DOI Heft:
Nr. 4
DOI Artikel:Materiały
DOI Artikel:Bohdziewicz, Piotr: O kilku kamienicach na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.41525#0361
O KILKU KAMIENICACH NA KRAKOWSKIM PRZEDMIEŚCIU
II. 22. Kamienice przy ul. Senatorskiej nry 1—7. (Fot. zb. P. I. S. przed 1939)
4. KAMIENICA NR HIiP. 453
Historia jej budowy nie jest bliżej znana. Kamie-
nica ta istniała już w r. 1743, ale nie wykluczone, że
co najmniej do r. 1748 tylko od strony Krakowskiego
Przedmieścia. Od strony Senatorskiej bowiem w tary-
fach z tych lat wymieniono tylko „wjazd do kamieni-
cy", nie zaś, jak zwykle, „kam:"26. W 1762 r. (na pla-
nie Tirregaille’a) wznoszą się już na tej posesji kamie-
nice od obu ulic. Połączenie jednak obu budynków nie
nastąpiło jeszcze ani w 1819, ani w 1829 r.27
Fasada kamienicy od Krakowskiego Przedmieścia
przedstawia się (na dawnych jej widokach) bardzo
skromnie28. Utrzymana jest w charakterze zdawkowe-
go klasycyzmu z końca XVIII w. Ma po 4 okna na
26 W taryfie tej pod „Drugą stroną Przedmieścia Krakow-
skiego" jako druga od kamienicy Loupiego figuruje „Kam:
P. Grymowy... Ł 15", a od strony ul. Senatorskiej odpowiada
jej „Wiazd do kam: P. Grymowey... Ł 13". Wg taryfy 1747 r.
właścicielem obu kamienic pozostaje nadal „P. Grymowa".
Jeszcze w r. 1748 trwa ten stan 1 od strony ul. Senatorskiej
jest tylko „wiazd do kamienicy P. Grymowey".
27 W r. 1750 kamienica należy do niejakiej Rozenowej Ober-
każdym z trzech pięter, a na parterze mieścił się sklep.
Na przełomie XIX i XX w. kamienica została doszczęt-
nie przebudowana i zatraciła wszelkie cechy budowli
zabytkowej.
Ciekawie natomiast przedstawiała się do ostatnich
czasów fasada kamienicy od ul. Senatorskiej (il. 20—22).
Dekoracja jej pochodzi niewątpliwie z końca XVIII w.
Bardzo ładna była krata balkonu pierwszego piętra.
Balkon drugiego piętra — nowszy, pochodził prawdo-
podobnie z połowy XIX w. Niestety, i tę fasadę roze-
brano po wojnie w związku z budową trasy WZ i za-
stąpiono rekonstrukcją, przy czym zachowanej dotąd
kraty balkonowej pierwszego piętra nie przywrócono,
steinnart (?), w r. 1784, jak zresztą 1 w 1790 jest własnością
S. Gastla (taryfy).
28 Por. na panoramie Brandla (11. 6). Poza tym kamienice
453 i 454 znajdujemy na innych zdjęciach fotograficznych
z drugiej połowy XIX w., np. na zdjęciu nr 8718 w zbiorach
Muzeum Narodowego w Warszawie, przedstawiającym przenie-
sienie relikwii św. Wiktora. Por. Taryfy jw.
349
II. 22. Kamienice przy ul. Senatorskiej nry 1—7. (Fot. zb. P. I. S. przed 1939)
4. KAMIENICA NR HIiP. 453
Historia jej budowy nie jest bliżej znana. Kamie-
nica ta istniała już w r. 1743, ale nie wykluczone, że
co najmniej do r. 1748 tylko od strony Krakowskiego
Przedmieścia. Od strony Senatorskiej bowiem w tary-
fach z tych lat wymieniono tylko „wjazd do kamieni-
cy", nie zaś, jak zwykle, „kam:"26. W 1762 r. (na pla-
nie Tirregaille’a) wznoszą się już na tej posesji kamie-
nice od obu ulic. Połączenie jednak obu budynków nie
nastąpiło jeszcze ani w 1819, ani w 1829 r.27
Fasada kamienicy od Krakowskiego Przedmieścia
przedstawia się (na dawnych jej widokach) bardzo
skromnie28. Utrzymana jest w charakterze zdawkowe-
go klasycyzmu z końca XVIII w. Ma po 4 okna na
26 W taryfie tej pod „Drugą stroną Przedmieścia Krakow-
skiego" jako druga od kamienicy Loupiego figuruje „Kam:
P. Grymowy... Ł 15", a od strony ul. Senatorskiej odpowiada
jej „Wiazd do kam: P. Grymowey... Ł 13". Wg taryfy 1747 r.
właścicielem obu kamienic pozostaje nadal „P. Grymowa".
Jeszcze w r. 1748 trwa ten stan 1 od strony ul. Senatorskiej
jest tylko „wiazd do kamienicy P. Grymowey".
27 W r. 1750 kamienica należy do niejakiej Rozenowej Ober-
każdym z trzech pięter, a na parterze mieścił się sklep.
Na przełomie XIX i XX w. kamienica została doszczęt-
nie przebudowana i zatraciła wszelkie cechy budowli
zabytkowej.
Ciekawie natomiast przedstawiała się do ostatnich
czasów fasada kamienicy od ul. Senatorskiej (il. 20—22).
Dekoracja jej pochodzi niewątpliwie z końca XVIII w.
Bardzo ładna była krata balkonu pierwszego piętra.
Balkon drugiego piętra — nowszy, pochodził prawdo-
podobnie z połowy XIX w. Niestety, i tę fasadę roze-
brano po wojnie w związku z budową trasy WZ i za-
stąpiono rekonstrukcją, przy czym zachowanej dotąd
kraty balkonowej pierwszego piętra nie przywrócono,
steinnart (?), w r. 1784, jak zresztą 1 w 1790 jest własnością
S. Gastla (taryfy).
28 Por. na panoramie Brandla (11. 6). Poza tym kamienice
453 i 454 znajdujemy na innych zdjęciach fotograficznych
z drugiej połowy XIX w., np. na zdjęciu nr 8718 w zbiorach
Muzeum Narodowego w Warszawie, przedstawiającym przenie-
sienie relikwii św. Wiktora. Por. Taryfy jw.
349