Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (80.2018)

Historia budowy sanktuarium św. Anny w Oleśnie

613


12. Olesno, sanktuarium św. Anny, belka tęczowa ze starszymi napisami w języku polskim,
niemieckim i łacińskim „ Erecta et Consecrata 1518.".
Fot. N.N., przed 1939, Zbiory Instytutu Sztuki PAN

13. Olesno, sanktuarium św. Anny, belka tęczowa, stan
sprzed 1856, rysunek inwentaryzacyjny Carla Cuno,
widoczna pojedyncza belka bez podparcia kolumnami tylko
krótkimi profilowanymi mieczami,
repr. wg Cuno, op. cit., tabl. 45


W związku z tym teksty tłumaczeń obu autorów różnią się niekiedy w szczegółach
i w interpretacji. W swoim artykule Carl Cuno jako pierwszy omówił sanktuarium św.
Anny w Oleśnie. W opracowaniu powoływał się na starą polską kronikę, ale nie określił
ani jej autora i nazwy, ani czasu powstania11. Na jej podstawie zrekonstruował historię
zabytku i przyjął, że najstarszą część założenia stanowi kościół składający się z prezbi-
terium i nawy, wybudowany w 1514 r. (na dołączonym do artykułu rysunku budowlę
tę oznaczył jako Haupt-Kirche; il. 3), z pniem cudownej sosny za ołtarzem12. Według

11 Dziś możemy stwierdzić, że z pewnością chodziło o kronikę przeora oleskich kanoników regularnych reguły św.
Augustyna, Augustyna Błazika, z lat 1700-1708, por. CUNO op.cit., szp. 393.

12 CUNO, op. cit., szp. 393, tabl. 45.