Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki
— 19.1957
Zitieren dieser Seite
Bitte zitieren Sie diese Seite, indem Sie folgende Adresse (URL)/folgende DOI benutzen:
https://doi.org/10.11588/diglit.41525#0218
DOI Heft:
Nr. 3
DOI Artikel:Rozprawy
DOI Artikel:Tomkiewicz, Władysław: Francesco Rossi i jego działalność rzeźbiarska w Polsce
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.41525#0218
WŁADYSŁAW TOMKIEWICZ
typy, reprezentowane przez Algardiego i Berninie-
go — to trzeba stwierdzić, że dzieła naszego Francesca
mieszczą się raczej w sferze oddziaływań Alessandra
Algardi. Jeżeli przyjąć, że dynamice Gian Lorenza
przeciwstawiał Algardi przeważnie statyczność, a je-
go pogodzie — raczej pewjen rys melancholii — to te
właśnie cechy występują dość wyraźnie w omawianych
dziełach Francesca, a zwłaszcza w popiersiu Jana Ka-
zimierza. „Styl“ Algardiego i Rossiego jest podobny —
różnica sprowadza się do skali talentów <i>l. 15).
Kto wie, czy wykonując biusty portretowe naszej
pary królewskiej, nie stał się Rossi jednym z pierw-
II. 11. Nagrobek Piotra Gembickiego w katedrze na Wawelu. (Fot. E. Rachwał)
208
typy, reprezentowane przez Algardiego i Berninie-
go — to trzeba stwierdzić, że dzieła naszego Francesca
mieszczą się raczej w sferze oddziaływań Alessandra
Algardi. Jeżeli przyjąć, że dynamice Gian Lorenza
przeciwstawiał Algardi przeważnie statyczność, a je-
go pogodzie — raczej pewjen rys melancholii — to te
właśnie cechy występują dość wyraźnie w omawianych
dziełach Francesca, a zwłaszcza w popiersiu Jana Ka-
zimierza. „Styl“ Algardiego i Rossiego jest podobny —
różnica sprowadza się do skali talentów <i>l. 15).
Kto wie, czy wykonując biusty portretowe naszej
pary królewskiej, nie stał się Rossi jednym z pierw-
II. 11. Nagrobek Piotra Gembickiego w katedrze na Wawelu. (Fot. E. Rachwał)
208