Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (19.1957)

WŁADYSŁAW TOMKIEWICZ

FRANCESCO ROSSI I JEGO DZIAŁALNOŚĆ RZEŹBIARSKA W POLSCE

Wiadomości nasze o barokowej rzeźbie dworskiej
w Polsce są zupełnie znikome. Nie rozporządzamy nie
tylko dziełami o ustalonej atrybucji, ale nie mamy
również dostatecznej liczby zachowanych obiektów,
które by mogły choć w części oświetlić charakter
ówczesnej plastyki dworskiej.
Toteż z tym większą radością powitałem w swoim
czasie wiadomość o odnalezieniu przez prof. Lorentza

w magazynach Drottningholmu dwóch biustów mar-
murowych: Jana Kazimierza i Marii Ludwiki. Było to
znalezisko cenne, gdyż popiersia te, obok Delfina
z ogrodu Kazimierzowskiego są, jak dotąd, jedynymi
ocalałymi obiektami rzeźby dworskiej z okresu Wa-
zów; rzeźby te mają tym większą wagę, iż posiadając
cechy biustów portretowych, nie były z pewnością
importem, lecz powstać musiały na miejscu, w Polsce.

II. 1. Francesco Rossi, nagrobek kardynała Cennino, fragment. Rzym, San Marcello. (Fot. J. Kębłowski)


199