ROBERT ŚWIĘTOCHOWSKI
II.5. Jan C.W. z Częstochowy (?), Św. Bruno,
1668 r., 276x126 cm. (Fot. A. Jaśkiewicz)
11.6. Jan C.W. z Częstochowy (?), Św. Paweł
Pustelnik, 1668 r., 270x126 cm. (Fot. A. Jaś-
kiewicz )
dobrodziejów” na pergaminie, blasze i papierze. Obaj
nie mają nic wspólnego z ich poprzednikiem Ambrożym
z klasztoru płockiego, również malarzem, ale z 1. poi.
XVII w., o którym A. Zagajowski napisał: „Roku 1618.
Dnia 3 Maja [...] spadlszy z dormitarza szyję złamał,
i siedm godzin umarły leżąc od ojców Konwentu Oświęcim-
skiego (gdzie się to stało) ofiarowany do Obrazu cudownego
Gidelskiego ożył co zeznał cały Konwent Oświęcimski Do-
minikański”11. Scenę tę uwiecznił autor cyklu obrazów
ludowych na przełomie XVIII i XIX w.12.
Wojciech H. z Piotrkowa. Ludwik Re-
darowicz, który 16.III.1669 r. objął przeorstwo gidelskie,
jeszcze w 1700 i 1702 r. Liber expensar. conv. Gidlen. ab. an. 1690 w Arch.
Diec. we Włocławku, sygn. 293 notuje: 21.VIII.1702 „Fratri Ambrosio
Różański Pictori flor. 1/5”.
11 A. ZAGAJOWSKI, Skarb wielki województwa sieradzkiego na roli
gidelskiej ... znaleziony ... (Kraków) 1724, s. 83.
12 Akta kapituły prowincjalskiej, obradującej 14.Y.1599 w Płocku
notują, że do Lublina został skierowany na stały pobyt brat zakonny malarz
Grzegorz z klasztoru wileńskiego, a wraz z nim na pobyt czasowy „Fratres
Pictores de Conuentu Plocensi”. Skoro w konwencie płockim było na przeło-
mie XVI/XVII w. kilku malarzy, mógł wśród nich znajdować się i o. Ambro-
ży, o którym mówi Zagajowski.
164
II.5. Jan C.W. z Częstochowy (?), Św. Bruno,
1668 r., 276x126 cm. (Fot. A. Jaśkiewicz)
11.6. Jan C.W. z Częstochowy (?), Św. Paweł
Pustelnik, 1668 r., 270x126 cm. (Fot. A. Jaś-
kiewicz )
dobrodziejów” na pergaminie, blasze i papierze. Obaj
nie mają nic wspólnego z ich poprzednikiem Ambrożym
z klasztoru płockiego, również malarzem, ale z 1. poi.
XVII w., o którym A. Zagajowski napisał: „Roku 1618.
Dnia 3 Maja [...] spadlszy z dormitarza szyję złamał,
i siedm godzin umarły leżąc od ojców Konwentu Oświęcim-
skiego (gdzie się to stało) ofiarowany do Obrazu cudownego
Gidelskiego ożył co zeznał cały Konwent Oświęcimski Do-
minikański”11. Scenę tę uwiecznił autor cyklu obrazów
ludowych na przełomie XVIII i XIX w.12.
Wojciech H. z Piotrkowa. Ludwik Re-
darowicz, który 16.III.1669 r. objął przeorstwo gidelskie,
jeszcze w 1700 i 1702 r. Liber expensar. conv. Gidlen. ab. an. 1690 w Arch.
Diec. we Włocławku, sygn. 293 notuje: 21.VIII.1702 „Fratri Ambrosio
Różański Pictori flor. 1/5”.
11 A. ZAGAJOWSKI, Skarb wielki województwa sieradzkiego na roli
gidelskiej ... znaleziony ... (Kraków) 1724, s. 83.
12 Akta kapituły prowincjalskiej, obradującej 14.Y.1599 w Płocku
notują, że do Lublina został skierowany na stały pobyt brat zakonny malarz
Grzegorz z klasztoru wileńskiego, a wraz z nim na pobyt czasowy „Fratres
Pictores de Conuentu Plocensi”. Skoro w konwencie płockim było na przeło-
mie XVI/XVII w. kilku malarzy, mógł wśród nich znajdować się i o. Ambro-
ży, o którym mówi Zagajowski.
164