Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki
— 19.1957
Zitieren dieser Seite
Bitte zitieren Sie diese Seite, indem Sie folgende Adresse (URL)/folgende DOI benutzen:
https://doi.org/10.11588/diglit.41525#0018
DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Rozprawy
DOI Artikel:Ryszkiewicz, Andrzej: Z twórczości Franciszka Smuglewicza i jego kręgu: (portrety zbiorowe)
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.41525#0018
ANDRZEJ RYSZKIEWICZ
II. 3. F. Smuglewicz (?), Ignacy i Ksawery Działyńscy oraz
Szczęsna Woroniczówna. Zamek w Kórniku. (Fot. L. Perz
i F. Maćkowiak)
w swej mowie po śmierci artysty zawarł panegiryczną
ocenę alegorii z auli biblioteki31. Malowidła plafonu,
które uległy jeszcze w XIX stuleciu częściowemu zni-
szczeniu, przekazała litografia Żametta w Albumie Wi-
leńskim Wilczyńskiego. Na niej to, w pierwszym rzę-
dzie, oparła się restauracja dokonana przez J. Hoppena
na (jubileusz 350-lecia wszechnicy wileńskiej. Dekora-
cję, której projekt poddany został przed wykonaniem
dyskusji prawdopodobnie w gronie profesorów uni-
wersytetu, który miała zdobić32, opisuje za Golań-
skim Rastawiecki33: „Świątynia sławy, do której zmie-
31 Gdański F. N., Pamiątka Tomasza Husarzewskiego...
i Franciszka Smuglewicza..., Wilno 1808, s. 6 i nast.
32 Lorentz St., Szkic Smuglewicza..., jw.
33 Rastawiecki E., jw., t. II, s. 185, nr 140—144.
rzają, lub już weszli sławni kraju polskiego mężowie,
a tych Minerwa uwieńcza. Geniusz sławy głoszący
dobrze zasłużonym naukom. Praca i pilność gotują
uczonym wieńce, tarcza mądrości zasłania poświęca-
jących się naukom". Główną postacią wśród wień-
czonych przez Minerwę uczonych jest rektor wileński
biskup Strojnowski. Zachował się i sam karton pro-
jektu34, odwrócony w stosunku do ostatecznej reali-
zacji i nieco inny w szczegółach. Stanowić on może
przykład epigonailnego, rygorystycznie przestrzeganego
kanonu klasycystów.
34 Wł. Muz. Narodowego w Warszawie ze zb. D. Witke-Je-
żewskiego. Rys. piórkiem tonowany tuszem i akwarelą;
76 x 45 cm, nr inw- Rys- Po1- 1556- Eksponowany na wysta-
wie: 150 lat malarstwa polskiego w szkicach. Warszawa 1918.
(Katalog, s. 6, nr 41). Repr.: Goniec Poranny (Wilno) 19.IV.1939.
8
II. 3. F. Smuglewicz (?), Ignacy i Ksawery Działyńscy oraz
Szczęsna Woroniczówna. Zamek w Kórniku. (Fot. L. Perz
i F. Maćkowiak)
w swej mowie po śmierci artysty zawarł panegiryczną
ocenę alegorii z auli biblioteki31. Malowidła plafonu,
które uległy jeszcze w XIX stuleciu częściowemu zni-
szczeniu, przekazała litografia Żametta w Albumie Wi-
leńskim Wilczyńskiego. Na niej to, w pierwszym rzę-
dzie, oparła się restauracja dokonana przez J. Hoppena
na (jubileusz 350-lecia wszechnicy wileńskiej. Dekora-
cję, której projekt poddany został przed wykonaniem
dyskusji prawdopodobnie w gronie profesorów uni-
wersytetu, który miała zdobić32, opisuje za Golań-
skim Rastawiecki33: „Świątynia sławy, do której zmie-
31 Gdański F. N., Pamiątka Tomasza Husarzewskiego...
i Franciszka Smuglewicza..., Wilno 1808, s. 6 i nast.
32 Lorentz St., Szkic Smuglewicza..., jw.
33 Rastawiecki E., jw., t. II, s. 185, nr 140—144.
rzają, lub już weszli sławni kraju polskiego mężowie,
a tych Minerwa uwieńcza. Geniusz sławy głoszący
dobrze zasłużonym naukom. Praca i pilność gotują
uczonym wieńce, tarcza mądrości zasłania poświęca-
jących się naukom". Główną postacią wśród wień-
czonych przez Minerwę uczonych jest rektor wileński
biskup Strojnowski. Zachował się i sam karton pro-
jektu34, odwrócony w stosunku do ostatecznej reali-
zacji i nieco inny w szczegółach. Stanowić on może
przykład epigonailnego, rygorystycznie przestrzeganego
kanonu klasycystów.
34 Wł. Muz. Narodowego w Warszawie ze zb. D. Witke-Je-
żewskiego. Rys. piórkiem tonowany tuszem i akwarelą;
76 x 45 cm, nr inw- Rys- Po1- 1556- Eksponowany na wysta-
wie: 150 lat malarstwa polskiego w szkicach. Warszawa 1918.
(Katalog, s. 6, nr 41). Repr.: Goniec Poranny (Wilno) 19.IV.1939.
8