DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Zachwatowicz, Jan: Zagadnienie kopji barwnej w studjach nad malarstwem monumentalnem
DOI Artikel:Walicki, Michał: Dwa zabytki późnoromańskiej rzeźby drewnianej w Polsce
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.35188#0290
jału naukowego można zaliczyć zaledwie nieznaczny odsetek; wię-
kszość tych kopij spełnia rolę ogólnikowych informacyj. Wyrazić
jednak należy całkowite uznanie dla wartości uczuciowej tych prac,
wykonanych przez zasłużonych badaczy lub przygodnych miłośników,
poruszonych miłością do dzieł sztuki i troską o niepewny ich los.
PRZYPISY:
1) Miarą znaczenia kopij może być wypowiedziane przez Maksa Dvo-
raka zdanie, że należyte oświetlenie i naukowe zbadanie malowideł
ściennych w katakumbach rzymskich, zostało umożliwione jedynie od
czasu opracowania przez Wilperta systematycznego zbioru kopij tych
malowideł (Maks Dvorak: Kunstgeschichte ais Geistgeschichte).
2) Znaczenie kopij omawia p. L. Durnowo w artykule: „Sobranje kopij
pamiatnikow drewne-ruskoj monu.mentalnoj żiwopisi Gosud. Instituta
lstorji lskusstw“. Wremennik Otdeła lzobrazitelnych lskustw. Le-
ningrad 1927.
Instytut Historji Sztuki w Leningradzie zorganizował systematyczną in-
wentaryzację malarską zabytków malarstwa monumentalnego i posia-
da zbiory kopij, opracowanych na podstawie ściśle ustalonych zasad
kopjowania.
3) Kopja barwna, wykonana przez ś. p. art. mai. J. Smolińskiego, repro-
dukowana u Wl. Podlachy. Historja Malarstwa Polskiego, str. 88 — 89.
' Fotogr. oryginału w pracy M. Walickiego: Malowidła ścienne kościoła
Św. Trójcy na zamku w Lublinie. Studja do dziejów sztuki w Polsce
t. 111, str. 29.
4) Kopje Smolińskiego reprodukowane w pracach F, Kopery i W. Pod-
lachy: Fragm. polichromij w koś. Św. Jana w Gnieźnie. (Prace kom.
Hist. Sztuki, t. III, tabl. 111), szczegół polichromji w Czchowie (F. Ko-
pera: Dzieje malarstwa w Polsce, t. 1, tabl. 8).
5) Możliwem jest też zastosowanie powiększeń fotograficznych jako
podkładu rysunkowego (stosowane przez Wilperta). W tym jednak
wypadku powierzchnia malowidła winna być jednopłaszczyznowa i zdję-
cie wykonane w warunkach usuwających możliwość skrótów i skażeń.
6) Reprodukcja u F. Kopery: Dzieje malarstwa w Polsce, t. 1, tabl. 10.
Fotografja z oryginału tamże, fig. 101.
7) O. c., tabl. 11 —kopja, fig. 100 — fotografja oryginału.
8) W pracach sekcji malarskiej Zakładu Architektury Polskiej i Historji
Sztuki Pol. Warsz. przyjęta została, jako najodpowiedniejsza — skala
1:3, dająca w dotychczasowych kopjach wyniki pod względem osią-
galnej ścisłości zupełnie zadawalniająee.
MICHAŁ WALICKI (z. A. p.) DWA ZABYTKI PÓŹNOROMAŃSKIEJ
RZEŹBY DREWNIANEJ W POLSCE.
LITERATURA:
H. Beenken: Die Kólner Plastik des XII Jh. Jahrbuch f. Kunstwissenschaft,
1929tenże: Romanische Skulptur in Deutschland. Leipzig 1924; L. Brehier: L’Ecole
romane de sculpture auvergnate et Ie portaile de Conques en Rouergues.
flctes du Congres d’Histoire de 1’flrt. Paris 1921, t. III; K. Furmankiewicz: Rzeźby
18
kszość tych kopij spełnia rolę ogólnikowych informacyj. Wyrazić
jednak należy całkowite uznanie dla wartości uczuciowej tych prac,
wykonanych przez zasłużonych badaczy lub przygodnych miłośników,
poruszonych miłością do dzieł sztuki i troską o niepewny ich los.
PRZYPISY:
1) Miarą znaczenia kopij może być wypowiedziane przez Maksa Dvo-
raka zdanie, że należyte oświetlenie i naukowe zbadanie malowideł
ściennych w katakumbach rzymskich, zostało umożliwione jedynie od
czasu opracowania przez Wilperta systematycznego zbioru kopij tych
malowideł (Maks Dvorak: Kunstgeschichte ais Geistgeschichte).
2) Znaczenie kopij omawia p. L. Durnowo w artykule: „Sobranje kopij
pamiatnikow drewne-ruskoj monu.mentalnoj żiwopisi Gosud. Instituta
lstorji lskusstw“. Wremennik Otdeła lzobrazitelnych lskustw. Le-
ningrad 1927.
Instytut Historji Sztuki w Leningradzie zorganizował systematyczną in-
wentaryzację malarską zabytków malarstwa monumentalnego i posia-
da zbiory kopij, opracowanych na podstawie ściśle ustalonych zasad
kopjowania.
3) Kopja barwna, wykonana przez ś. p. art. mai. J. Smolińskiego, repro-
dukowana u Wl. Podlachy. Historja Malarstwa Polskiego, str. 88 — 89.
' Fotogr. oryginału w pracy M. Walickiego: Malowidła ścienne kościoła
Św. Trójcy na zamku w Lublinie. Studja do dziejów sztuki w Polsce
t. 111, str. 29.
4) Kopje Smolińskiego reprodukowane w pracach F, Kopery i W. Pod-
lachy: Fragm. polichromij w koś. Św. Jana w Gnieźnie. (Prace kom.
Hist. Sztuki, t. III, tabl. 111), szczegół polichromji w Czchowie (F. Ko-
pera: Dzieje malarstwa w Polsce, t. 1, tabl. 8).
5) Możliwem jest też zastosowanie powiększeń fotograficznych jako
podkładu rysunkowego (stosowane przez Wilperta). W tym jednak
wypadku powierzchnia malowidła winna być jednopłaszczyznowa i zdję-
cie wykonane w warunkach usuwających możliwość skrótów i skażeń.
6) Reprodukcja u F. Kopery: Dzieje malarstwa w Polsce, t. 1, tabl. 10.
Fotografja z oryginału tamże, fig. 101.
7) O. c., tabl. 11 —kopja, fig. 100 — fotografja oryginału.
8) W pracach sekcji malarskiej Zakładu Architektury Polskiej i Historji
Sztuki Pol. Warsz. przyjęta została, jako najodpowiedniejsza — skala
1:3, dająca w dotychczasowych kopjach wyniki pod względem osią-
galnej ścisłości zupełnie zadawalniająee.
MICHAŁ WALICKI (z. A. p.) DWA ZABYTKI PÓŹNOROMAŃSKIEJ
RZEŹBY DREWNIANEJ W POLSCE.
LITERATURA:
H. Beenken: Die Kólner Plastik des XII Jh. Jahrbuch f. Kunstwissenschaft,
1929tenże: Romanische Skulptur in Deutschland. Leipzig 1924; L. Brehier: L’Ecole
romane de sculpture auvergnate et Ie portaile de Conques en Rouergues.
flctes du Congres d’Histoire de 1’flrt. Paris 1921, t. III; K. Furmankiewicz: Rzeźby
18