DOI Heft:
Nr. 3
DOI Artikel:Kronika Stowarzyszenia Historyków Sztuki
DOI Artikel:Wądołkowska-Ziomecka, Anna: Plastyka figuralna manufaktury fajansów w Prószkowie na Śląsku: (streszczenie referatu wygłoszonego na zebraniu naukowym Oddziału Wrocławskiego w dniu 30.III.1956 r.)
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.41525#0300
KRONIKA STOWARZYSZENIA HISTORYKÓW SZTUKI
wypadku figury św. Floriana, wręcz
uderza swą prymitywnością.
Przy rozpatrywaniu tej plastyki
nie podobna pominąć problemu
twórców. Niestety, dotychczasowe
badania nie pozwoliły na związanie
określonych prac ze znanymi ze źró-
deł nazwiskami modelarzy, czyn-
nych w manufakturze pruszkow-
skiej. Co więcej, obecne zaginięcie
archiwaliów uniemożliwi zapewne
ostateczne wyświetlenie tej sprawy.
Można jedynie stwierdzić, że w oma-
wianym okresie głównymi modela-
rzami fabryki byli Jerzy Arthl i Wa-
cław Sauer. Obok nich pracował też
szereg innych modelarzy, którzy są-
dząc z nazwisk (Golec, Pieczka, Sko-
czowski, Wojtek i in.) a czasem ze
skąpych wiadomości, podobnie jak
większość pracowników pruszkow-
skich, byli miejscowego pochodzenia.
Sądząc na podstawie zidentyfikowa-
nych prac malarzy prószkowskich,
jak np. Sowieckiego, Kalki, Zimka
czy Jerzego Manjaka mł., dzieła ich
niekoniecznie musiały być najsłab-
szymi spośród zachowanych przykła-
dów. Na tym więc tle plastyka
prószikowslka, mimo swego niezbyt
wysokiego poziomu, nabiera specy-
ficznego wyrazu jako wytwór arty-
stów miejscowych.
wypadku figury św. Floriana, wręcz
uderza swą prymitywnością.
Przy rozpatrywaniu tej plastyki
nie podobna pominąć problemu
twórców. Niestety, dotychczasowe
badania nie pozwoliły na związanie
określonych prac ze znanymi ze źró-
deł nazwiskami modelarzy, czyn-
nych w manufakturze pruszkow-
skiej. Co więcej, obecne zaginięcie
archiwaliów uniemożliwi zapewne
ostateczne wyświetlenie tej sprawy.
Można jedynie stwierdzić, że w oma-
wianym okresie głównymi modela-
rzami fabryki byli Jerzy Arthl i Wa-
cław Sauer. Obok nich pracował też
szereg innych modelarzy, którzy są-
dząc z nazwisk (Golec, Pieczka, Sko-
czowski, Wojtek i in.) a czasem ze
skąpych wiadomości, podobnie jak
większość pracowników pruszkow-
skich, byli miejscowego pochodzenia.
Sądząc na podstawie zidentyfikowa-
nych prac malarzy prószkowskich,
jak np. Sowieckiego, Kalki, Zimka
czy Jerzego Manjaka mł., dzieła ich
niekoniecznie musiały być najsłab-
szymi spośród zachowanych przykła-
dów. Na tym więc tle plastyka
prószikowslka, mimo swego niezbyt
wysokiego poziomu, nabiera specy-
ficznego wyrazu jako wytwór arty-
stów miejscowych.