O CZTERECH MALARZACH EPOKI BAROKU
II. 1. Siekierki, kościół parafialny. (Fot. IS PAN)
był bardzo biegły w sztuce malarskiej oraz że gorliwie
malował obrazy świętych dla gdańskiego kolegium i koś-
cioła św. Ignacego6. I to jest wszystko, co można o nim
powiedzieć. W ciągu 11 lat pracy w zakonie namalował
z pewnością wiele obrazów, ale ich zidentyfikowanie nie
wydaje się możliwe.
II. JAKUB WILANT - TWÓRCA DEKORACJI
ZEWNĘTRZNEJ TORUŃSKIEGO KOLEGIUM
JEZUITÓW
Dnia 29.XII.1703 zmarł w Toruniu brat zakonny
Jakub Wilant. W nekrologu napisano o nim, że zasłużył
się dla wielu kolegiów swą sztuką malarską, a zwłaszcza
dla kolegium toruńskiego, gdzie jego dziełem jest tynko-
wanie zewnętrzne i malowidła7.
Kolegium jezuickie w Toruniu w XVII w. mieściło
się w kilku kamienicach. położonych naprzeciw kościoła
św. Jana na rogu ul. Łaziennej. W r. 1691 rozpoczęto
budowę jednolitego gmachu na tym samym miejscu,
kosztem biskupa Stanisława Dąbskiego, kładąc kamień
węgielny 4 lipca tegoż roku. Po dziesięciu latach kroni-
karz zanotował, że została doprowadzona do końca bu-
dowa kolegium i ,,wiele innych rzeczy, tak zewnątrz jak
we wnętrzu, służących do ozdoby budynku i wygody miesz-
kańców”. W r. 1702 otwarto kurs teologii8. Zatem gmach
musiał już być gotowy, co potwierdza tablica erekcyjna
z tą właśnie datą. Wobec tego dekorację zewnętrzną da-
tować by należało na rok 1701.
Informacje o dzisiejszym i dawnym wyglądzie gmachu
otrzymałem od pani Krystyny Kalinowskiej z Torunia,
która opracowała dokumentację kolegium dla PKZ.
Obecnie nie ma oczywiście na zewnętrznych ścianach
6 ARSI, Pol. 86 f. 239: „In arte pictoria próbę peritus, omnibus fere ad
hunc statwm, reąuisitis oirtutibus ornatus; in pingendis Sanctorum Iconibus
ad decorem Templi et Collegii sedulus”.
7 ARSI, Pol. 69 s. 100: „Bene meritus de pluribus Collegiis, ąuibus arte.
pictoria seroioit,. nominatim de hoc Cóllegio, cuius opera, incrustatio exterior
et pictura stetit’.
8 ARSI, Pol. 56 f. 193 (Historia Collegii Toruniensis 1691); — Pol,
57 f. 107v (1701), f. 109 (1702) oraz — S. ZAŁĘSKI, Jezuici w Polsce
t. IV, Kraków 1904, s. 725.
175
II. 1. Siekierki, kościół parafialny. (Fot. IS PAN)
był bardzo biegły w sztuce malarskiej oraz że gorliwie
malował obrazy świętych dla gdańskiego kolegium i koś-
cioła św. Ignacego6. I to jest wszystko, co można o nim
powiedzieć. W ciągu 11 lat pracy w zakonie namalował
z pewnością wiele obrazów, ale ich zidentyfikowanie nie
wydaje się możliwe.
II. JAKUB WILANT - TWÓRCA DEKORACJI
ZEWNĘTRZNEJ TORUŃSKIEGO KOLEGIUM
JEZUITÓW
Dnia 29.XII.1703 zmarł w Toruniu brat zakonny
Jakub Wilant. W nekrologu napisano o nim, że zasłużył
się dla wielu kolegiów swą sztuką malarską, a zwłaszcza
dla kolegium toruńskiego, gdzie jego dziełem jest tynko-
wanie zewnętrzne i malowidła7.
Kolegium jezuickie w Toruniu w XVII w. mieściło
się w kilku kamienicach. położonych naprzeciw kościoła
św. Jana na rogu ul. Łaziennej. W r. 1691 rozpoczęto
budowę jednolitego gmachu na tym samym miejscu,
kosztem biskupa Stanisława Dąbskiego, kładąc kamień
węgielny 4 lipca tegoż roku. Po dziesięciu latach kroni-
karz zanotował, że została doprowadzona do końca bu-
dowa kolegium i ,,wiele innych rzeczy, tak zewnątrz jak
we wnętrzu, służących do ozdoby budynku i wygody miesz-
kańców”. W r. 1702 otwarto kurs teologii8. Zatem gmach
musiał już być gotowy, co potwierdza tablica erekcyjna
z tą właśnie datą. Wobec tego dekorację zewnętrzną da-
tować by należało na rok 1701.
Informacje o dzisiejszym i dawnym wyglądzie gmachu
otrzymałem od pani Krystyny Kalinowskiej z Torunia,
która opracowała dokumentację kolegium dla PKZ.
Obecnie nie ma oczywiście na zewnętrznych ścianach
6 ARSI, Pol. 86 f. 239: „In arte pictoria próbę peritus, omnibus fere ad
hunc statwm, reąuisitis oirtutibus ornatus; in pingendis Sanctorum Iconibus
ad decorem Templi et Collegii sedulus”.
7 ARSI, Pol. 69 s. 100: „Bene meritus de pluribus Collegiis, ąuibus arte.
pictoria seroioit,. nominatim de hoc Cóllegio, cuius opera, incrustatio exterior
et pictura stetit’.
8 ARSI, Pol. 56 f. 193 (Historia Collegii Toruniensis 1691); — Pol,
57 f. 107v (1701), f. 109 (1702) oraz — S. ZAŁĘSKI, Jezuici w Polsce
t. IV, Kraków 1904, s. 725.
175