DOI Heft:
Nr. 2
DOI Artikel:Nieuwenhuis, Franciscus Johannes Maria: De Domtoren te Utrecht
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.17413#0073
65
De Domtoren te Utrecht.
De Domtoren werd gebouwd tusschen
de jaren 1321 en 1382 en bestaat, behalve
uit een 22 Utr. voet diep fundament met
kelders, uit drie hoofdverdiepingen, waarvan
de beide eersten vierhoekig en de 3e acht-
hoekig is gevormd.
De onderste verdieping, breed 72' en
hoog 144', bestaat wederom uit drie onder-
afdelingen, waarvan de benedenste de
doorgang bevatte; in de middelste is de
St. Michaelskapel ondergebracht, terwijl de
bovenste de luiruimte bevat.
Dit onderstuk is grootendeels van bak-
steen. Sokkel, hoekblokken, omlijsting der
midden-hoofdbogen, de smalle tusschenpijlers
en de deklijsten zijn van gehouwen steen;
evenzeer de wel in het Bourgondisch tijdvak
aangebrachte balustraden tusschen de ver-
sterkingspijlers, welke in de beide boven-
gedeelten de kern omringen en, door bogen
onderling vereenigd, schijnbaar diepe nissen
doen ontstaan, waardoor het geheel een zeer
krachtig karakter verkrijgt. Ook de poort-
doorgang van den toren, inwendig rijk in
vakken bewerkt van gehouwen steen, is
vermoedelijk later afgewerkt. De groote rijke
5 deelige vlechtwerkvensters in de beide
hoogere afdeelingen waren eveneens van
gehouwen steen.
De 2e hoofdverdieping, breed 61' hoog
110', bevatte beneden de beierei met de
7 grootere luiklokken ; de daarboven gelegen
galmruimte wordt door een 8 hoekig ster-
gewelf gedekt. De kern van deze verdieping
is mede van baksteen, maar uitwendig grooten-
deels met bergsteen bekleed, ingedeeld in
rijke, 3 deelige open middenvensters, geflan-
keerd door diepe zijnisscn met overeen-
komstig blind vlechtwerk, en door rijke
diepliggende profileeringen omzoomd. De
ruimte tusschen deze en de verspringende
hoekblokken was vroeger met tufsteenbe-
De Domtoren te Utrecht.
De Domtoren werd gebouwd tusschen
de jaren 1321 en 1382 en bestaat, behalve
uit een 22 Utr. voet diep fundament met
kelders, uit drie hoofdverdiepingen, waarvan
de beide eersten vierhoekig en de 3e acht-
hoekig is gevormd.
De onderste verdieping, breed 72' en
hoog 144', bestaat wederom uit drie onder-
afdelingen, waarvan de benedenste de
doorgang bevatte; in de middelste is de
St. Michaelskapel ondergebracht, terwijl de
bovenste de luiruimte bevat.
Dit onderstuk is grootendeels van bak-
steen. Sokkel, hoekblokken, omlijsting der
midden-hoofdbogen, de smalle tusschenpijlers
en de deklijsten zijn van gehouwen steen;
evenzeer de wel in het Bourgondisch tijdvak
aangebrachte balustraden tusschen de ver-
sterkingspijlers, welke in de beide boven-
gedeelten de kern omringen en, door bogen
onderling vereenigd, schijnbaar diepe nissen
doen ontstaan, waardoor het geheel een zeer
krachtig karakter verkrijgt. Ook de poort-
doorgang van den toren, inwendig rijk in
vakken bewerkt van gehouwen steen, is
vermoedelijk later afgewerkt. De groote rijke
5 deelige vlechtwerkvensters in de beide
hoogere afdeelingen waren eveneens van
gehouwen steen.
De 2e hoofdverdieping, breed 61' hoog
110', bevatte beneden de beierei met de
7 grootere luiklokken ; de daarboven gelegen
galmruimte wordt door een 8 hoekig ster-
gewelf gedekt. De kern van deze verdieping
is mede van baksteen, maar uitwendig grooten-
deels met bergsteen bekleed, ingedeeld in
rijke, 3 deelige open middenvensters, geflan-
keerd door diepe zijnisscn met overeen-
komstig blind vlechtwerk, en door rijke
diepliggende profileeringen omzoomd. De
ruimte tusschen deze en de verspringende
hoekblokken was vroeger met tufsteenbe-