DOI Heft:
Nr. 3
DOI Artikel:Belangrijke gebouwen te Middelburg
DOI Artikel:Serrurier, M.; Kate, Ten: De Compagnieskamer van het Museum van het Bataviaasch Genootschap van Kunsten en Wetenschappen
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.17413#0087
79
»Behalve onderscheiden andere sieraden, merkt men op, ter hoogte
van de derde verdieping, drie tafereelen in half verheven beeldhouwwerk,
zoo het schijnt uit de gewijde geschiedenis getrokken, waarvan het middelste,
blijkens het onderschrift, het springen van de waterbron uit de rots van
Horel op Mozes bevel, voorstelt. Exodus, Hoofdstuk 17.
Vijf soortgelijke tafereelen, op de tweede verdieping, schijnen te zin-
spelen op het verkrijgen, bewerken, overbrengen en gebruik van den
gehouwen steen, en staan dus in verband tot het beroep van den eigenaar."
Van het West-Indische huis, omstreeks 1530 verbouwd door Adolf
Herdinck, rentmeester van Bewesten Schelde, later het eigendom geworden
van den prins van Oranje, in 1582 aangekocht door de stad ten behoeve
der Engelsche court en in 1624 voor de West-Indische compagnie ingericht,
is thans het grootste gedeelte verbouwd tot eene school; alleen een klein
gedeelte, ingericht tot bank van leening, heeft nog altijd het oude aanzicht.
Een goede gevel is verder het Gebouw voor het Vreemdelingenverkeer
aan de Markt, een oud geveltje voor enkele jaren gerestaureerd.
Voorts bevatten een groot aantal gevels goede details, doch hebben
door het inbreken van groote kozijnen, het maken van onderpuien of het
veranderen der daken veel van hun oorspronkelijk karakter verloren.
Nederlanclsche Musea.
De Compagnieskamer van het Museum van het Bataviaasch
Genootschap van Kunsten en Wetenschappen.
Hoewel sedert tal van jaren in het Museum van het Bataviaasch
Genootschap van Kunsten en Wetenschappen een aantal stukken snijwerk en
meubelen uit den tijd der Oost-Indische Compagnie aanwezig waren, was
het toch onmogelijk zich een denkbeeld te vormen van de wijze waarop
onze voorvaderen, in vroeger eeuwen, hunne woningen in de tropen hadden
ingericht en daardoor een duidelijke voorstelling te krijgen van hun levenswijze.
Het weinige huisraad dat men in de verzameling aantrof, uitsluitend
bestaande uit enkele kasten en tafels, benevens een aantal stoelen en
fragmenten van ledikanten, was grootendeels in barokken stijl en te zeer
overladen met lofwerk om ons een grooten dunk van kunstwaarde te geven.
Slechts enkele stukken, beeldhouwwerk in ebbenhout of andere zware
houtsoorten, waren daar als proeven van hetgeen, voor de vervaardiging
van het overdadig versierde meubilair, door bekwamere handen tot stand
»Behalve onderscheiden andere sieraden, merkt men op, ter hoogte
van de derde verdieping, drie tafereelen in half verheven beeldhouwwerk,
zoo het schijnt uit de gewijde geschiedenis getrokken, waarvan het middelste,
blijkens het onderschrift, het springen van de waterbron uit de rots van
Horel op Mozes bevel, voorstelt. Exodus, Hoofdstuk 17.
Vijf soortgelijke tafereelen, op de tweede verdieping, schijnen te zin-
spelen op het verkrijgen, bewerken, overbrengen en gebruik van den
gehouwen steen, en staan dus in verband tot het beroep van den eigenaar."
Van het West-Indische huis, omstreeks 1530 verbouwd door Adolf
Herdinck, rentmeester van Bewesten Schelde, later het eigendom geworden
van den prins van Oranje, in 1582 aangekocht door de stad ten behoeve
der Engelsche court en in 1624 voor de West-Indische compagnie ingericht,
is thans het grootste gedeelte verbouwd tot eene school; alleen een klein
gedeelte, ingericht tot bank van leening, heeft nog altijd het oude aanzicht.
Een goede gevel is verder het Gebouw voor het Vreemdelingenverkeer
aan de Markt, een oud geveltje voor enkele jaren gerestaureerd.
Voorts bevatten een groot aantal gevels goede details, doch hebben
door het inbreken van groote kozijnen, het maken van onderpuien of het
veranderen der daken veel van hun oorspronkelijk karakter verloren.
Nederlanclsche Musea.
De Compagnieskamer van het Museum van het Bataviaasch
Genootschap van Kunsten en Wetenschappen.
Hoewel sedert tal van jaren in het Museum van het Bataviaasch
Genootschap van Kunsten en Wetenschappen een aantal stukken snijwerk en
meubelen uit den tijd der Oost-Indische Compagnie aanwezig waren, was
het toch onmogelijk zich een denkbeeld te vormen van de wijze waarop
onze voorvaderen, in vroeger eeuwen, hunne woningen in de tropen hadden
ingericht en daardoor een duidelijke voorstelling te krijgen van hun levenswijze.
Het weinige huisraad dat men in de verzameling aantrof, uitsluitend
bestaande uit enkele kasten en tafels, benevens een aantal stoelen en
fragmenten van ledikanten, was grootendeels in barokken stijl en te zeer
overladen met lofwerk om ons een grooten dunk van kunstwaarde te geven.
Slechts enkele stukken, beeldhouwwerk in ebbenhout of andere zware
houtsoorten, waren daar als proeven van hetgeen, voor de vervaardiging
van het overdadig versierde meubilair, door bekwamere handen tot stand