Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (19.1957)

WŁADYSŁAW TOMKIEWICZ

za pobitym nieprzyjacielem, lecz pospiesznym marszem
udał się do Warszawy. Dnia 1 września wraz z królową
i dworem popłynął Wisłą przez Toruń i Malbork do
Gdańska, z którego wrócił do stolicy w końcu paź-
dziernika. Właśnie w pierwszej dekadzie tego miesiąca
dokonuje król w Gdańsku całego szeregu zakupów
i zamówień natury artystycznej. Tak więc nabywa tam
cztery obrazy, meble inkrustowane srebrem, zegary,
kompasy, zamawia u nieokreślonego grafika (może
Hondiusa?) sztych przedstawiający bitwę berestecką,

a wreszcie płaci za omawiane rzeźby. Musiały się one
dysponentowi podobać, sikoro ich twórcę postanowił
sprowadzić do Warszawy i dał mu pieniądze na drogę.
Kto to mógł być?
Aż do momentu wykonania biustów królewskich na
dworze Jana Kazimierza nie figuruje ani jeden rzeź-
biarz ,,statuarius“, nie ma też żadnych rachunków za
wykonanie prac rzeźbiarskich poza zwykłą kamieniar-
ką architektoniczną. Dopiero przy wypłatach pensji
dworzan za ostatni kwartał 1651 r. spotykamy po raz


II. 5. Francesco Rossi, popiersie Marii Ludwiki. Drottningholm, zbiory pałacowe.
(Fot. Nationalmusei Fotografiforsaljning)

202