DOI issue:
Heft 1
DOI article:Rozprawy
DOI article:Tolstoj, Vladimir Pavlovič: Freski snietogorskiego monasteru w Pskowie: wybitny zabytek ruskiego malarstwa z początku XIV wieku
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.45621#0025
FRESKI SNIETOGORSKIEGO MONASTERU W PSKOWIE
II. 11. Głowa apostoła Tomasza z Zesłania Ducha Świętego
należy uważać za przypadkowe. Te analogie wymow-
nie świadczą, że nowe cechy ikonografii i stylu
snietogorskich fresków wyrosły i sprecyzowały się
w wyniku rozwoju narodowych realistycznych ten-
dencji w sztuce, we wcześniejszym stadium rozwoju
ujawnionych w wymienionych zabytkach Nowgorodu
i Pskowa.
w postaci Chrystusa z Mesopentekostu i z Sądu Ostateczne-
go z fresków snietogorskich. Głowy starców prowadzonych
przez proroka Zachariasza wyrazem i typem twarzy żywo
Przypominają grupę kapłanów z neredicklego Sądu Osta-
tecznego. Analogicznie do rodzajowej scenki Chrztu z Ne-
redicy z jej prostodusznością i naiwnością, można przyto-
czyć nie mniej bezpośrednie i życiowo charakterystyczne
detale z Zaśnięcia i Sądu Ostatecznego z snietogorskich
fresków.
Styl snietogorskich malowideł przypomina bardzo charak-
terystyczne dla niektórych twórców Neredicy przedstawie-
nie twarzy za pomocą drobnych, kaligraficznych kresek zle-
Jednak nie należy uważać snietogorskich fresków
jedynie za późniejszy etap rozwoju tego, co tkwiło
w tych oryginalnych zabytkach z końca XII—XIII w.
Ograniczając się tylko do tych dzieł nie można
wytłumaczyć takich istotnych cech snietogorskich
fresków jak głęboki psychologizm i humanizm po-
staci, ich nieskrępowana wewnętrzna niezależność,
wających się na odległość w jeden soczysty bllk (np. ewan-
gelista Mateusz z Neredicy i Piotr z Zesłania Ducha Świę-
tego z snietogorskiego monasteru). We freskach Neredicy
jak 1 snietogorskich widać dwa charakterystyczne sposoby
malowania fałd: operujący bielami asystującymi i światło-
cieniowy. i
13 Nie jest to przypadkiem, że wszystkie bliższe lub dal-
sze analogie do fresków twórcy Zesłania Ducha Świętego,
odnoszą się do późniejszego okresu — są to pskowskie
ikony z 2. połowy XIV w., m. in. Zstąpienie do Otchłani
(Państwowe Muzeum Rosyjskie), Wybrani Święci (Gal. Tre-
tiakowska), Sobór Matki Boskiej (Gal, Tretiakowska).
19
II. 11. Głowa apostoła Tomasza z Zesłania Ducha Świętego
należy uważać za przypadkowe. Te analogie wymow-
nie świadczą, że nowe cechy ikonografii i stylu
snietogorskich fresków wyrosły i sprecyzowały się
w wyniku rozwoju narodowych realistycznych ten-
dencji w sztuce, we wcześniejszym stadium rozwoju
ujawnionych w wymienionych zabytkach Nowgorodu
i Pskowa.
w postaci Chrystusa z Mesopentekostu i z Sądu Ostateczne-
go z fresków snietogorskich. Głowy starców prowadzonych
przez proroka Zachariasza wyrazem i typem twarzy żywo
Przypominają grupę kapłanów z neredicklego Sądu Osta-
tecznego. Analogicznie do rodzajowej scenki Chrztu z Ne-
redicy z jej prostodusznością i naiwnością, można przyto-
czyć nie mniej bezpośrednie i życiowo charakterystyczne
detale z Zaśnięcia i Sądu Ostatecznego z snietogorskich
fresków.
Styl snietogorskich malowideł przypomina bardzo charak-
terystyczne dla niektórych twórców Neredicy przedstawie-
nie twarzy za pomocą drobnych, kaligraficznych kresek zle-
Jednak nie należy uważać snietogorskich fresków
jedynie za późniejszy etap rozwoju tego, co tkwiło
w tych oryginalnych zabytkach z końca XII—XIII w.
Ograniczając się tylko do tych dzieł nie można
wytłumaczyć takich istotnych cech snietogorskich
fresków jak głęboki psychologizm i humanizm po-
staci, ich nieskrępowana wewnętrzna niezależność,
wających się na odległość w jeden soczysty bllk (np. ewan-
gelista Mateusz z Neredicy i Piotr z Zesłania Ducha Świę-
tego z snietogorskiego monasteru). We freskach Neredicy
jak 1 snietogorskich widać dwa charakterystyczne sposoby
malowania fałd: operujący bielami asystującymi i światło-
cieniowy. i
13 Nie jest to przypadkiem, że wszystkie bliższe lub dal-
sze analogie do fresków twórcy Zesłania Ducha Świętego,
odnoszą się do późniejszego okresu — są to pskowskie
ikony z 2. połowy XIV w., m. in. Zstąpienie do Otchłani
(Państwowe Muzeum Rosyjskie), Wybrani Święci (Gal. Tre-
tiakowska), Sobór Matki Boskiej (Gal, Tretiakowska).
19