DOI issue:
Nr. 2
DOI article:Obertyński, Zdzisław: Tak zwany psałterz Marjański z Zinna
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.37720#0110
rycie śpiczastą brodą i pod-
bródek Syktusa IV z fresku
Melozza da Forli, długi ostry
nos i skośno opadające czoło.
Portrety pewne w Psał-
terzu Marjańskim należy ogra-
niczyć do tych trzech wize-
runków. Możnaby snuć przy-
puszczenia jeszcze na temat
postaci opata Mikołaja na
karcie tytułowej, oraz na te-
mat wizerunków obu kanoni-
ków, Adolfa i Aleksandra, ale
do wysnucia pozytywnych
wniosków niema na razie pod-
stawy. Natomiast dziwnem się
może wydawać, że właśnie na karcie tytułowej, na bądź co bądź najbo-
gatszym drzeworycie, postacie obu cesarzy, które zaraz na następ-
nej rycinie mają być portretami, tutaj są traktowane bardzo szablo-
nowo i różnią się od siebie zaledwie wiekiem, Fryderyk bowiem
ma tam bujną brodę i twarz pełną zmarszczek, a Maksymiljan twarz
młodzieńczą i bez zarostu. Na tę pozorną trudność łatwo jednak
znaleść wytłómaczenie. Albo ilustracje psałterza nie pochodzą od jed-
nego snycerza, lecz od dwóch lub więcej, z których jeden umiał uchwy-
cić podobieństwo, a drugi tego nie porafił, albo też raz nasz artysta dał
lepszą pracę, drugi raz gorszą, rzecz zwłaszcza przy ówczesnym
stanie drzeworytnictwa zupełnie możliwa46).
Rvc. 34,
bródek Syktusa IV z fresku
Melozza da Forli, długi ostry
nos i skośno opadające czoło.
Portrety pewne w Psał-
terzu Marjańskim należy ogra-
niczyć do tych trzech wize-
runków. Możnaby snuć przy-
puszczenia jeszcze na temat
postaci opata Mikołaja na
karcie tytułowej, oraz na te-
mat wizerunków obu kanoni-
ków, Adolfa i Aleksandra, ale
do wysnucia pozytywnych
wniosków niema na razie pod-
stawy. Natomiast dziwnem się
może wydawać, że właśnie na karcie tytułowej, na bądź co bądź najbo-
gatszym drzeworycie, postacie obu cesarzy, które zaraz na następ-
nej rycinie mają być portretami, tutaj są traktowane bardzo szablo-
nowo i różnią się od siebie zaledwie wiekiem, Fryderyk bowiem
ma tam bujną brodę i twarz pełną zmarszczek, a Maksymiljan twarz
młodzieńczą i bez zarostu. Na tę pozorną trudność łatwo jednak
znaleść wytłómaczenie. Albo ilustracje psałterza nie pochodzą od jed-
nego snycerza, lecz od dwóch lub więcej, z których jeden umiał uchwy-
cić podobieństwo, a drugi tego nie porafił, albo też raz nasz artysta dał
lepszą pracę, drugi raz gorszą, rzecz zwłaszcza przy ówczesnym
stanie drzeworytnictwa zupełnie możliwa46).
Rvc. 34,