RECENZJE
II, 2. Carauaggio, Sw. Jan Chrzciciel. Rzym,
Pinakoteka Kapitolińska,
znowu stary spór o barok, brak jednoznacznej oceny
jego zakresu i znaczenia2. Wybrano inne rozwiązanie:
ukazanie sztuki Seicenta tylko poprzez dzieła malar-
stwa, ale zato z szerokim uwzględnieniem wszystkich
wielkich szkół i wszystkich charakteryzujących to
malarstwo prądów: „realistycznego*', „klasycznego"
i „barokowego". I ta koncepcja mogła dać wyniki
bardzo interesujące, gdyby została precyzyjnie i kon-
sekwentnie przeprowadzona. Niestety jednak mimo
całej swej atrakcyjności, imponujących rozmiarów
i ilości zgromadzonych arcydzieł, które ogląda się
z radością i ze wzruszeniem, wystawa rzymska po-
siadała wiele braków i błędów w układzie, obniżają-
cych w ostatecznym rozrachunku jej walory naukowe.
W wielkim XIX-wiecznym Palazzo delle Esposi-
zioni na Via Nazionale zgromadzono w 36 salach
przeszło 300 obrazów, 40 rzeźb i bozzetti (tylko z te-
renu Włoch), oraz — jako pewnego rodzaju aneks —
wystawkę ikonografii XVII-wiecznego Rzymu3. Naj-
2 Longhi R., La mostra a Roma del Seicento Europeo,
LcEuropeo, 20.1.1957.
3 Katalog wystawy: II Seicento Europeo, Realismo-Clas-
sicismo-Barocco, Roma 1956. Redakcja katalogu i opracowa-
nie malarstwa włoskiego L. Salerno 1 A. Marabottini; ma-
larstwo francuskie: Ch. Sterling, malarstwo holenderskie:
G. Knuttel i B. Haak; malarstwo flamandzkie: P. Fierens;
rzeźba włoska: V. Martinelli.
Ważniejsze recenzje: Sutton D., Seventeenth-Century
Art in Romę, The Burlington Magazine, April 1957; Voss H.,
Die Mostra del Seicento Europeo in Rom, Kunstchronik, Jahr
10, H. 4, 1957; Isarlo G., A Romę, L’exposition du XVII siecle,
Combat-Arts 1.IV.1957; Cattaui G., L’exposition du Seicento,
Gazette des Beaux-Arts, Avril 1957; Honour H., Seuenteenth-
Century Art in Europę, The Conoisseur, February 1957.
II. 3. Orazio Gentileschi, Wypoczy-
nek w ucieczce do Egiptu. Wiedeń,
Kunsthistorisches Museum)
270
II, 2. Carauaggio, Sw. Jan Chrzciciel. Rzym,
Pinakoteka Kapitolińska,
znowu stary spór o barok, brak jednoznacznej oceny
jego zakresu i znaczenia2. Wybrano inne rozwiązanie:
ukazanie sztuki Seicenta tylko poprzez dzieła malar-
stwa, ale zato z szerokim uwzględnieniem wszystkich
wielkich szkół i wszystkich charakteryzujących to
malarstwo prądów: „realistycznego*', „klasycznego"
i „barokowego". I ta koncepcja mogła dać wyniki
bardzo interesujące, gdyby została precyzyjnie i kon-
sekwentnie przeprowadzona. Niestety jednak mimo
całej swej atrakcyjności, imponujących rozmiarów
i ilości zgromadzonych arcydzieł, które ogląda się
z radością i ze wzruszeniem, wystawa rzymska po-
siadała wiele braków i błędów w układzie, obniżają-
cych w ostatecznym rozrachunku jej walory naukowe.
W wielkim XIX-wiecznym Palazzo delle Esposi-
zioni na Via Nazionale zgromadzono w 36 salach
przeszło 300 obrazów, 40 rzeźb i bozzetti (tylko z te-
renu Włoch), oraz — jako pewnego rodzaju aneks —
wystawkę ikonografii XVII-wiecznego Rzymu3. Naj-
2 Longhi R., La mostra a Roma del Seicento Europeo,
LcEuropeo, 20.1.1957.
3 Katalog wystawy: II Seicento Europeo, Realismo-Clas-
sicismo-Barocco, Roma 1956. Redakcja katalogu i opracowa-
nie malarstwa włoskiego L. Salerno 1 A. Marabottini; ma-
larstwo francuskie: Ch. Sterling, malarstwo holenderskie:
G. Knuttel i B. Haak; malarstwo flamandzkie: P. Fierens;
rzeźba włoska: V. Martinelli.
Ważniejsze recenzje: Sutton D., Seventeenth-Century
Art in Romę, The Burlington Magazine, April 1957; Voss H.,
Die Mostra del Seicento Europeo in Rom, Kunstchronik, Jahr
10, H. 4, 1957; Isarlo G., A Romę, L’exposition du XVII siecle,
Combat-Arts 1.IV.1957; Cattaui G., L’exposition du Seicento,
Gazette des Beaux-Arts, Avril 1957; Honour H., Seuenteenth-
Century Art in Europę, The Conoisseur, February 1957.
II. 3. Orazio Gentileschi, Wypoczy-
nek w ucieczce do Egiptu. Wiedeń,
Kunsthistorisches Museum)
270