Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (25.1963)

Z DZIAŁALNOŚCI ROSSIEGO W POLSCE


II. 11. G. Francesco Rossi, nagrobek kardynała Cennino. Rzym, kościół San Marcello.
(Fot. dr J. Kębłowski)

Połączenie opracowanych portretów w jedną gru-
P? z półfigurą Gembickiego ma decydujące znacze-
nie dla dalszego przewodu niniejszego szkicu. Por-
tret Gembickiego bowiem jest nie tylko dokładnie
datowany, ale co ważniejsze jest autoryzowany3S.
Przypisanie naszych dzieł Gian Francesco Rossiemu,
autorowi portretu Gembickiego stawia je odrazu w
kręgu rzymskiej sztuki Algardiego, Berniniego
i Rainaldiego, których współpracownikiem był
Rossi36 37. Nieczęsta to metryka artystyczna dla naszych
zabytków. Rossi przebywał w Polsce w latach 1651—
5438. Rzeźba Gembickiego była jedną z ostatnich
lego prac w Polsce przed powrotem do Rzymu
36 W. Tomkiewicz, Francesco Rossi i jego działalność
rzeźbiarska w Polsce, „Biul. Hlst. Sztuki”, XIX, 1957, nr 3,
s- 215.
37 Tamże, s. 203.
38 Por. tamże, s. 199—216.
39 Tamże, s. 215.

i powstała w r. 1654 39. Polska spuścizna artystycz-
na Rossiego, do niedawna całkiem nieznana, nabiera
żywszych rumieńców. W. Tomkiewicz ujawnił ją
zaledwie przed czterema laty, a wkrótce wzbogacił
ją nowymi sugestiami M. Karpowicz40.
Głównymi dziełami wykonanymi przez Rossiego
w Polsce są marmurowe portrety polskiej pary kró-
lewskiej, znajdujące się obecnie w Drottningholm
w Szwecji41. Obok tego miał on wyrzeźbić popier-
sia biskupa Jerzego Tyszkiewicza42 i Teodory Krys-
tyny z Tarnowskich Sapieżyny43 zdobiące ich na-
grobki w Wilnie. Rossi pracował rzekomo przy de-
koracji stiukowej kaplicy Wazów w katedrze kra-
in M. Kar powieź, Nieznane dzieło Francesca Rossiego,
„Biul. Hist. Sztuki”, XXII, 1960, nr 4, s. 378—383.
41 Tomkiewicz, jw., s. 199—203.
42 Karpowicz, jw., s. 378—383.
43 Tamże, s. 383.

43