Poja-
wiły się również „niedoróbki" w Bibliografii (w wy-
kazie brak prac Willego Drosta, przywołanych
w przyp. 9 na s. 116; jest natomiast niecytowana
książka Dierka Loyala w niespodziewanym miejscu -
s. 143, wiersz 17-18 od dołu). Niezadowalającą ja-
kość fotografii (efekt wadliwego druku lub raczej ni-
skiej jakość dostarczonych materiałów) szczątkowo
zachowanych dekoracji maswerkowych rekompensu-
ją liczne rysunki oraz studia rekonstrukcyjne. Zabra-
kło mapy towarzyszącej zwykle opracowaniom o cha-
rakterze inwentaryzacyjnym. Indeks w ambitnie za-
mierzonej publikacji potraktowano minimalistycznie,
poprzestając na wykazie miejscowości.
Zasadniczym i jak się wydaje trwałym dokona-
niem Autora jest Katalog (t. II), stanowiący nie tyl-
ko materiałową podstawę opracowania, lecz rów-
nież nowy element w fundamencie dalszych badań
nad architekturą i sztuką średniowieczną w Prusach.
Trudno też sobie wyobrazić, że recenzowana książ-
ka nie będzie wykorzystywana w pracy konserwato-
rów. Trafi zapewne również na listę lektur studen-
tów. Walory poznawcze i dokumentacyjne książki
Michała Kurkowskiego pozwalają - pomimo licz-
nych, lecz w znacznej większości drobnych uwag
krytycznych - na jej ocenę pozytywną.