DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:[Rozprawy]
DOI Artikel:Ostrowski, Jan K.: Flores Vitae B. Salomeae, nieznany cykl graficzny Jerzego Eleutera Szymonowicza-Siemiginowskiego
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.48043#0052
JAN OSTROWSKI
II. 1. Flores Vitae B. Salomeae, strona tytułowa. (Fot.
Prac. Fot. Bibl. Jaj.)
13. Śluby zakonne Salomei (il. 7).
14. Zniszczenie klasztoru w Zawichoście przez Tatarów.
15. Przeniesienie klasztoru do Skały N. P. Marii
(Grodzisko).
16. Przeczucie śmierci przez Sałomeę.
17. Widzenie przedśmiertne Salomei.
18. Śmierć Salomei.
19. Przeniesienie ciała Salomei do kościoła franciszka-
nów w Krakowie.
20. Przeniesienie klarysek ze Skały do klasztoru przy
kościele św. Andrzeja w Krakowie.
21. Podniesienie na ołtarze relikwii Salomei w r. 1630
(il. 8).
22. Założenie kaplicy pod wezwaniem bł. Salomei i Wnie-
bowzięcia w Grodzisku, w r. 1642 (il. 9).
23. Triumf bł. Salomei — zwycięstwo Sobieskiego pod
Chocimiem w r. 1673 (il. 10).
Być może istniała ponadto dwudziesta czwarta ryci-
na, przedstawiająca Apoteozę bł. Salomei, co można
stwierdzić tylko pośrednio 8.
Poszczególne sceny, jakkolwiek związane z określo-
nymi odcinkami tekstu, nie zawsze ilustrują go w sposób
dosłowny. W niektórych wypadkach są to w całości
symboliczne przedstawienia rzeczywistych wydarzeń
(Narodziny Salomei, Założenie kaplicy w Grodzisku).
W wielu scenach występują elementy nadprzyrodzone,
wizyjne. W całym cyklu brak prób odtworzenia realiów
epoki. Stroje przedstawionych postaci są konwencjonal-
ne, nie odpowiadające na ogół również czasowi powstania
rycin. Architektura, stanowiąca tło rozgrywających się
wydarzeń, jest w większości wypadków fantastyczna,
o cechach klasycyzującej architektury włoskiej. Miejsce
akcji zaznaczone bywa tylko drobnymi szczegółami (koś-
ciół św. Andrzeja w scenie Podniesienia relikwii). W nie-
których scenach przedstawiono jednak rzeczywiste bu-
dowle, które można z łatwością rozpoznać, pomimo
niezbyt wiernego ich odtworzenia (zamek na Wawelu
w scenie Ślubów panieństwa, kościół św. Andrzeja w sce-
nie Przeniesienia klarysek z Grodziska do Krakowa).
Dwukrotnie dał artysta wierne w szczegółach wizerunki
8 Ryciny tej brak we wszystkich znanych mi egzemplarzach książki.
Co do liczby rycin zob. ESTREICHER, jw.; — scena Apoteozy bł. Salomei,
odpowiadająca ostatniemu rozdziałowi znajduje się w cyklu malowideł na
szafie w klasztorze klarysek w Krakowie, zależnym od omawianych rycin
(zob. niżej).
44
II. 1. Flores Vitae B. Salomeae, strona tytułowa. (Fot.
Prac. Fot. Bibl. Jaj.)
13. Śluby zakonne Salomei (il. 7).
14. Zniszczenie klasztoru w Zawichoście przez Tatarów.
15. Przeniesienie klasztoru do Skały N. P. Marii
(Grodzisko).
16. Przeczucie śmierci przez Sałomeę.
17. Widzenie przedśmiertne Salomei.
18. Śmierć Salomei.
19. Przeniesienie ciała Salomei do kościoła franciszka-
nów w Krakowie.
20. Przeniesienie klarysek ze Skały do klasztoru przy
kościele św. Andrzeja w Krakowie.
21. Podniesienie na ołtarze relikwii Salomei w r. 1630
(il. 8).
22. Założenie kaplicy pod wezwaniem bł. Salomei i Wnie-
bowzięcia w Grodzisku, w r. 1642 (il. 9).
23. Triumf bł. Salomei — zwycięstwo Sobieskiego pod
Chocimiem w r. 1673 (il. 10).
Być może istniała ponadto dwudziesta czwarta ryci-
na, przedstawiająca Apoteozę bł. Salomei, co można
stwierdzić tylko pośrednio 8.
Poszczególne sceny, jakkolwiek związane z określo-
nymi odcinkami tekstu, nie zawsze ilustrują go w sposób
dosłowny. W niektórych wypadkach są to w całości
symboliczne przedstawienia rzeczywistych wydarzeń
(Narodziny Salomei, Założenie kaplicy w Grodzisku).
W wielu scenach występują elementy nadprzyrodzone,
wizyjne. W całym cyklu brak prób odtworzenia realiów
epoki. Stroje przedstawionych postaci są konwencjonal-
ne, nie odpowiadające na ogół również czasowi powstania
rycin. Architektura, stanowiąca tło rozgrywających się
wydarzeń, jest w większości wypadków fantastyczna,
o cechach klasycyzującej architektury włoskiej. Miejsce
akcji zaznaczone bywa tylko drobnymi szczegółami (koś-
ciół św. Andrzeja w scenie Podniesienia relikwii). W nie-
których scenach przedstawiono jednak rzeczywiste bu-
dowle, które można z łatwością rozpoznać, pomimo
niezbyt wiernego ich odtworzenia (zamek na Wawelu
w scenie Ślubów panieństwa, kościół św. Andrzeja w sce-
nie Przeniesienia klarysek z Grodziska do Krakowa).
Dwukrotnie dał artysta wierne w szczegółach wizerunki
8 Ryciny tej brak we wszystkich znanych mi egzemplarzach książki.
Co do liczby rycin zob. ESTREICHER, jw.; — scena Apoteozy bł. Salomei,
odpowiadająca ostatniemu rozdziałowi znajduje się w cyklu malowideł na
szafie w klasztorze klarysek w Krakowie, zależnym od omawianych rycin
(zob. niżej).
44