KRONIKA STOWARZYSZENIA HISTORYKÓW SZTUKI
II. 3. Kamienica „Pod Samsonem”,
detale: a) Profil belkowania fasady,
b) profil gzymsu attyki, c) profil
gzymsu kordonowego oraz balaska,
d) fronton drzwi balkonowych, c)
zwornik portalu od podwórza.
(Opr. P. Bohdziewicz)
podwórko, posiadały pomieszczenia
częściowo sklepione.
Fasada kamienicy podzielona
gzymsem kordonowym na parter
i dwa piętra, ujęte razem oraz
zwieńczone belkowaniem i attyką,
była sześcioosiowa, o podziałach
Ii. 4. Balkon. (Fot. P. Bohdziewicz
1948 r.)
zaznaczonych na piętrach pilastrami
w wielkim porządku. Otwory okien-
ne prostokątne; w drugiej i piątej
osi pierwszego piętra znajdowały
się drzwi balkonowe z balkonika-
mi na kroksztynach. Na parterze
pod balkonikami mieściły się otwo-
ry wejściowe, w dzwartej osi brama
przejazdowa, w trzech pozostałych
— okna wystawowe sklepów.
Parter gładki, gryms kordonowy
częściowo profilowany. Pilastry
porządku kompozytowego, kanelo-
wane, ustawione były na odpo-
wiednio gierowanycłi odcinkach
gładkiego cokołu. Pod oknami
pierwszego piętra ślepe balustrady.
Belkowanie pełne, nie gierowane.
Płyty balkonowe stanowiły wy-
sunięte części grymsu kordono-
wego, wsparte na kroksztynach,
z kolei opierających się na grymsi-
kach portali. Okna i drzwi balko-
nowe na piętrach ujęte były w pro-
filowane obramienia. Na płycie bal-
konowej od przodu napis: „Lapi-
deam vetustate collapsam ex fun-
damentis erexit J.M. MDCCLXX”.
drzwi balkonowe wieńczyły fronto-
niki. Na zachowanym z nich napis:
„SOLI DEO HONOR ET GLORIA”.
Zarówno cała ta dekoracja, wy-
konana w sztukaterii, jak i pięk-
ne kraty balkonów, wykazują cechy
tzw. stylu Ludwika XVI, z pew-
nymi reminiscencjami baroku (ba-
laski na planie kwadratowym, gie-
rowainie rymsu pod frontonikami
drzwi balkonowych). Motywy deko-
racji sztukateryjnej: maski, girlan-
dy z chust lub z liści wawrzynu,
liście akantu, listki w kształcie
lancetu (we fryzach nad ramką
drzwi balkonowych), kwiaty róży,
noze.y, kółeczka, owale, wreszcie
płyciny nałożone na ścianę, łączące
okna; w kratach balkonowych: kó-
łeczka, gałązki, meander przestyli-
zowany. Kroksztyny balkonowe w
kształcie typowym dla tego okresu
klasycyzmu zdobiły rozety i girlan-
dy, a na ścianie między kroksztyn-
kami — płaskorzeźby przedstawia-
jące wyczyny bohaterskie Samsona.
Z całej tej dekoracji zachowała się
po wojnie tylko połowa. Bra-
ma zakreślona była linią łuku od-
cinkowego, nad oknami sklepowymi
zachowały się ślady pierwotnych
otworów, jak się wy da je, zamknię-
tych lukiem koszowym. Bramę za-
mykały dwuskrzydłowe drzwi drew-
niane, ozdobione motywem krótkich
kanelur poprzecznych, zdobiących
ramki pól środkowych oraz rozpię-
tego żagla w polach górnych. Od
strony podwórza elewacji oficyn
bocznych oraz elewację tylną bu-
dynku frontowego obiegał wspólny
II. 5. Widok fasady w 1946 r.
(Fot. K. Pęćherski)
gzyms, łączący w jedną całość
wszystkie trzy budynki, co nadawa-
ło im dość monumentalny charak-
ter, utracony po wojnie wskutek ro-
zebrania oficyn. Poza tym gzym-
II. 6. Fragment fasady. (Fragm.
z fot. M. Puszą, obecnie w War-
szawskim Arch. Wojewódzkim)
320
II. 3. Kamienica „Pod Samsonem”,
detale: a) Profil belkowania fasady,
b) profil gzymsu attyki, c) profil
gzymsu kordonowego oraz balaska,
d) fronton drzwi balkonowych, c)
zwornik portalu od podwórza.
