Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (19.1957)

BARBARA DUNIN-FISCHINGEROWA


II. 1. Łańcut, drzwi w apartamentach I p. (Fot. I. Elgas-Markiewicz)

stawień uległo prawie całkowitemu zniszczeniu. Ma-
lowidła są nieco zmienione na skutek nieumiejętnego
odnowienia z okresu przebudowy zamku w latach
1894—1903 5.
Groteski (il. 2) odznaczają się bogatym zasobem
motywów, który tworzą: przedstawienia fantastyczno-
zwierzęce i zwierzęce, sploty roślinne, wstęgi, owoce,
kwiaty, wazy, trójnogi, znicze, instrumenty muzycz-
ne, maski, drobne widoki ruin i budowli antycznych.
Na obu skrzydłach po każdej stronie mają one ana-
5 Zamek został odnowiony i częściowo przebudowany z ini-
cjatywy ówczesnego właściciela Romana Potockiego (Pio-
trowski J., Zamek w Łańcucie, Lwów 1933, s. 40—41). Wte-
dy zapewne prócz odnowienia lepiej zachowanych klasycy-

logiczny układ i są skomponowane z tych samych ele-
mentów. Różnią się jednak w kolorze i opracowaniu
szczegółów. Trzeba podkreślić, że w zasadzie każda
była komponowana i wykonana indywidualnie. Po-
wtarzanie motywów należy w tym wypadku -tłuma-
czyć dążeniem do symetrii układu. Antykizujące for-
my grotesek świadczą zarówno o znajomości współ-
czesnych rzymskich dekoracji tego typu, jak i ogól-
nej wiedzy archeologicznej ich twórcy.
stycznych drzwi w pokojach na I piętrze, dorobiono w miej-
sce zniszczonych nowe, będące naśladownictwem dawnych,
również ozdobione malowidłami.

376