Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Bandini, Angelo Maria
De obelisco Caesaris Augusti e Campi Martii ruderibus nuper eruto commentarius — Rom, 1750 [Cicognara, 2516]

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.8409#0030

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
de Augusti C ms. Obelisco Ca p.IL

Del tempo, in cui sia flato satto 1' Obelisco .
Capo i i.
NOtt vi ha parte di Storia in tutta V antichità,
ne più oscura, ne più incerta ài quella dei Re
di Egitto . Gli Scrittori, sì antichi , che moderni
discordano talmente tra loro nel sisfare il principio
del regno degli Egizj, e nel determinare la [ac-
cezione di ciascheduno dei Re , il nome , e la dura-
ta dello Impero, che pare opera , quasi disperata di
potere , sra tante ombre di consusione, scoprire qual-
che scintilla di verità.
Manetone Sacerdote di Eliopoli 1 satto Tolomeo
Filadelso nella seconda parte della sua Jloria , ave-
va a lungo trattato dei Re di Egitto . Ma nei fram-
menti della sua opera , che ci refìano ( qualunque ne
fa fata la causa ) ci si Scoprono tali Savoie , che
non e possibile farne grande ufo . Quelli, che han-
no fritto dopo di lui, e feguìtano le fue memorie ,
come Ajsricano 1 , Eufebio Cefxrienfe 1, e Giorgio
Sincello 4 patifcono le medesime eccezioni.
Giovanni Marsamo , uomo dotti/simo, ha satto
tutti gli sforzi per riordinare la Cronologia degli
Egizj , ma egli pure ha trovato negli fritti dei
più recenti di fortisfmi oppofitori .
Volendo io dunque fìabilire in qualche maniera
V età, e il Regno di Sesfiri, per determinare il
tempo , in cui fu fatto il nofiro obelifco ; ne ejfendo
mia impreSa di formare un nuovo fifiema fu tale
materia , mi contenterò di accennare il sentimento
dei più illuftri Cronologi, e di fceglierne fra quefii
il più verifimile.
Quello, che può ammettersi come certo >sic, che
il Regno di Sesfiri non può ejfere pofieriore all' anno
mmmioccxlvii del Periodo Giuliano e mmmxxxvii
del Mondo ; poiché quelli , che lo fanno meno an-
tico , come il Marfamo, e altri, lo confondono con
Sefac , di cui parla il siero Tefio, che nel fiid-
detto anno siotto Roboamo prefe Cjerufalemme, e fpo-
(1) Manetho ,-Egypto originem suam traxerat, Grz-
ca disciplina eruditus fuit : scripfit enim Grasce Histo-
riam patriam ; eam ex facris, ut ipfe ait, libris interpre-
tatus . Ejus tamen sides a multis Scriptoribus in dubium
revocatur , a Jacobo prasfertim Capello in fua Hiftoria
lacra , atque Exotica , ad Annum Mundi mmdcix, & a
Stili ingflessio in facris Orìginibus T. I. cap. II. ff. x. Fide
Ci. Bruckerum Hiflor. Critic. "Philosoph. lìb. II. c. 7. Jf. 2.
not. 2. ubi difertè de Manethonis scriptis eorumque fide .
(2) Sextus Julius Asricanus , qui Chriftianorum pri-
mus dostrinaj temporum serio operam dedit, cum ex
Hellanico & Philochoro eam didicisset, juxta Josephi
rationes , ^Egyptiacas res cum Hebraicis connetta . Vi-
xit subM.Ant. Heliogabalo, & Chronol ogiam suam per-
duxitad Consulatum Grati, & Seleuci, A. D. cci.

Quando excisus suerit Obeliscus .
Caput il.
NUlla est hiftoria: pars , fi vetustatem fpe-
dtemus, incerta, aut obscura magis, quam
ea fit, quae respicit ^gypti Reges. Tarn vete-
ris , quam recentioris aevi Scriptores , in j£gy-
ptiorum regni incunabulis, ac Regis cujuscum-
que ferie , nomine, imperiique diuturnitate fta-
tuenda, adeo inter sé dissident, ut onus meis
humeris impar videatur , aliquod veritatis lu-
men tot inter denfìffimas tenebras intueri.
Manetho , 1 Heliopolitanus Sacerdos , sub
Ptolemaeo Philadelpho , in fecunda suse Histo-
ria: parte , sufe de jEgyptì Regibus egerat. Sed
ejus operis sragmenta, qua; fuperfunt adhuc
( quicquid in cauflà fuerit, ignoro) tot anilibus
fcatent fabulis , ut iis uti nullo modo posfìmus.
Qui illum fubsecuti funt Scriptores, ejufque
inhserent vestigiis, ut Africanus 2, Casfarienfis
Eufebius 3, ac Georgius Syncellus *, iildem ex-
ceptionibus obnoxii sunt.
Joannes Marshamus , vir eruditissimus , ut
iEgyptiorum Chronologiam reftitueret, totis
viribus nifus est ; verum ipfe quoque in reeen-
tiorum fcriptis fortifììmos viros reperit, qui
adverfam tutarentur fententiam .
Quum itaque aliquo modo Sesostridis re-
gnum conftituere velim , ut proinde aetas , qua
excifus fuerit obelifcus , innotelcat ; nec meum
sìt ; novum ea de re fyftema exeogitare , fatis
me lectori factxirum exiftimabo, fi illuftrium
Chronologias Scriptorum fententias obiter in
medium proferam , ex iifque probabiliorem
secernam .
Quod prò certisfìmo igitur habere possumus,
illud est , Sefoftridis astatem poft annum Perio-
di Juliana; mmmioccxlvii, & Mundi mmmxxxvii
nullo modo referri posfe . Qui enim illum non
antea vixiffe arbitrantur, inter quos Marfha-
mus, eumdem esfe , ac Sefachum , dicunt, de
quo sacer Textus loquitur, qui eodem anno
Mundi,
(3) Eufebius Cassareae in Palasftina Episcopus omnes
Asricani Dynaftias tranfcripfit, ut ex Syncello patet ;
Chronicon autem ad A. cccxxvi. poli Chrifti ortum
perduxit .
(4) Georgius Monachus Syncellus Tarasii, Patriar-
chi Constantin. Chronographiam lcripsit, non ita pridem
A. D. MDCtii editam . Hic Dynassias ^Egypti ex Asri-
cani , Eusebiique calculo , repetit : ex hoc tranicripta
Scaligeri excerpta sunt . Qiiicquid supelleéìilis hodie
supereft ad ^Egyptiorum origines inftaurandas , id fere
totum debetur Syncello . Collatis enim ad invicem
Asricani , atque Eufebii Dynaftiis , novam ^Egyptiorum
Regum seriem juxta suum computandi morem , ab A. M.
mmdcclxxvi , ad A. mmmmcmLxxxvi contexuit. Vi-
xit A. D. dccc.
 
Annotationen