robert Świętochowski
11.19. Jan C. W. z Częstochowy (?), Św. Romuald
opat, 1669 r., 277x140 cm. (Fot. A. Jaśkiewicz)
11.20. Jan C.W. z Częstochowy (?), Św. Augustyn
bp Hippony, 1669 r. (Fot. A. Jaśkiewicz)
twa polskiego. Wprawdzie w 2. poł. XVII w. był w prowincji polskiej do-
minikanin tego nazwiska i imienia, ale ten był profesorem klasztoru to-
ruńskiego, nie był wcale związany z ośrodkiem krakowskim i nie ma do-
wodu, jakoby parał się rytownictwem. Dopiero przytoczone wyżej teksty
stwierdzają, że Marcin był dominikaninem i działał na terenie Krakowa.
Ponieważ w dość licznie zachowanych katalogach konwentu krakowskiego
z 2. poł. XVII w. nie było innego zakonnika, a w szczególności Marcina,
którego nazwisko rozpoczynałoby się od litery B., prócz M. Bartoszowica,
zmuszeni jesteśmy odczytać sygnaturę FMB jako „Frater Martinus Barto-
szowic”. Wszedłszy tak na trop prawdziwego nazwiska dominikańskiego
sztycharza, łatwo już jest uzyskać niektóre dane odnoszące się do jego życio-
rysu. Marcin Bartoszowic po odbyciu roku nowicjatu w Krakowie, złożył
śluby zakonne 6 grudnia 1669 r. i kaligraficznie wpisał się własnoręcznie do
księgi ślubów: „Ego Frater Martinus Bartoszowic Annum agens Yigesimum
secundum Jęci professionem libere pro Clericatu in Connentu SS. Trinitatis
etc.” (ADK, sygn. Kr. 9, Liber profitentium conv. Crac., s. 71). Skoro miał
wtedy 22 rok życia, więc urodził się w 1647 r. W tymże klasztorze krakow-
skim odbywał studia filozoficzno-teologiczne. Pod dniem 10.VII.1670 r.
występuje już jako subdiakon; pod 24.1.1674 jego podpis znajduje się przed
diakonami, z czego wynika, że posiadał wtedy święcenia kapłańskie. Widzi-
my go w Krakowie jeszcze w 1679 r. i później (ADK, sygn. Kr. 11, Liber
consiliorum conv. Cracoviensis ab an. 1616). Część prac z bogatej spuścizny
artystycznej Marcina z lat 1666—86 wyliczyła A. TREIDEROWA, Ze
studiów nad ilustracją wydawnictw krakowskich w wieku XVII, „Rocznik
Bibl. Akademii Nauk w Krakowie” XIV, (1968) 1969, s. 25—26, oraz jedną
pozycję wymienił Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających —
malarze, rzeźbiarze, graficy, tom I (A—C), Warszawa 1971, s. 215.
172
11.19. Jan C. W. z Częstochowy (?), Św. Romuald
opat, 1669 r., 277x140 cm. (Fot. A. Jaśkiewicz)
11.20. Jan C.W. z Częstochowy (?), Św. Augustyn
bp Hippony, 1669 r. (Fot. A. Jaśkiewicz)
twa polskiego. Wprawdzie w 2. poł. XVII w. był w prowincji polskiej do-
minikanin tego nazwiska i imienia, ale ten był profesorem klasztoru to-
ruńskiego, nie był wcale związany z ośrodkiem krakowskim i nie ma do-
wodu, jakoby parał się rytownictwem. Dopiero przytoczone wyżej teksty
stwierdzają, że Marcin był dominikaninem i działał na terenie Krakowa.
Ponieważ w dość licznie zachowanych katalogach konwentu krakowskiego
z 2. poł. XVII w. nie było innego zakonnika, a w szczególności Marcina,
którego nazwisko rozpoczynałoby się od litery B., prócz M. Bartoszowica,
zmuszeni jesteśmy odczytać sygnaturę FMB jako „Frater Martinus Barto-
szowic”. Wszedłszy tak na trop prawdziwego nazwiska dominikańskiego
sztycharza, łatwo już jest uzyskać niektóre dane odnoszące się do jego życio-
rysu. Marcin Bartoszowic po odbyciu roku nowicjatu w Krakowie, złożył
śluby zakonne 6 grudnia 1669 r. i kaligraficznie wpisał się własnoręcznie do
księgi ślubów: „Ego Frater Martinus Bartoszowic Annum agens Yigesimum
secundum Jęci professionem libere pro Clericatu in Connentu SS. Trinitatis
etc.” (ADK, sygn. Kr. 9, Liber profitentium conv. Crac., s. 71). Skoro miał
wtedy 22 rok życia, więc urodził się w 1647 r. W tymże klasztorze krakow-
skim odbywał studia filozoficzno-teologiczne. Pod dniem 10.VII.1670 r.
występuje już jako subdiakon; pod 24.1.1674 jego podpis znajduje się przed
diakonami, z czego wynika, że posiadał wtedy święcenia kapłańskie. Widzi-
my go w Krakowie jeszcze w 1679 r. i później (ADK, sygn. Kr. 11, Liber
consiliorum conv. Cracoviensis ab an. 1616). Część prac z bogatej spuścizny
artystycznej Marcina z lat 1666—86 wyliczyła A. TREIDEROWA, Ze
studiów nad ilustracją wydawnictw krakowskich w wieku XVII, „Rocznik
Bibl. Akademii Nauk w Krakowie” XIV, (1968) 1969, s. 25—26, oraz jedną
pozycję wymienił Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających —
malarze, rzeźbiarze, graficy, tom I (A—C), Warszawa 1971, s. 215.
172