Z DZIAŁALNOŚCI ROSSIEGO W POLSCE
II. 3. Portret Jerzego Sebastiana Lubomirskiego,
przerys piórkowy A. Bartynowskiego z ryciny z w.
XVII. Kraków, Muzeum Czapskich. (Fot. mgr.
K. Nowacki)
Gioi«ito$EBASTiANo l.vBoMiKZKi.eonle diWiinicz.e laiOllaH
Prmiipc delSacro Romano Imperia Gran Marcfciallo
dcl Rccpio di Polonia Generale di Campo Generale dclla
inrior Polonia, Goucrnatore di CracœuiaChiniclinc z
Nizipl, Ollłgn, Pr ren $ lama c Cafimiria
II. 4. Portret Jerzego Sebastiana Lubomirskiego, mie-
dzioryt F. v. Steena. (Fot. mgr K. Nowacki)
zauważamy redukcję szczegółów, wszystkie noszą sil-
ne znamiona świadomego uogólnienia — monumen-
talizacji. Nie pozostawia to żadnej wątpliwości, że
Wyszły spod dłuta jednej ręki.
Nie jest znany dokładny czas powstania rzeźb.
W katalogach zbiorów określone zostały ogólnie na
XVII w.6
W bogatej spuściźnie grafiki portretowej XVII w.
nie brakło przedstawień Czarnieckiego, Lubomirskie-
go czy 'Radziwiłła7. Na szczególną uwagę zasługują
ryciny dwóch ostatnich tak dalece zbliżone w dro-
biazgach ubioru, ich układzie i rysach twarzy do
rzeźb, źe narzuca się pytanie czy nie były one wzo-
6 Mańkowski, Gebethner, jw., s. 38; — Czo-
1 o w s k 1, jw., s. 63.
7 W poszukiwaniu materiału graficznego pomocni byli
mi kol. kol. Zofia Kudelska i Stanisław Mossakowski,
Proszę ich też o przyjęcie słów podziękowania.
8 Gabinet Rycin Blbl. Jagiell. w Krakowie nr inw. 11148.
9 Zbiór graficzny Muzeum Narodowego w Krakowie,
°ddz. Czapskich, nr inw. 36 426.
1° Zbiór graficzny Muzeum Narodowego w Krakowie,
rami dla rzeźbiarza. Ryciny te przedstawiają Lubo-
mirskiego i Radziwiłła bądź w układzie zgodnym
z rzeźbami, bądź stanowią ich lustrzane odbicie.
Graficzny portret Lubomirskiego w układzie zgod-
nym z rzeźbą wykonali: jeden W. P. Kilian8, drugi
znany mi jedynie z przerysu piórkowego Bartynow-
skiego (il. 3)9; nie udało mi się jednak dotrzeć do
oryginału. Odwrócone przedstawienia są częstsze,
jedno z nich wykonał F.v.Steen S.C.M. na podstawie
rysunku J.D.Herdta (il. 4)10.
Ryciny Janusza Radziwiłła oddające go identycznie
jak rzeźba rytowane były przez Maurycego Langa
(il. 6)11 i Jana Meyssensa w Antwerpii12. Lustrzane
Oddz. Czapskich, nr inw. 1075, E. Hutten-Czapskl,
Spis rycin przedstawiających przeważnie polskie osobistości
w zbiorach E. hr. H.-Cz., Kraków 1901, szp. 169.
11 Zbiór graficzny Muzeum
Oddz. Czapskich, nr inw. 1609,
szp. 253.
u Zbiór graficzny Muzeum
ddz. Czapskich, nr inw. 1610,
szp. 254.
Narodowego w Krakowie,
Hutten-Czapski, jw.,
Narodowego w Krakowie,
Hutten-Czapski, jw.,
37
II. 3. Portret Jerzego Sebastiana Lubomirskiego,
przerys piórkowy A. Bartynowskiego z ryciny z w.
XVII. Kraków, Muzeum Czapskich. (Fot. mgr.
K. Nowacki)
Gioi«ito$EBASTiANo l.vBoMiKZKi.eonle diWiinicz.e laiOllaH
Prmiipc delSacro Romano Imperia Gran Marcfciallo
dcl Rccpio di Polonia Generale di Campo Generale dclla
inrior Polonia, Goucrnatore di CracœuiaChiniclinc z
Nizipl, Ollłgn, Pr ren $ lama c Cafimiria
II. 4. Portret Jerzego Sebastiana Lubomirskiego, mie-
dzioryt F. v. Steena. (Fot. mgr K. Nowacki)
zauważamy redukcję szczegółów, wszystkie noszą sil-
ne znamiona świadomego uogólnienia — monumen-
talizacji. Nie pozostawia to żadnej wątpliwości, że
Wyszły spod dłuta jednej ręki.
Nie jest znany dokładny czas powstania rzeźb.
W katalogach zbiorów określone zostały ogólnie na
XVII w.6
W bogatej spuściźnie grafiki portretowej XVII w.
nie brakło przedstawień Czarnieckiego, Lubomirskie-
go czy 'Radziwiłła7. Na szczególną uwagę zasługują
ryciny dwóch ostatnich tak dalece zbliżone w dro-
biazgach ubioru, ich układzie i rysach twarzy do
rzeźb, źe narzuca się pytanie czy nie były one wzo-
6 Mańkowski, Gebethner, jw., s. 38; — Czo-
1 o w s k 1, jw., s. 63.
7 W poszukiwaniu materiału graficznego pomocni byli
mi kol. kol. Zofia Kudelska i Stanisław Mossakowski,
Proszę ich też o przyjęcie słów podziękowania.
8 Gabinet Rycin Blbl. Jagiell. w Krakowie nr inw. 11148.
9 Zbiór graficzny Muzeum Narodowego w Krakowie,
°ddz. Czapskich, nr inw. 36 426.
1° Zbiór graficzny Muzeum Narodowego w Krakowie,
rami dla rzeźbiarza. Ryciny te przedstawiają Lubo-
mirskiego i Radziwiłła bądź w układzie zgodnym
z rzeźbami, bądź stanowią ich lustrzane odbicie.
Graficzny portret Lubomirskiego w układzie zgod-
nym z rzeźbą wykonali: jeden W. P. Kilian8, drugi
znany mi jedynie z przerysu piórkowego Bartynow-
skiego (il. 3)9; nie udało mi się jednak dotrzeć do
oryginału. Odwrócone przedstawienia są częstsze,
jedno z nich wykonał F.v.Steen S.C.M. na podstawie
rysunku J.D.Herdta (il. 4)10.
Ryciny Janusza Radziwiłła oddające go identycznie
jak rzeźba rytowane były przez Maurycego Langa
(il. 6)11 i Jana Meyssensa w Antwerpii12. Lustrzane
Oddz. Czapskich, nr inw. 1075, E. Hutten-Czapskl,
Spis rycin przedstawiających przeważnie polskie osobistości
w zbiorach E. hr. H.-Cz., Kraków 1901, szp. 169.
11 Zbiór graficzny Muzeum
Oddz. Czapskich, nr inw. 1609,
szp. 253.
u Zbiór graficzny Muzeum
ddz. Czapskich, nr inw. 1610,
szp. 254.
Narodowego w Krakowie,
Hutten-Czapski, jw.,
Narodowego w Krakowie,
Hutten-Czapski, jw.,
37