DOI Heft:
Nr. 4
DOI Artikel:Boekbeoordeeling en Aankondiging
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.17407#0145
135
(No. 6) maakt de heer von Frimmel de opmerking, dat uit dit schilderij
Berckheydes verblijf in Italië blijkt. Ook in het Louvre is van hem een
gezicht te Rome, de St. Maria de Loretto en de zuil van Trajanus, en
van zijn broeder Job is een Italiaansch stadsgezicht in de Amalien-
stiftung te Dessau (bekend uit de ets van W. Krauskopf.) Een verblijf
in Italië is hiermede echter nog geenzins bewezen.
No. 8, een kermis op het ijs, door een valsche naamteekening
vroeger aan Aelbert Cuyp toegeschreven en thans aan Pieter de Bloot
toegewezen, komt mij voor een gezicht op de Maas voor Rotterdam
te bevatten.
No. 25, een hemelvaart van Maria door Barend Fabritius 1662,
is een voor dien meester curieus onderwerp.
No. 40, Samuel van Hoogstraten, een vrouw aan het spinnewiel.
In dit tafreeltje van den meester, die ons beter bekend is uit zijn letter-
kundige dan uit zijn schilderswerkzaamheid, toont hij op niet onver-
dienstelijke wijze Maes te hebben kunnen navolgen.
No. 45, eenigc galoppeerende ruiters, door Barent van Kalraet,
is ook een zeldzaam stukje.
No. 53, een klaarblijkelijk zeer fraai gezicht op een stad aan een
breede rivier, en toegeschreven aan Hendrick de Meyer, geeft zonder
eenigen twijfel Rhenen te zien.
No. 71, een bloemstuk met een zeer sierlijke naamteekening van
Rachel Ruysch, is om het vroege jaartal 1682 merkwaardig, want de
knappe professorsdochter was toen pas 18 jaar oud; het is wel haar
vroegst bekende werk.
No. 83, een Italiaansch landschap met een waterval, door Jan
Sonje van 1669 (?) en No. 84. een Italiaansch landschap met een kudde,
door Jan Soolmaker zijn beide werken van weinig voorkomende meesters.
Amsterdam. E. W. Moes.
Van de «Verslagen omtrent 's Rijks Verzamel ingeiK< verscheen
deel XXI (1898). Wij verwijzen hiervoor naar de uitvoerige besprekin-
gen in de dagbladen.
(No. 6) maakt de heer von Frimmel de opmerking, dat uit dit schilderij
Berckheydes verblijf in Italië blijkt. Ook in het Louvre is van hem een
gezicht te Rome, de St. Maria de Loretto en de zuil van Trajanus, en
van zijn broeder Job is een Italiaansch stadsgezicht in de Amalien-
stiftung te Dessau (bekend uit de ets van W. Krauskopf.) Een verblijf
in Italië is hiermede echter nog geenzins bewezen.
No. 8, een kermis op het ijs, door een valsche naamteekening
vroeger aan Aelbert Cuyp toegeschreven en thans aan Pieter de Bloot
toegewezen, komt mij voor een gezicht op de Maas voor Rotterdam
te bevatten.
No. 25, een hemelvaart van Maria door Barend Fabritius 1662,
is een voor dien meester curieus onderwerp.
No. 40, Samuel van Hoogstraten, een vrouw aan het spinnewiel.
In dit tafreeltje van den meester, die ons beter bekend is uit zijn letter-
kundige dan uit zijn schilderswerkzaamheid, toont hij op niet onver-
dienstelijke wijze Maes te hebben kunnen navolgen.
No. 45, eenigc galoppeerende ruiters, door Barent van Kalraet,
is ook een zeldzaam stukje.
No. 53, een klaarblijkelijk zeer fraai gezicht op een stad aan een
breede rivier, en toegeschreven aan Hendrick de Meyer, geeft zonder
eenigen twijfel Rhenen te zien.
No. 71, een bloemstuk met een zeer sierlijke naamteekening van
Rachel Ruysch, is om het vroege jaartal 1682 merkwaardig, want de
knappe professorsdochter was toen pas 18 jaar oud; het is wel haar
vroegst bekende werk.
No. 83, een Italiaansch landschap met een waterval, door Jan
Sonje van 1669 (?) en No. 84. een Italiaansch landschap met een kudde,
door Jan Soolmaker zijn beide werken van weinig voorkomende meesters.
Amsterdam. E. W. Moes.
Van de «Verslagen omtrent 's Rijks Verzamel ingeiK< verscheen
deel XXI (1898). Wij verwijzen hiervoor naar de uitvoerige besprekin-
gen in de dagbladen.