Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (19.1957)

JAN BIAŁOSTOCKI i ADAM MIŁOBĘDZKI

oraz ci, którzy znajdują się we wnękach narożniko-
wych, to apostołowie — jako że „Koronacja" genetycz-
nie wiąże się >z ,,Wniebowzięciem11’ — ponadto święci
związani z Marią Panną, jak św. Józef, wreszcie sze-
reg proroków i innych świętych, których nie zawsze
można 'zidentyfikować z uwagi na brak atrybutów i za-
ginięcie lub zatarcie napisów na banderolach.
Układ piętrowy świętych w niszach narożnych, przy-
pominający kompozycję dekoracji rzeźbiarskiej nie-
których portali gotyckich, sugeruje stosunek typolo-
giczny pomiędzy parami świętych: jeden znajduje się
bowiem ponad drugim, tak jakgdyby przedstawiciel

Starego Testamentu wspierał przedstawiciela Testa-
mentu Nowego. Istotnie w wielu wypadkach postacie
dolnej kondygnacji, zawieszone w konchach wnęk kon-
fesjonałowych, należą do Starego Testamentu (Salomon,
Balaam, Dawid), gdy górne reprezentują świętych No-
wego Zakonu (ił. 8—9). Nie jest to jednak konsekwentne
i trudno odnaleźć w tej chwili ideę przewodnią całej
kompozycji ikonograficznej owych ośmiu par świętych.
Myśl typologiczna nie była jednak z pewnością obca
autorowi koncepcji ikonograficznej, skoro ponad ta-
bernakulum tylnej strony ołtarza, pomiędzy postacią
św. Andrzeja i św. Piotra (?) umieszczono popiersie
Mojżesza, który jest prefiguracją Koronacji Matki Bos-


II. 8. Kaplica Matki Boskiej Karmelitańskiej, fragment wnętrza
z niszami narożnymi. (Fot. zb. PIS)

114