Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (3.1934-1935)

Ryc. 2. Nieistniejący tympanon z kościoła św. Michała
we Wrocławiu.
ginął25). Zachował się jedynie dość niezgrabny rysunek w zbiorze
z XVIII w. Znajduje się on obok innych, niezaprzeczenie przedsta-
wiających pozostałości klasztoru św. Wincentego. Pozwala to wnio-
skować, że i ten który przedstawia Jaxa jest właśnie podobizną za-
ginionego tympanonu z kościoła św. Michała. Treść napisu 2G) mówi
o tern, że książę Eolesław przyczynia się darem do wystawienia
świątyni którą buduje Jaxa.
Rysunek przedstawia figurę Zbawiciela na tronie, umieszczoną
w pośrodku (ryc. 2). W ręku biblja otwarta w miejscu wersetu:
„Ego sum qui sum”. Napis wokoło „Janua sum vite per me qui-
cumque venite“. Z lewej strony postać męża ofiarowującego muro-
wany kościół. Na frontonie tej świątyni napis (oczywiście później-
szy) „in Bitom". Za głównym ofiarodawcą młodzieniec. Dalej w le-
wo znajdują się napisy oznaczające osoby występujące: Lestek,
Boleslaus. Po prawej stronie również postać męska ofiarowująca
murowany kościół. Za nim klęcząca pokutnie niewiasta. W pośrod-
ku nad głową Zbawiciela litery greckie alfa i omega, a dalej po
prawej stronie napis grecki: Agape (łaski). Wielkość liter tego
ostatniego wezwania wyklucza możność pojmowania tego słowa
jako oznaczającego imię żony Jaxy: Agafja. Są one o wiele więk-
sze niż przy imieniu Bolesława, takie same jak alfa i omega nad
głową Chrystusa. Muszą więc oznaczać pojęcie kanoniczne. Przed
1139 r. nie mógł oczywiście występować Bolesław Kędzierzawy27)
ur. 1125 lub 1127 r., wraz z dorastającym synem Leszkiem. Forma
imienia „Lestek” jest wyjątkowa. Dokumenty nazywają syna Kę-
dzierzawego: Lestko, Lesztko lub Lesco. Jedynie syna Krzywouste-
go nazywa Rocznik Kapitulny Krakowski i rocznik Trzaski28) Lest-
kiem. Syn ten urodzony prawdopodobnie podczas wojny Bolesła-

352