Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (3.1934-1935)

Ryc. 8. Tympanon z kościoła św. Wincentego
we Wrocławiu.
rysunku przedstawiającym Marję naszkicował laką samą fałdę pła-
szcza dotykającego twarzy, ale rękę jej wysunął i przez to układ
zewnętrznego okrycia stał się nierealnym.
Zachodzi pytanie: która z kompozycji przedstawionych była
pierwowzorem: wrocławska czy naumburska. Za starsze dzieło
możnaby było uważać grobowiec Piotra, gdyby nie okoliczność, że
wystawiał go opat Wilhelm40). Do roku 1363 było trzech opatów
tego imienia w klasztorze św. Wincentego: Wilhelm 1 1270—1290,
Wilhelm 11 1299 - 1308 i Wilhelm III 1352— 1363. Wilhelma III
trzeba wykluczyć jako przypuszczalnego twórcę pomnika. Za jego
czasów wpływy sztuki saskiej nie panowały już na Śląsku. Znane
z tego okresu grobowce nie posiadają żadnych analogij z dziełem
naumburskiem. Śląsk w połowie XIV w. był pod przemożnym
wpływem sztuki czeskiej. Czasy opata Wilhelma II są dla klasztoru
pod względem finansowym bardzo niepomyślne i dlatego trudno
przypuścić, by to on podjął tak kosztowną pracę. Pozostaje Wilhelm
I jako domniemany fundator grobowca. Opat ten był ulubieńcem
Henryka IV, który stale obdarzał klasztor nowemi posiadłościami.
Wilhelm 1 był widocznie dobrym administratorem, gdyż stan finan-
sowy klasztoru natychmiast po jego rezygnacji w 1290 r. uległ po-
gorszeniu. W niewielki czas potem fundacja była w przededniu
ruiny finansowej. Jeżeli zatem opat Wilhelm 1 był twórcą pomnika,
to musiał ten ostatni być wzorowany na rzeźbie naumburskiej, gdyż
ta powstała wcześniej między 1250 —1260 r. Grobowiec Piotra
mógł stanąć około 1290 r.

357