(Opr. P. Bohdziewicz)
podwórko, posiadały pomieszczenia
częściowo sklepione.
Fasada kamienicy podzielona
gzymsem kordonowym na parter
i dwa piętra, ujęte razem oraz
zwieńczone belkowaniem i attyką,
była sześcioosiowa, o podziałach
Ii. 4. Balkon. (Fot. P. Bohdziewicz
1948 r.)
zaznaczonych na piętrach pilastrami
w wielkim porządku. Otwory okien-
ne prostokątne; w drugiej i piątej
osi pierwszego piętra znajdowały
się drzwi balkonowe z balkonika-
mi na kroksztynach. Na parterze
pod balkonikami mieściły się otwo-
ry wejściowe, w dzwartej osi brama
przejazdowa, w trzech pozostałych
— okna wystawowe sklepów.
Parter gładki, gryms kordonowy
częściowo profilowany. Pilastry
porządku kompozytowego, kanelo-
wane, ustawione były na odpo-
wiednio gierowanycłi odcinkach
gładkiego cokołu. Pod oknami
pierwszego piętra ślepe balustrady.
Belkowanie pełne, nie gierowane.
Płyty balkonowe stanowiły wy-
sunięte części grymsu kordono-
wego, wsparte na kroksztynach,
z kolei opierających się na grymsi-
kach portali. Okna i drzwi balko-
nowe na piętrach ujęte były w pro-
filowane obramienia. Na płycie bal-
konowej od przodu napis: „Lapi-
deam vetustate collapsam ex fun-
damentis erexit J.M. MDCCLXX”.
drzwi balkonowe wieńczyły fronto-
niki. Na zachowanym z nich napis:
„SOLI DEO HONOR ET GLORIA”.
Zarówno cała ta dekoracja, wy-
konana w sztukaterii, jak i pięk-
ne kraty balkonów, wykazują cechy
tzw. stylu Ludwika XVI, z pew-
nymi reminiscencjami baroku (ba-
laski na planie kwadratowym, gie-
rowainie rymsu pod frontonikami
drzwi balkonowych). Motywy deko-
racji sztukateryjnej: maski, girlan-
dy z chust lub z liści wawrzynu,
liście akantu, listki w kształcie
lancetu (we fryzach nad ramką
drzwi balkonowych), kwiaty róży,
noze.y, kółeczka, owale, wreszcie
płyciny nałożone na ścianę, łączące
okna; w kratach balkonowych: kó-
łeczka, gałązki, meander przestyli-
zowany. Kroksztyny balkonowe w
kształcie typowym dla tego okresu
klasycyzmu zdobiły rozety i girlan-
dy, a na ścianie między kroksztyn-
kami — płaskorzeźby przedstawia-
jące wyczyny bohaterskie Samsona.
Z całej tej dekoracji zachowała się
po wojnie tylko połowa. Bra-
ma zakreślona była linią łuku od-
cinkowego, nad oknami sklepowymi
zachowały się ślady pierwotnych
otworów, jak się wy da je, zamknię-
tych lukiem koszowym. Bramę za-
mykały dwuskrzydłowe drzwi drew-
niane, ozdobione motywem krótkich
kanelur poprzecznych, zdobiących
ramki pól środkowych oraz rozpię-
tego żagla w polach górnych. Od
strony podwórza elewacji oficyn
bocznych oraz elewację tylną bu-
dynku frontowego obiegał wspólny
II. 5. Widok fasady w 1946 r.
(Fot. K. Pęćherski)
gzyms, łączący w jedną całość
wszystkie trzy budynki, co nadawa-
ło im dość monumentalny charak-
ter, utracony po wojnie wskutek ro-
zebrania oficyn. Poza tym gzym-
II. 6. Fragment fasady. (Fragm.
z fot. M. Puszą, obecnie w War-
szawskim Arch. Wojewódzkim)
320