Zubrzycki, Jan S.: Wit Stwosz w Norymberdze: (dopełnienia książki: "Arcydzieła Wita Stwosza") (Lwów, 1933)

136

„polskiego". Założenia dwuchórowego szkoły nadreńskiej
nikt nie oceni właściwie, kto nie oswoi się z prawem dwo-
jenia sztuki polskiej.

Włodzimierz i Włodzimierek, to są imiona książąt
ruskich, którzy wzięli te brzmienia od Sarmatów a może
nawet i Szczytów, wyznających mir i mirek, to znaczy
krzyż większy i krzyż mniejszy. Imiona owe poprawnie
brzmiały: Władzomirz i Władzomirzek!.. Jeszcze w psałte-
rzu Florjańskim „mirno" znaczy tyle, co błogo, sławnie,
pobożemu i w pokoju, a to razem przez mir, krzyż równo-
ramienny. Z układu krzyżowego wynika uwydatnienie zawsze
osi głównej linją dwudziału — (cezura) — która przechowała

wyrażenie piękne: „śrze-
dzina". Dwudział poje-
dynczy od osi daje dwu-
nałęcze, podwójny stwa-
rza czterołęcze, potrójny
ośmiołęcze. (Rys. 43 obok).

Dwa kielichy Trze-
meszneńskie i to jeden
znany pod nazwą kie-
licha większego,
drugi pod nazwą kieli-
cha mniejszego —
to nie okazy z przypad-
ku ślepego. Nie!

I nikt nie może przy-
puścić ani przez chwilę,
jakoby to zestawienie
dwóch pojęć obok siebie
miało podkład bardzo głę-
boki, bo aż wierzeniowy.
Dwoistość i dwudział mo-
Rys. 43. Przykład doskonały „dwuna- głyby nas upewniać, Że
łęcza" pojedynczego, podwójnego i po- mamy do czynienia z twór-

trójnego. czością wyłącznie naszą

(Tóm — dom — S-go Grzegorza w Lim- , ,. . . , . ,

borku. Limburg). właSm*> coz kledy ^akow

tych nie rozumiemy wcale.

Oto w „Cieślictwie polskiem" na str. 109—110

i 111 podnieśliśmy rolę Jana Polonusa, którego podpis jest