DOI issue:
Nr. 3
DOI article:Rozprawy
DOI article:Karpowicz, Mariusz: Architekci warszawscy w Szczuczynie na przełomie XVII I XVIII wieku
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.41525#0236
MARIUSZ KARPOWICZ
zwykłe drzwi, a wewnątrz, na wysokości pierwszej
poprzecznej ścianki działowej postawiono przepierze-
nie dzielące sień na dwie części. Reszta pozostała bez
zmian. Trzy pomieszczenia po każdej stronie sieni
wspierają na grubych murach ciężkie, XVII-wieczne
sklepienia krzyżowe lub kolebkowe. Piętro uległo sil-
niejszym przekształceniom, na skutek wyburzenia
w środku budowli skomplikowanego, olbrzymiego sy-
stemu kominów <i pieców widocznych jeszcze na XIX-
wiecznym planie. Do dziś jednak, pomimo dwóch do-
danych cienkich ścianek działowych, pierwotny czte-
ropokojowy, dwutraktowy układ jest wyraźnie czytel-
ny i na piętrze. Elewacje natomiast ucierpiały mocno,
szczególnie główna od strony rynku. Wprawdzie pię-
cioosiowy układ okien pozostał ale ściany parteru po-
przebijano otworami drzwiowymi dla przystosowania
go do potrzeb sklepów, a środkowe okno piętra po-
większono blisko dwukrotnie. Odarto także fasadę
z ozdób i obramień, pozostawiając jedynie prosty
gzyms koronujący.
Rok 1692, rok usunięcia de Flenierce’a, jest punktem
zwrotnym w historii budowy Szczuczyna. 9 listopada
tegoż roku w Żółkwi Jan III specjalnym przywilejem
nadaje Szczuczynowi prawo, magdeburskie i herb —
Złotą Gwiazdę na białym polu; uregulowuje sprawy
46 AGAD, Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych, 4762a,
Kopie przywilejów gub. Augustów, półark. 265 i nast., odpis
w tekach E. Łopacińskiego; publikowany: Grabowski A., Sta¬
lli
podatków (tylko do skarbu królewskiego) i czynszów
należnych dziedzicowi, sprawy samorządu, sądowni-
ctwa itp.46. W latach 1692—4 roboty idą powoli pod
opieką miejscowych oficjalistów i majstrów, bez dozo-
ru jakiegoś wymienionego z nazwiska wybitniejszego
rożytności Polskie, Kraków 1840, t. I, s. 491; potwierdzenie lo-
i kacji i fundacji pijarów przez sejm nastąpiło w 1703 r. —
Volumina Legum, wyd. Ohryzkl, t. VI, Petersburg 1860, s. 55.
II. 7. Szczuczyn, elewacja założenia kośdelno-klasztomego od strony miasta. (Fot. E. Kozłowska-Tomczyk)
226
zwykłe drzwi, a wewnątrz, na wysokości pierwszej
poprzecznej ścianki działowej postawiono przepierze-
nie dzielące sień na dwie części. Reszta pozostała bez
zmian. Trzy pomieszczenia po każdej stronie sieni
wspierają na grubych murach ciężkie, XVII-wieczne
sklepienia krzyżowe lub kolebkowe. Piętro uległo sil-
niejszym przekształceniom, na skutek wyburzenia
w środku budowli skomplikowanego, olbrzymiego sy-
stemu kominów <i pieców widocznych jeszcze na XIX-
wiecznym planie. Do dziś jednak, pomimo dwóch do-
danych cienkich ścianek działowych, pierwotny czte-
ropokojowy, dwutraktowy układ jest wyraźnie czytel-
ny i na piętrze. Elewacje natomiast ucierpiały mocno,
szczególnie główna od strony rynku. Wprawdzie pię-
cioosiowy układ okien pozostał ale ściany parteru po-
przebijano otworami drzwiowymi dla przystosowania
go do potrzeb sklepów, a środkowe okno piętra po-
większono blisko dwukrotnie. Odarto także fasadę
z ozdób i obramień, pozostawiając jedynie prosty
gzyms koronujący.
Rok 1692, rok usunięcia de Flenierce’a, jest punktem
zwrotnym w historii budowy Szczuczyna. 9 listopada
tegoż roku w Żółkwi Jan III specjalnym przywilejem
nadaje Szczuczynowi prawo, magdeburskie i herb —
Złotą Gwiazdę na białym polu; uregulowuje sprawy
46 AGAD, Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych, 4762a,
Kopie przywilejów gub. Augustów, półark. 265 i nast., odpis
w tekach E. Łopacińskiego; publikowany: Grabowski A., Sta¬
lli
podatków (tylko do skarbu królewskiego) i czynszów
należnych dziedzicowi, sprawy samorządu, sądowni-
ctwa itp.46. W latach 1692—4 roboty idą powoli pod
opieką miejscowych oficjalistów i majstrów, bez dozo-
ru jakiegoś wymienionego z nazwiska wybitniejszego
rożytności Polskie, Kraków 1840, t. I, s. 491; potwierdzenie lo-
i kacji i fundacji pijarów przez sejm nastąpiło w 1703 r. —
Volumina Legum, wyd. Ohryzkl, t. VI, Petersburg 1860, s. 55.
II. 7. Szczuczyn, elewacja założenia kośdelno-klasztomego od strony miasta. (Fot. E. Kozłowska-Tomczyk)
226