DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.42191#0167
SKRAWKI ŻYCIA
- RÓŻOWE SNY MARII PINIŃSKIEJ-BEREŚ
„Okropna jest kobiecość dzisiejsza. Dziś
kobieta jest bardziej kobietą niż być powin-
na, jest naładowana kobiecością - trzeba
wydobyć kobietę z kobiety”.
W. Gombrowicz
„Pogrzeszyć dla równowagi po prostu, dla
zdrowia psychicznego, dla kontrapunktu (styl
bez kontrapunktu jest zawsze złym stylem)”.
S. Mrożek
„Nie ma nic praktyczniejszego, jak piękna kapa na łóżku z deseniem
w listki” - mawiała pani Małgorzata Linde, wzorowa gospodyni z Ani
z Zielonego Wzgórza. Wyrobem kołder trudniła się także inna sąsiadka Ani
- panna Kornelia Bryant, primo voto marszałkowa Elliotowa, której ulu-
bionym powiedzeniem było pełne dezaprobaty: „Iście po męsku!” An-
glosaska tradycja quiltu, zwanego popularniepatch-workiem to historiaje-
dynej - przez pokolenia - dziedziny, w której mogły się twórczo realizo-
wać kobiety. Nic dziwnego, że dla współczesnych feministek quilt -
„najważniejsza metafora życia kobiety”, stał się niemal obiektem - fety-
szem, symbolem degradacji płci („To mężczyzna zmusił kobietę do piko-
wania!”), ale i wielkim triumfem twórczego ducha.
Od czasu pierwszych osadników dziewczęta na amerykańskich far-
mach uczono szyć, zanim umiały czytać i pisać, zaś wieczorne, wspólne
wyrabianie kołder było ulubioną formą życia towarzyskiego. Wzorom
quiltów nadawano poetyckie nazwy, a ich skomplikowane desenie zawie-
rały bogatą symbolikę: motywy dekoracyjne, wątki z życia codziennego
(Kukwydza i fasola, Wachlarz Funny), a nawet zaszyfrowane emblematy
religijne i polityczne (Łzy Hioba, Drabina Jakubowa, Gwiazda Zjednocze-
nia). Czasem produkcja ciepłej kołdry stawała się dla kobietyjedyną do-
stępną formą ekspresji własnych przekonań, rodzajem cichego rewanżu,
165
- RÓŻOWE SNY MARII PINIŃSKIEJ-BEREŚ
„Okropna jest kobiecość dzisiejsza. Dziś
kobieta jest bardziej kobietą niż być powin-
na, jest naładowana kobiecością - trzeba
wydobyć kobietę z kobiety”.
W. Gombrowicz
„Pogrzeszyć dla równowagi po prostu, dla
zdrowia psychicznego, dla kontrapunktu (styl
bez kontrapunktu jest zawsze złym stylem)”.
S. Mrożek
„Nie ma nic praktyczniejszego, jak piękna kapa na łóżku z deseniem
w listki” - mawiała pani Małgorzata Linde, wzorowa gospodyni z Ani
z Zielonego Wzgórza. Wyrobem kołder trudniła się także inna sąsiadka Ani
- panna Kornelia Bryant, primo voto marszałkowa Elliotowa, której ulu-
bionym powiedzeniem było pełne dezaprobaty: „Iście po męsku!” An-
glosaska tradycja quiltu, zwanego popularniepatch-workiem to historiaje-
dynej - przez pokolenia - dziedziny, w której mogły się twórczo realizo-
wać kobiety. Nic dziwnego, że dla współczesnych feministek quilt -
„najważniejsza metafora życia kobiety”, stał się niemal obiektem - fety-
szem, symbolem degradacji płci („To mężczyzna zmusił kobietę do piko-
wania!”), ale i wielkim triumfem twórczego ducha.
Od czasu pierwszych osadników dziewczęta na amerykańskich far-
mach uczono szyć, zanim umiały czytać i pisać, zaś wieczorne, wspólne
wyrabianie kołder było ulubioną formą życia towarzyskiego. Wzorom
quiltów nadawano poetyckie nazwy, a ich skomplikowane desenie zawie-
rały bogatą symbolikę: motywy dekoracyjne, wątki z życia codziennego
(Kukwydza i fasola, Wachlarz Funny), a nawet zaszyfrowane emblematy
religijne i polityczne (Łzy Hioba, Drabina Jakubowa, Gwiazda Zjednocze-
nia). Czasem produkcja ciepłej kołdry stawała się dla kobietyjedyną do-
stępną formą ekspresji własnych przekonań, rodzajem cichego rewanżu,
165