DOI Heft:
Nr. 3
DOI Artikel:Kieszkowski, Witold: W sprawie słownika architektów: (Uwagi z powodu książki Stanisława Łozy: Słownik architektów i budowniczych Polaków oraz cudzoziemców w Polsce pracujących. Wyd. 2-e uzupełnione. Warzawa 1931. Wydawnictwo Kasy im. Mianowskiego)
DOI Artikel:Kronika
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.35188#0136
pod imionami, a nie nazwiskami. Za takiem załatwieniem sprawy
przemawiałoby jeszcze i to, że nie zawsze nazwiska towarzyszą
imionom, oraz że nazwiska te, a raczej przezwiska, ulegają nietyl-
ko deformacjom, lecz zupełnym zmianom, co w konsekwencji pro-
wadzi do powstania dwuch osób z jednej.
Nie można również przejść do porządku dziennego nad szere-
giem uchybień, niedokładności i przeoczeń w poszczególnych wy-
padkach. Jest ich niestety bardzo dużo, trzeba więc poprzestać na
omówieniu tylko niektórych. Wiele nazwisk figuruje w słowniku bez
podania źródła (Bettini, d’ftuvergne, Blenau, Błotnicki i t. d.), przy
pewnych zaś źródło podane jest niedokładnie (np. Bibljoteka
Uniwersytecka w Wilnie, dział rękopisów — str. 111 przy v. Grossie),
w licznych wypadkach nie są podane daty w jakich żył artysta,
nawet w przybliżeniu (jaskrawsze przykłady — Łozki, Pitt, Russel i t.d.).
Niektóre osoby uległy „rozdwojeniu” wskutek drobnych różnic
w pisowni, np. Koriot i Coriot, Ragacolowicz i Rogacolowicz, Rig-
wicz i Rygwicz, Tomasz z r. 1568 i Tomasz Lwowczyk i t.d. Przykre
są również błędy zecerskie w wydawnictwie leksykograficznem
(omyłki w datach przy flrconim, Andersie i t. d.). Do curiosum
należy jednak ustęp o Borettim Józefie, który według słownika żył
103 lata (ur. 1746, um. 1849) i czynny był jeszcze w 4 lata po śmier-
ci (prowadzi budowy w latach 1853-4).
Większość podniesionych tutaj niedociągnięć wynikła niewątpli-
wie wskutek ogromu pracy, jakiego wymagało przygotowanie słow-
nika do druku. Sama książka jest bardzo pożyteczna i niezastąpio-
na przy pracy nad historją architektury w Polsce. Na zakończenie
pragniemy jednakże powrócić do wysuniętego na wstępie postulatu
pracy zbiorowej, widząc w tern jedyną możliwość pozytywnego za-
łatwienia sprawy słownika artystów.
KRONIKA.
VII Międzynarodowy Zjazd Historyków w Warszawie (21 — 28 sierpnia
1933 r.). Ukazał się już w druku tymczasowy program prac Zjazdu, wydany
w języku francuskim. Podaje on spis referatów, zgłoszonych na poszczególne
sekcje, ogranicza czas, przeznaczony na wygłoszenie streszczeń referatów, do
pół godziny i dyskusji również do pół godziny (jedno przemówienie — do 5
minut). Pełny wykaz referatów, zgłoszonych na Sekcję XII Historji Sztuki, przed-
stawia się następująco: Fritz Krischen (Gdańsk): Kunstgeschichte und Welt-
geschichte, Móglichkeiten einer neuen Periodisierung; Andre Blum (Paryż):
Des repertoires d'histoire de Fart; Leo van Puyvelde (Liege): L’enseigne-
ment de Fhistoire de Fart; Jacąues Handschin (Bazylea): Geistlich und Welt-
lich in der mittelalterlichen Musik*); H. Joubin (Paryż): Le fichier icono-
graphigue de la Bibliothegue d’flrt et d’flrcheologie de l’Universite de Paris
150
przemawiałoby jeszcze i to, że nie zawsze nazwiska towarzyszą
imionom, oraz że nazwiska te, a raczej przezwiska, ulegają nietyl-
ko deformacjom, lecz zupełnym zmianom, co w konsekwencji pro-
wadzi do powstania dwuch osób z jednej.
Nie można również przejść do porządku dziennego nad szere-
giem uchybień, niedokładności i przeoczeń w poszczególnych wy-
padkach. Jest ich niestety bardzo dużo, trzeba więc poprzestać na
omówieniu tylko niektórych. Wiele nazwisk figuruje w słowniku bez
podania źródła (Bettini, d’ftuvergne, Blenau, Błotnicki i t. d.), przy
pewnych zaś źródło podane jest niedokładnie (np. Bibljoteka
Uniwersytecka w Wilnie, dział rękopisów — str. 111 przy v. Grossie),
w licznych wypadkach nie są podane daty w jakich żył artysta,
nawet w przybliżeniu (jaskrawsze przykłady — Łozki, Pitt, Russel i t.d.).
Niektóre osoby uległy „rozdwojeniu” wskutek drobnych różnic
w pisowni, np. Koriot i Coriot, Ragacolowicz i Rogacolowicz, Rig-
wicz i Rygwicz, Tomasz z r. 1568 i Tomasz Lwowczyk i t.d. Przykre
są również błędy zecerskie w wydawnictwie leksykograficznem
(omyłki w datach przy flrconim, Andersie i t. d.). Do curiosum
należy jednak ustęp o Borettim Józefie, który według słownika żył
103 lata (ur. 1746, um. 1849) i czynny był jeszcze w 4 lata po śmier-
ci (prowadzi budowy w latach 1853-4).
Większość podniesionych tutaj niedociągnięć wynikła niewątpli-
wie wskutek ogromu pracy, jakiego wymagało przygotowanie słow-
nika do druku. Sama książka jest bardzo pożyteczna i niezastąpio-
na przy pracy nad historją architektury w Polsce. Na zakończenie
pragniemy jednakże powrócić do wysuniętego na wstępie postulatu
pracy zbiorowej, widząc w tern jedyną możliwość pozytywnego za-
łatwienia sprawy słownika artystów.
KRONIKA.
VII Międzynarodowy Zjazd Historyków w Warszawie (21 — 28 sierpnia
1933 r.). Ukazał się już w druku tymczasowy program prac Zjazdu, wydany
w języku francuskim. Podaje on spis referatów, zgłoszonych na poszczególne
sekcje, ogranicza czas, przeznaczony na wygłoszenie streszczeń referatów, do
pół godziny i dyskusji również do pół godziny (jedno przemówienie — do 5
minut). Pełny wykaz referatów, zgłoszonych na Sekcję XII Historji Sztuki, przed-
stawia się następująco: Fritz Krischen (Gdańsk): Kunstgeschichte und Welt-
geschichte, Móglichkeiten einer neuen Periodisierung; Andre Blum (Paryż):
Des repertoires d'histoire de Fart; Leo van Puyvelde (Liege): L’enseigne-
ment de Fhistoire de Fart; Jacąues Handschin (Bazylea): Geistlich und Welt-
lich in der mittelalterlichen Musik*); H. Joubin (Paryż): Le fichier icono-
graphigue de la Bibliothegue d’flrt et d’flrcheologie de l’Universite de Paris
150