Czerni, Krystyna: Rezerwat sztuki: tropami artystów polskich XX wieku (Kraków, 2000)

WSTĘP
OD AUTORKI

Sztuka współczesna jest traktowana często nieufnie i podejrzliwie.
Mawia się o niej, ze przestała mówić o rzeczach ważnych i towarzyszyć
ludziom w przeżywaniu świata. Ze jest bezsilna.
Myślę inaczej. Ta książka chce być także próbą świadectwa. Moim
głębokim, osobistym doświadczeniem jest to, że sztuka współczesna bar-
dzo wiele może. Dostarcza wzruszeń i emocji, kryje w sobie wartości
i wiedzę pomocną w rozumieniu świata, bywa znakiem czasu i miejscem
spotkania. W pierwszym kontakcie niełatwa, często nieczytelna - za uwagę
odwdzięcza się hojnie i dużo może człowiekowi dać, wiele wjego życiu
zmienić.
Obserwując sztukę w latach osiemdziesiątych, pisząc teksty „inter-
wencyjne” i „zaangażowane”, w pierwszym rzędzie zwracałam uwagę na
konteksty społeczne, przemiany ideowe, niebezpieczne fałsze i naduży-
cia. Dziś dla sztuki złej szkoda mi po prostu czasu i uwagi; mniej zajmuje
mnie kolektywna wizja twórczości, wszelkie strategie grupowe i pokole-
niowe. Nie ja jedna zresztą zamieniłam „solidarność” na „samotność”.
Coraz wyraźniej widzę, że istnieje - na szczęście - coś takiego jak nie-
sforność, nieobliczalność sztuki, która wymyka się jednoznacznym so-
cjologicznym koncepcjom. Tak naprawdę każdy wiarygodny (godny na-
szej wiary i zaufania) artysta chodzi własnymi ścieżkami, tworząc swój
kosmos, odrębny, niepodległy świat, zasługujący na osobne spojrzenie.
Tak zaczęły powstawać teksty, drukowane w „Tygodniku Powszech-
nym”, „Znaku”, „NaGłosie”, „ExLibrisie” i katalogach wystaw, poświę-

5