Czerni, Krystyna: Rezerwat sztuki: tropami artystów polskich XX wieku (Kraków, 2000)

legendy własnej, nie robiąc nic więcej? Może by emigrował lub pił i two-
rzył w samotności dziwną sztukę, społeczeństwu wcale niepotrzebną?
A może tylko - jak u Szymborskiej:
Do pensjonatu w górach jeździłby,
na obiad do jadalni schodziłby,
na cztery świerki z gałęzi na gałąź,
nie otrząsając z nich świeżego śniegu,
zza stolika pod oknem patrzyłby.(...)
o pogrubiałych i znużonych rysach twarzy, (...)
a kiedy to się stało, sam nie wiedziałby,
bo przecież nie gwałtownie, ale pomalutku
zwyżkuje cena za to, że się nie umarło wcześniej,
i również on tę cenę płaciłby.

1993

Andrzej Wróblewski