DOI issue:
Nr. 2
DOI article:Kieszkowski, Witold: Carlo Spampani, architekt włoski, czynny w Polsce w XVIII w
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.35188#0031
8. S. Jarocki: Bienica. Ziemia N. 2, r. 1929.
9. 5. Jarocki j. w. Autorstwo Spampaniego w odniesieniu do Bienicy
zostało stwierdzone, dzięki odnalezieniu listów T. Kocielła (Arch.
Nieświeskie j. w., N. 6973), dopiero w chwili oddawania rękopisu do
druku, to też wnętrz tego dworu nie znam. Daty budowy dworu
oraz imię fundatora mylnie podaje S. Jarocki, 1. c., oraz 5. Lorentz:
Wycieczki po województwie Wileńskiem. Wilno 1932, str. 79.
10. O rozrachunkach Spampaniego z hr. Burzyńską, prawdopodobnie zwią-
zanych z projektem pałacu w Wilnie, wspomina list Franciszka Smugle-
wicza z dn. 23.111.1776 i Antoniego z 13.1.1777 r. (Arch. Nieświeskie,
j. w., NN. 14694 — 5).
11. List M. Zawiszy do Spampaniego z dn. 21.1.1779 r. (Arch. Nieświeskie,
j. w., N. 14902). Kuchciec, majątek rodowy Zawiszów, leży w pow. Ihu-
meńskim ziemi Mińskiej.
12. Por. część pierwszą niniejszego artykułu, zwłaszcza zaś aneks (str. 28
i 34). Szczegółowiej o sprawie budowy tego pałacu informują listy
Szczytta (Arch. Nieświeskie j. w., N. 15671).
13. Bielica pow. Miński.
14. Annopol pow. Miński.
15. List Spampaniego do ks. Karola Radziwiłła z dn. 7.XI. 1782 r. (Archi-
wum Nieświeskie, j. w., N. 14902).
16. W. Tatarkiewicz: Dwa klasycyzmy wileński i warszawski. Warsza-
wa 1921.
17. Giovanni Battista Spampani, architekt i rytownik, prawdopodobnie brat
Carla, urodził się około 1745 r. w Rzymie. Znany jest tylko jako wy-
dawca Vignoii (11 Vignoia illustrato proposto da Giambattista Spam-
pani e Carlo Antonini studenti d’architettura. Roma 1770). O bliskiem
jego pokrewieństwie z Carlem, poza wspólnością nazwiska, świadczy
jeszcze i to, że matka tego ostatniego zajmuje się rozsprzedażą na-
kładu i rozrachunkami za wymienione wydawnictwo, w czem jej po-
maga i bierze udział współpracownik Giovanniego, Carlo Antonini.
Nasz Spampani żywo interesuje się tą sprawą i sam kolportuje to
dzieło w Polsce. Prawdopodobnie Giovanni Battista Spampani nie żyje
już w tym czasie (1776 r.) i niezlikwidowane sprawy wydawnicze prze-
chodzą w spadku na Teresę Spampani, matkę Carla (Arch. Nieświes-
kie, i. w., N. 14902.—Cf. również O. K. Nagler, 1. c., t. 17, str. 114, który
wymienia inne dzieła jego).
18. Carlo Antonini, architekt, rysownik i miedziorytnik, czynny w Rzymie
pod koniec XVIII i na pocz. XIX w. Współpracował z Giovannim
Battistą Spampanim w wydaniu Vignoli. Główne jego dzieło — Manu-
ale di varj ornamenti tratti delle fabriche e frammenti antlchi. Roma
1781 —90, 4 tomy (Cf. Thieme-Becker: Allgemeines Lexicon der Bilden-
den Ktinstler, t. 1. Leipzig 1908 Korespondencja Spampaniego z Anto-
ninim zawiera wiele ciekawych szczegółów, między innemi wiadomość
o otrzymaniu przez Antoniniego tytułu „incisore Reggio di Polonia"
(list z dn. 11.11.1782. Arch. Nieświeskie j. w., N. 14902).
