DOI Heft:
Heft 1
DOI Artikel:Miscellanea
DOI Artikel:Hamilton, Chloe: Portret Kościuszki pędzla Beniamina Westa
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.45621#0086
CHLOE HAMILTON
II. 1. Benjamin West, Tadeusz Kościuszko 1797,
Allen Memorial Art Muséum, Oberlin, Ohio
Na pierwszym planie gładka powierzchnia stołu,
zmięty aksamit czapki i połyskliwy metal szpady
są starannie zróżnicowane.
Generał Tadeusz Kościuszko (1746—1817) 2, jeden
z wielu cudzoziemskich oficerów służących w armii
amerykańskiej podczas wojny o niepodległość, walczył
odważnie jako wódz polskich armii podczas wy-
zwoleńczej walki swego kraju przeciw Rosjanom.
Został ranny podczas polskiej porażki pod Maciejo-
wicami pod koniec r. 1794 i wywieziony do Rosji
jako jeniec. Po śmierci Katarzyny II, gdy syn jej
Paweł I wstąpił na tron w r. 1796, Kościuszko został
uwolniony. Rany odniesione w bitwie przed dwoma
laty nie zostały wyleczone podczas jego pobytu
w więzieniu. Nie zagoiła się rana w głowie zadana
szablą, a obrażenie prawej nogi sprawiało, iż trzeba
było go nosić przy dłuższych dystansach. Po opusz-
czeniu Rosji Kościuszko planował podróż do Ameryki,
ale narazie udał się do Anglii przez Szwecję, przy-
bywając do Londynu w końcu maja 1797 r. Popular-
ny „Gentleman’s Magazine” przyniósł następującą
notatkę o wylądowaniu Kościuszki: „Wydarzenia
2 Kościuszko mianowany został generałem majorem ar-
mii polskiej w 1789 r.
3 Jest rzeczą interesującą, że Kościuszko był trochę ar-
tystą. Mogłam zobaczyć reprodukcje tylko dwóch małych
dzieł: jednym z nich jest portret Jeffersona z wieńcem lau-
miejscowe, wtorek, 30 maja. Dzielny generał Koś-
ciuszko przybył na wody Tamizy na pokładzie
szwedzkiego statku, w otoczeniu wielu polskich
oficerów, udających się wraz z nim do Ameryki.
Jest on nieuleczalnie zraniony w głowę [śmierć
Kościuszki w 20 lat później nie była jednak spowo-
dowana tą raną], ma trzy rany od bagnetów w ple-
cach, a część uda utracił odłamka pocisku artyleryj-
skiego; przy niemiłosiernych cierpieniach powodowa-
nych przez te obrażenia, nie mogąc się poruszać
Kościuszko szuka rozrywki w rysowaniu krajobra-
zów 3. Z najwyższą wdzięcznością mówi o obecnym
cesarzu Rosji; żali się, że przez długi czas po wzięciu
go do niewoli zaniedbano leczenia jego ran”4.
Czyny Kościuszki w Polsce były dobrze znane
w Anglii i chociaż w 1793 r. odradzono mu udanie
się tam (zapewne w związku z jego udziałem w woj-
nie amerykańskiej), nie wydaje się by w 1797 r.
spotkała go jakakolwiek krytyka z powodu jego
amerykańskich sympatii. Zamieszkawszy w Hotelu
Sablonière5 na Leicester Square, Kościuszko pozdra-
wiany był przez odwiedzających go wielu wybitnych
rowym, którego oryginał zaginął (rycina Sokolnickiego) ;
drugim — miniaturowy portret płk. Wm. Bedlow.
4 ”Gentleman’s Magazine”, LXXXII, część II, 1797, lipiec,
s. 609.
5 Jane Porter, Thaddeus of Warsaw, New York
1845 [?], s. 6.
78
II. 1. Benjamin West, Tadeusz Kościuszko 1797,
Allen Memorial Art Muséum, Oberlin, Ohio
Na pierwszym planie gładka powierzchnia stołu,
zmięty aksamit czapki i połyskliwy metal szpady
są starannie zróżnicowane.
Generał Tadeusz Kościuszko (1746—1817) 2, jeden
z wielu cudzoziemskich oficerów służących w armii
amerykańskiej podczas wojny o niepodległość, walczył
odważnie jako wódz polskich armii podczas wy-
zwoleńczej walki swego kraju przeciw Rosjanom.
Został ranny podczas polskiej porażki pod Maciejo-
wicami pod koniec r. 1794 i wywieziony do Rosji
jako jeniec. Po śmierci Katarzyny II, gdy syn jej
Paweł I wstąpił na tron w r. 1796, Kościuszko został
uwolniony. Rany odniesione w bitwie przed dwoma
laty nie zostały wyleczone podczas jego pobytu
w więzieniu. Nie zagoiła się rana w głowie zadana
szablą, a obrażenie prawej nogi sprawiało, iż trzeba
było go nosić przy dłuższych dystansach. Po opusz-
czeniu Rosji Kościuszko planował podróż do Ameryki,
ale narazie udał się do Anglii przez Szwecję, przy-
bywając do Londynu w końcu maja 1797 r. Popular-
ny „Gentleman’s Magazine” przyniósł następującą
notatkę o wylądowaniu Kościuszki: „Wydarzenia
2 Kościuszko mianowany został generałem majorem ar-
mii polskiej w 1789 r.
3 Jest rzeczą interesującą, że Kościuszko był trochę ar-
tystą. Mogłam zobaczyć reprodukcje tylko dwóch małych
dzieł: jednym z nich jest portret Jeffersona z wieńcem lau-
miejscowe, wtorek, 30 maja. Dzielny generał Koś-
ciuszko przybył na wody Tamizy na pokładzie
szwedzkiego statku, w otoczeniu wielu polskich
oficerów, udających się wraz z nim do Ameryki.
Jest on nieuleczalnie zraniony w głowę [śmierć
Kościuszki w 20 lat później nie była jednak spowo-
dowana tą raną], ma trzy rany od bagnetów w ple-
cach, a część uda utracił odłamka pocisku artyleryj-
skiego; przy niemiłosiernych cierpieniach powodowa-
nych przez te obrażenia, nie mogąc się poruszać
Kościuszko szuka rozrywki w rysowaniu krajobra-
zów 3. Z najwyższą wdzięcznością mówi o obecnym
cesarzu Rosji; żali się, że przez długi czas po wzięciu
go do niewoli zaniedbano leczenia jego ran”4.
Czyny Kościuszki w Polsce były dobrze znane
w Anglii i chociaż w 1793 r. odradzono mu udanie
się tam (zapewne w związku z jego udziałem w woj-
nie amerykańskiej), nie wydaje się by w 1797 r.
spotkała go jakakolwiek krytyka z powodu jego
amerykańskich sympatii. Zamieszkawszy w Hotelu
Sablonière5 na Leicester Square, Kościuszko pozdra-
wiany był przez odwiedzających go wielu wybitnych
rowym, którego oryginał zaginął (rycina Sokolnickiego) ;
drugim — miniaturowy portret płk. Wm. Bedlow.
4 ”Gentleman’s Magazine”, LXXXII, część II, 1797, lipiec,
s. 609.
5 Jane Porter, Thaddeus of Warsaw, New York
1845 [?], s. 6.
78