Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (19.1957)

W KRĘGU REMBRANDTOWSKIEJ TRADYCJI

Zainteresowanie twórczością Rembrandta datuje
się w Polsce od XVII-wiecznych kolekcji królewskich
i zbioru rycin van Rijna, jaki posiadał Jerzy Ossoliń-
ski. Rysunki Rembrandta i jego naśladowców zbiera-
no u nas od końca XVIII w.7. Z kilkunastu obrazów
holenderskiego mistrza, które przewinęły się przez
zbiory polskie, dłużej luib 'krócej w nich pozostając,
zachowały się do dziś tylko cztery. Inne, znane tylko
7 Wiliński S., Krzysztofa Opalińskiego stosunek do sztu-
ki. Malarstwo i grafika, Biuletyn H. S. XVII (1955), nr 2, s. 196.
Rysunki i grafikę Rembrandta w zbiorach polskich omawiają
Sawicka S. i Mrozińska M., Rembrandt i jego krąg, rysunki —■
grafika, Wystawa w Muzeum Narodowym w Warszawie, War-
szawa 1956.

z inwentarzy, zaginęły albo drogą sprzedaży przeszły
do obcych kolekcji. Z zachowanych jedynie „Pejzaż
z miłosiernym Samarytaninem*1 może w pełni repre-
zentować wielkość malarza 8.
Nie było dziełem przypadku, że najwięcej, bo sześć
obrazów Rembrandta, znalazło się w galerii Stanisła-
wa Augusta. Królewski mecenas łączył w sposób
szczególny gust klasycystyczny z zamiłowaniem do
8 Białostocki J., Walicki M., Malarstwo europejskie w zbio-
rach polskich, Warszawa 1955; Walicki M., Rembrandt w Pol-
sce, Biuletyn H. S. XVIII (1956), nr 3, s. 319—348, omawia
całość zagadnienia i podaje wyczerpującą bibliografię przed-
miotu.


II. 7. J. P. Norblin, Oskarżenie Zuzanny, tusz ol. Kraków, Muzeum Narodowe:
• (Fot. Z. Malinowski)

125