DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Kronika
DOI Artikel:Lalewicz, M.; Lisiecki, J.: Wydział Konserwatorski Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości. Okres 1920 - 1930
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.35188#0321
terpretacji maski, przy jednoczesnem zachowaniu dużego poczucia plastycz-
ności w całej bryle czaszki. Rzeźby te zostaną omówione w jednym z następ-
nych numerów Biuletynu.
M. W.
Odkrycie fryzu gotyckiego w Kościele Panien Benedyktynek w Chełmnie.
W trakcie odnawiania w roku ubiegłym kościoła Panien Benedyktynek odnale-
ziono fryz figuralny gotycki, obiegający dookoła ścianę na chórze zakonnym.
Zabytek zdaje się pochodzić z przełomu XIV na XV w., dokładniejsze jednak
datowanie może nastąpić jedynie przy monograficznem opracowaniu. Tema-
tem jest cykl pasyjny, oraz szereg scen o trudno dającej się ustalić treści:
obfitość motywów z życia rycerskiego naprowadza na przypuszczenie, że jest
to legenda hagiograficzna któregoś ze świętych rycerzy, o ile wręcz nie mamy
tu do czynienia z ikonografją świecką. Ogólny charakter formalny tych ma-
lowideł, wykonanych w ubogiej skali tonalnej, przy silnem zaakcentowaniu kon-
turowego rysunku, sprawia wrażenie zależności od pierwszych redakcyj „Bibliae
pauperum". Są to pierwsze wrażenia, które niewątpliwie znajdą krytyczne
naświetlenie, jaKiego niepospolity ten zabytek będzie się domagać w najbliż-
szym już czasie.
M. W.
Tryptyk z legendą św. Stanisława w Piotrawinie. W kościele parafjal-
nym w Piotrawinie zachował się tryptyk św. Stanisława, pochodzący z lat ca
1510. Dzieło to, dotąd nie wprowadzone do literatury naukowej, odznacza się
niezwykłemi zaletami formy, stając w szeregu czołowych zabytków malarstwa
wczesno-renesansowego w Polsce; zainteresowanie tryptykiem podwaja jego
współzależność od grupy malowideł, związanych z warsztatem Bodzentyńskim
(cf. mój komunikat w Sprawozdaniach z czynności i posiedzeń Pol. Ak. tlm.,
luty 1932). Fundatorem ołtarza był biskup Konarski, którego postać i herb pod
infułą widnieją na obrazie środkowym, podobnie jak na ołtarzu Bodzentyńskim.
Tematem malowideł są sceny kupna wsi i wskrzeszenia Piotrowina (na skrzy-
dłach) oraz sądu królewskiego (środek). Predellę zajmuje veraicon, podtrzymywane
przez dwa anioły. Rewersów skrzydeł nie znam z braku odnośnych fotografij.
Ołtarz Piotrawiński jest niewątpliwie czołową ilustracją legendy św. Stanisława,
miarodajną ze względu na postać fundatora i miejsce fundacji, wreszcie wy-
soki poziom formalny. Wyjaśnienia wymaga frapujący związek tego ołtarza
z twórczością Lenza z Kitzingen, pracującego w służbie Konarskiego (analogje
z obrazem Nawrócenie św. Pawła w Kościele Marjackim w Krakowie) oraz do
grupy „Mistrza Bodzentyńskiego ołtarza". Poświęcę tym zagadnieniom osobne
studjum w czasie najbliższym.
M. Walicki.
III
WYDZIAŁ KONSERWATORSKI TOWARZYSTWA OPIEKI
NAD ZABYTKAMI PRZESZŁOŚCI. OKRES 1920 - 1930.
W drukowanem sprawozdaniu Towarzystwa Opieki nad Zabyt-
kami Przeszłości w roku 1912, obejmującem okres działalności To-
warzystwa od 1906 do 1912 roku, na str. 17 czytamy, że Zarząd
45
ności w całej bryle czaszki. Rzeźby te zostaną omówione w jednym z następ-
nych numerów Biuletynu.
M. W.
Odkrycie fryzu gotyckiego w Kościele Panien Benedyktynek w Chełmnie.
W trakcie odnawiania w roku ubiegłym kościoła Panien Benedyktynek odnale-
ziono fryz figuralny gotycki, obiegający dookoła ścianę na chórze zakonnym.
Zabytek zdaje się pochodzić z przełomu XIV na XV w., dokładniejsze jednak
datowanie może nastąpić jedynie przy monograficznem opracowaniu. Tema-
tem jest cykl pasyjny, oraz szereg scen o trudno dającej się ustalić treści:
obfitość motywów z życia rycerskiego naprowadza na przypuszczenie, że jest
to legenda hagiograficzna któregoś ze świętych rycerzy, o ile wręcz nie mamy
tu do czynienia z ikonografją świecką. Ogólny charakter formalny tych ma-
lowideł, wykonanych w ubogiej skali tonalnej, przy silnem zaakcentowaniu kon-
turowego rysunku, sprawia wrażenie zależności od pierwszych redakcyj „Bibliae
pauperum". Są to pierwsze wrażenia, które niewątpliwie znajdą krytyczne
naświetlenie, jaKiego niepospolity ten zabytek będzie się domagać w najbliż-
szym już czasie.
M. W.
Tryptyk z legendą św. Stanisława w Piotrawinie. W kościele parafjal-
nym w Piotrawinie zachował się tryptyk św. Stanisława, pochodzący z lat ca
1510. Dzieło to, dotąd nie wprowadzone do literatury naukowej, odznacza się
niezwykłemi zaletami formy, stając w szeregu czołowych zabytków malarstwa
wczesno-renesansowego w Polsce; zainteresowanie tryptykiem podwaja jego
współzależność od grupy malowideł, związanych z warsztatem Bodzentyńskim
(cf. mój komunikat w Sprawozdaniach z czynności i posiedzeń Pol. Ak. tlm.,
luty 1932). Fundatorem ołtarza był biskup Konarski, którego postać i herb pod
infułą widnieją na obrazie środkowym, podobnie jak na ołtarzu Bodzentyńskim.
Tematem malowideł są sceny kupna wsi i wskrzeszenia Piotrowina (na skrzy-
dłach) oraz sądu królewskiego (środek). Predellę zajmuje veraicon, podtrzymywane
przez dwa anioły. Rewersów skrzydeł nie znam z braku odnośnych fotografij.
Ołtarz Piotrawiński jest niewątpliwie czołową ilustracją legendy św. Stanisława,
miarodajną ze względu na postać fundatora i miejsce fundacji, wreszcie wy-
soki poziom formalny. Wyjaśnienia wymaga frapujący związek tego ołtarza
z twórczością Lenza z Kitzingen, pracującego w służbie Konarskiego (analogje
z obrazem Nawrócenie św. Pawła w Kościele Marjackim w Krakowie) oraz do
grupy „Mistrza Bodzentyńskiego ołtarza". Poświęcę tym zagadnieniom osobne
studjum w czasie najbliższym.
M. Walicki.
III
WYDZIAŁ KONSERWATORSKI TOWARZYSTWA OPIEKI
NAD ZABYTKAMI PRZESZŁOŚCI. OKRES 1920 - 1930.
W drukowanem sprawozdaniu Towarzystwa Opieki nad Zabyt-
kami Przeszłości w roku 1912, obejmującem okres działalności To-
warzystwa od 1906 do 1912 roku, na str. 17 czytamy, że Zarząd
45