19. Interesujące pod tym względem są niektóre listy Fr. Smuglewi-
cza, Carla Antonini, Girolamo Baldi Zannichelli z Wenecji oraz
Angela Boscaratti, malarza również z Wenecji (Arch. Nieświeskie,
71
9. 5. Jarocki j. w. Autorstwo Spampaniego w odniesieniu do Bienicy
zostało stwierdzone, dzięki odnalezieniu listów T. Kocielła (Arch.
Nieświeskie j. w., N. 6973), dopiero w chwili oddawania rękopisu do
druku, to też wnętrz tego dworu nie znam. Daty budowy dworu
oraz imię fundatora mylnie podaje S. Jarocki, 1. c., oraz 5. Lorentz:
Wycieczki po województwie Wileńskiem. Wilno 1932, str. 79.
10. O rozrachunkach Spampaniego z hr. Burzyńską, prawdopodobnie zwią-
zanych z projektem pałacu w Wilnie, wspomina list Franciszka Smugle-
wicza z dn. 23.111.1776 i Antoniego z 13.1.1777 r. (Arch. Nieświeskie,
j. w., NN. 14694 — 5).
11. List M. Zawiszy do Spampaniego z dn. 21.1.1779 r. (Arch. Nieświeskie,
j. w., N. 14902). Kuchciec, majątek rodowy Zawiszów, leży w pow. Ihu-
meńskim ziemi Mińskiej.
12. Por. część pierwszą niniejszego artykułu, zwłaszcza zaś aneks (str. 28
i 34). Szczegółowiej o sprawie budowy tego pałacu informują listy
Szczytta (Arch. Nieświeskie j. w., N. 15671).
13. Bielica pow. Miński.
14. Annopol pow. Miński.
15. List Spampaniego do ks. Karola Radziwiłła z dn. 7.XI. 1782 r. (Archi-
wum Nieświeskie, j. w., N. 14902).
16. W. Tatarkiewicz: Dwa klasycyzmy wileński i warszawski. Warsza-
wa 1921.
17. Giovanni Battista Spampani, architekt i rytownik, prawdopodobnie brat
Carla, urodził się około 1745 r. w Rzymie. Znany jest tylko jako wy-
dawca Vignoii (11 Vignoia illustrato proposto da Giambattista Spam-
pani e Carlo Antonini studenti d’architettura. Roma 1770). O bliskiem
jego pokrewieństwie z Carlem, poza wspólnością nazwiska, świadczy
jeszcze i to, że matka tego ostatniego zajmuje się rozsprzedażą na-
kładu i rozrachunkami za wymienione wydawnictwo, w czem jej po-
maga i bierze udział współpracownik Giovanniego, Carlo Antonini.
Nasz Spampani żywo interesuje się tą sprawą i sam kolportuje to
dzieło w Polsce. Prawdopodobnie Giovanni Battista Spampani nie żyje
już w tym czasie (1776 r.) i niezlikwidowane sprawy wydawnicze prze-
chodzą w spadku na Teresę Spampani, matkę Carla (Arch. Nieświes-
kie, i. w., N. 14902.—Cf. również O. K. Nagler, 1. c., t. 17, str. 114, który
wymienia inne dzieła jego).
18. Carlo Antonini, architekt, rysownik i miedziorytnik, czynny w Rzymie
pod koniec XVIII i na pocz. XIX w. Współpracował z Giovannim
Battistą Spampanim w wydaniu Vignoli. Główne jego dzieło — Manu-
ale di varj ornamenti tratti delle fabriche e frammenti antlchi. Roma
1781 —90, 4 tomy (Cf. Thieme-Becker: Allgemeines Lexicon der Bilden-
den Ktinstler, t. 1. Leipzig 1908 Korespondencja Spampaniego z Anto-
ninim zawiera wiele ciekawych szczegółów, między innemi wiadomość
o otrzymaniu przez Antoniniego tytułu „incisore Reggio di Polonia"
(list z dn. 11.11.1782. Arch. Nieświeskie j. w., N. 14902).
19. Interesujące pod tym względem są niektóre listy Fr. Smuglewi-
cza, Carla Antonini, Girolamo Baldi Zannichelli z Wenecji oraz
Angela Boscaratti, malarza również z Wenecji (Arch. Nieświeskie,
71