DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Vogelsang, Willem: Tentoonstelling van Middeleeuwsche kunstwerken: (Bijeengebracht uit de provincie Utrecht, ter viering van het Eerste Decennium der Vereeniging "Voor de Kunst")
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.17413#0042
3*5
1400 levendig in de herinnering gebleven (nu. 23*1. Het stuk dat. evenals
een zeer groot aantal der vermelde nummers, uit de verzameling van den
Heer Mengelberg komt, vertoont aan den binnenkant in de oude, met goud
op gemodelleerde paté, versierde, omlijsting, een viertal voorstellingen
uit het leven van Maria en de jeugd van Christus.
De catalogus lokaliseert het met »Midden-Duitschland". Ik weet niet
naar welke gegevens; van de midden-Duitsche school weten we eigenlijk
nog zoo bitter weinig. De toeschrijving van de mooie »Madonna im
Blumenhag" uit het stedelijk museum te Frankfurt aan een Midden-Rijnsch,
wellicht zelfs een Frankfurtsch meester is tuch vuurluopig nog niets dan
een vaag vermoeden, zoover mij bekend was. Het zou mij zeer interresseeren
hierover nadere bijzonderheden te vernemen, daar ik overtuigd ben, dat de
attributie hier op goed gezag zal zijn gedrukt. Als ik me voorluupig aan
dat gezag onttrek is het alleen om te wijzen op een verband tusschen
dezen schilder en een, in zijn details nog een graad sterkeren, meester
dien men pas sedert korten tijd gemakkelijk kan bestudeeren. den
Hamburgschen -^Meister Bertram". De diepe, tonige schildering der
landschappen, het bosch en de rotsen, de simpel geteekende gebaren en
de expressie der handelende personen, ja zelfs het palet, alles heeft, naar
mij toeschijnt, werkelijk veel overeenkomst en beider stijl vertoont evenzeer
verwante trekken met de nog altijd niet nader gelokaliseerde miniaturen
in een merkwaardig handschrift der Parijsche bibliotheek. (Nat.) l) die met
eenige waarschijnlijkheid aan een Noord-Nederlandschen meester, evenwel
onmiskenbaar onder Duitschen invloed, kunnen toegeschreven worden.
Het is een mooie, goed bewaarde vleugel, de vormen zijn nog geheel
veertiend' eeuwsch en het is in ons, aan zoo vroege ~) schilderkunst niet
rijke land. een dubbele vreugde zoo iets te zien. De buitenvleugels zijn
gerestaureerd en ook naar 't schijnt van later datum.
Verder noem ik nog een paar, uuk lang niet gave stukken, die de
catologus wel wat heel beslist aan Dunwege d o. toeschrijft (28* en 29*).
Uit die richting zijn ze stellig en de Dunweges. Victor en Heinrich, hadden
een groot atelier — Van de beeldhouwwerken in hout en steen, die met
58 nummers den catologus vullen, noem ik enkel: 1. Een wel wat ruwe.
maar tenminste ongerept gelaten Maria met Christus-kind (zittende figuur,
n°. *2) uit de 13e eeuw. Natuurlijk is uit dien tijd ieder monument belang-
rijk en niettegenstaande de oude polychromeering er. op enkele sporen
na, van is afgevallen, mist dan ook dit stuk door zijn statig-strak gestyleerde
houding zijn »ongenaakbaren" eenvoud geenszins het goede effect, dat
aan de. wellicht eenmaal belangrijker, werken n°. 1* en 40 {Zittende
1) Fonds néérlandais no. 3.
Enkele afbeeldingen in mijn »Ilollandische Miniaturen der spateren Mittelalters.
Heitz & Mündel.
2) (Jok liet geciteerde handschrift is van circa 1400.
1400 levendig in de herinnering gebleven (nu. 23*1. Het stuk dat. evenals
een zeer groot aantal der vermelde nummers, uit de verzameling van den
Heer Mengelberg komt, vertoont aan den binnenkant in de oude, met goud
op gemodelleerde paté, versierde, omlijsting, een viertal voorstellingen
uit het leven van Maria en de jeugd van Christus.
De catalogus lokaliseert het met »Midden-Duitschland". Ik weet niet
naar welke gegevens; van de midden-Duitsche school weten we eigenlijk
nog zoo bitter weinig. De toeschrijving van de mooie »Madonna im
Blumenhag" uit het stedelijk museum te Frankfurt aan een Midden-Rijnsch,
wellicht zelfs een Frankfurtsch meester is tuch vuurluopig nog niets dan
een vaag vermoeden, zoover mij bekend was. Het zou mij zeer interresseeren
hierover nadere bijzonderheden te vernemen, daar ik overtuigd ben, dat de
attributie hier op goed gezag zal zijn gedrukt. Als ik me voorluupig aan
dat gezag onttrek is het alleen om te wijzen op een verband tusschen
dezen schilder en een, in zijn details nog een graad sterkeren, meester
dien men pas sedert korten tijd gemakkelijk kan bestudeeren. den
Hamburgschen -^Meister Bertram". De diepe, tonige schildering der
landschappen, het bosch en de rotsen, de simpel geteekende gebaren en
de expressie der handelende personen, ja zelfs het palet, alles heeft, naar
mij toeschijnt, werkelijk veel overeenkomst en beider stijl vertoont evenzeer
verwante trekken met de nog altijd niet nader gelokaliseerde miniaturen
in een merkwaardig handschrift der Parijsche bibliotheek. (Nat.) l) die met
eenige waarschijnlijkheid aan een Noord-Nederlandschen meester, evenwel
onmiskenbaar onder Duitschen invloed, kunnen toegeschreven worden.
Het is een mooie, goed bewaarde vleugel, de vormen zijn nog geheel
veertiend' eeuwsch en het is in ons, aan zoo vroege ~) schilderkunst niet
rijke land. een dubbele vreugde zoo iets te zien. De buitenvleugels zijn
gerestaureerd en ook naar 't schijnt van later datum.
Verder noem ik nog een paar, uuk lang niet gave stukken, die de
catologus wel wat heel beslist aan Dunwege d o. toeschrijft (28* en 29*).
Uit die richting zijn ze stellig en de Dunweges. Victor en Heinrich, hadden
een groot atelier — Van de beeldhouwwerken in hout en steen, die met
58 nummers den catologus vullen, noem ik enkel: 1. Een wel wat ruwe.
maar tenminste ongerept gelaten Maria met Christus-kind (zittende figuur,
n°. *2) uit de 13e eeuw. Natuurlijk is uit dien tijd ieder monument belang-
rijk en niettegenstaande de oude polychromeering er. op enkele sporen
na, van is afgevallen, mist dan ook dit stuk door zijn statig-strak gestyleerde
houding zijn »ongenaakbaren" eenvoud geenszins het goede effect, dat
aan de. wellicht eenmaal belangrijker, werken n°. 1* en 40 {Zittende
1) Fonds néérlandais no. 3.
Enkele afbeeldingen in mijn »Ilollandische Miniaturen der spateren Mittelalters.
Heitz & Mündel.
2) (Jok liet geciteerde handschrift is van circa 1400.