DOI Heft:
Nr. 3
DOI Artikel:Serrurier, M.; Kate, Ten: De Compagnieskamer van het Museum van het Bataviaasch Genootschap van Kunsten en Wetenschappen
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.17413#0094
86
de inrichting gedacht kon worden. Die tijd echter werd goed besteed. Met
de restauratie en schoonmaak van het meubilair werd een aanvang gemaakt,
daar een groot aantal stukken sedert jaren op den rooden, modderigen
bodem in kamponghuizen opgeborgen, een vuil, onooglijk aanzien had
gekregen.
De geheele betimmering, eindelijk aangebracht, bleek overdekt met
een zeer dikke, grove verflaag van verschillende kleuren, die zich op geen
enkele bevredigende wijze liet verwijderen, zoodat het houtwerk, na gedeel-
telijk afgeschuurd te zijn,
in de vereischte kleuren,
dof donkerrood met
gouden randen, werd
overgeschilderd.
Nog was dit ge-
deelte van den arbeid
onvoltooid, toen de Con-
servator, Mr. L. Serru-
rier, in Juli 1901 door
den dood aan de directie
ontviel en de zorg voor
de voltooiing der Com-
pagnie*skamer aan mij
werd toevertrouwd. Jam-
mer genoeg werd, vóór
dat ik het voorkomen
kon, het plafond van
dicht op elkander lig-
gende zware balken,
gesteund door kleine
consoles, dof rood ge-
schilderd, terwijl het
djatihout, waaruit de
zoldering bestaat, een-
voudig gecireerd had
moeten worden. Ook met den vloer ondervond men tegenspoed, zoodat
men eindelijk besloot er roode tegels te leggen en die met Palembangsche
matten te bedekken, daar de grijs porfieren zerken niet in voldoende hoeveel-
heid te verkrijgen waren. Doch verder werden alle werkzaamheden uitgevoerd
volgens het oorspronkelijke plan.
A jour bewerkte luiken.
De kolossale kamer, bijna vierkant en buitengewoon hoog van ver-
dieping, is voorzien van twee breede, hooge opschuifvensters, bestaande
uit kleine ruitjes, waaronder eenige van de bekende en gezochte paarse
die men in Amsterdam, op Heeren- en Keizersgracht, somtijds nog aantreft.
de inrichting gedacht kon worden. Die tijd echter werd goed besteed. Met
de restauratie en schoonmaak van het meubilair werd een aanvang gemaakt,
daar een groot aantal stukken sedert jaren op den rooden, modderigen
bodem in kamponghuizen opgeborgen, een vuil, onooglijk aanzien had
gekregen.
De geheele betimmering, eindelijk aangebracht, bleek overdekt met
een zeer dikke, grove verflaag van verschillende kleuren, die zich op geen
enkele bevredigende wijze liet verwijderen, zoodat het houtwerk, na gedeel-
telijk afgeschuurd te zijn,
in de vereischte kleuren,
dof donkerrood met
gouden randen, werd
overgeschilderd.
Nog was dit ge-
deelte van den arbeid
onvoltooid, toen de Con-
servator, Mr. L. Serru-
rier, in Juli 1901 door
den dood aan de directie
ontviel en de zorg voor
de voltooiing der Com-
pagnie*skamer aan mij
werd toevertrouwd. Jam-
mer genoeg werd, vóór
dat ik het voorkomen
kon, het plafond van
dicht op elkander lig-
gende zware balken,
gesteund door kleine
consoles, dof rood ge-
schilderd, terwijl het
djatihout, waaruit de
zoldering bestaat, een-
voudig gecireerd had
moeten worden. Ook met den vloer ondervond men tegenspoed, zoodat
men eindelijk besloot er roode tegels te leggen en die met Palembangsche
matten te bedekken, daar de grijs porfieren zerken niet in voldoende hoeveel-
heid te verkrijgen waren. Doch verder werden alle werkzaamheden uitgevoerd
volgens het oorspronkelijke plan.
A jour bewerkte luiken.
De kolossale kamer, bijna vierkant en buitengewoon hoog van ver-
dieping, is voorzien van twee breede, hooge opschuifvensters, bestaande
uit kleine ruitjes, waaronder eenige van de bekende en gezochte paarse
die men in Amsterdam, op Heeren- en Keizersgracht, somtijds nog aantreft.