Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (35.1973)

HERMAN FISCHER, RZEŹBIARZ Z NYSY

II. 19. Grodków, kwatera ołtarza tryptykowego z obrzezaniem.
(Fot. T. Chrzanowski)


rzeźbach z połowy i 2. połowy w. XVI np. Matka Boska
z Dzieciątkiem w Domaszkowicach i grupa św. Anny
Samotrzeć w Kępnicy 51.
„Odżycie” w kontekście „neogotyku około r. 1600”
byłoby terminem usprawiedliwionym, gdyby nastąpił
w tym czasie powrót do form całkowicie zarzuconych
i zapomnianych. W rzeczywistości jednak był to tylko
51 Tamże, t. VII, z. 9, s. 12, il. 256 oraz s. 43, il. 254.

okres czasowego nasilenia się tych motywów, tych ten-
dencji, a ich recepcja odbywała się w dwojaki sposób:
z jednej strony drogą prymitywnego naśladowania,
z drugiej — przez mniej uchwytne, koncepcyjne prze-
jawy, rzec by można, typowego północnego sposobu
myślenia i widzenia.
Jeśli ująć zagadnienie „neogotyku około r. 1600”
w kategoriach imitacji i asymilacji, to Fischer byłby
typowym reprezentantem tego pierwszego kierunku,
który był czymś ograniczonym czasowo, czymś efe-

35