DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.42191#0179
ŚWIATŁO KSIĘŻYCA
-OBIEKTY KOJI KAMOJI
„Robię ślady i chciałbym, żeby te ślady były
odbiciem sensu, sensu relacji mojej osobi-
stej do najogólniejszego istnienia”.
Koji Kam oj i
Wypisy z ksiąg użytecznych Czesława Miłosza są - według słów poety
- „księgą olśnień”, kolekcją wierszy „lojalnych wobec rzeczywistości”,
opisujących ją w sposób czytelny i zwięzły, z poszanowaniem wyglądu
i chwili. Antologia Miłosza jest obroną sztuki zajmującej się tym, co
szczególne i konkretne, poezji stojącej po stronie istnienia, a przeciw
nicości. Autor wyboru deklaruje się jako uczeń Mistrzów Wschodu, dla
których patrzeć znaczyło utożsamiać się niejako z rzeczą, na którą
się patrzy i wzmacniać w ten sposób jej bycie. Albowiem rzecz zoba-
czona naprawdę intensywnie - przypomina poeta - „przywołuje nas do
porządku”, zostaje z nami na trwałe i zdumiewa, choć, zdawałoby się,
nic w niej zdumiewającego. Na potwierdzenie swoich intuicji Miłosz
przytacza wiersze z kręgu poezji japoński ej i starochińskiej, utwory dzie-
więtnastowieczne i współczesne - między innymi wiersz Na środku drogi
brazylijskiego, dwudziestowiecznego poety Carlosa Drummonda de
Andrade:
Na środku drogi był kamień
kamień był na środku drogi
był kamień
na środku drogi był kamień.
Nigdy nie zapomnę tego wydarzenia
w życiu moich zmęczonych źrenic.
177
-OBIEKTY KOJI KAMOJI
„Robię ślady i chciałbym, żeby te ślady były
odbiciem sensu, sensu relacji mojej osobi-
stej do najogólniejszego istnienia”.
Koji Kam oj i
Wypisy z ksiąg użytecznych Czesława Miłosza są - według słów poety
- „księgą olśnień”, kolekcją wierszy „lojalnych wobec rzeczywistości”,
opisujących ją w sposób czytelny i zwięzły, z poszanowaniem wyglądu
i chwili. Antologia Miłosza jest obroną sztuki zajmującej się tym, co
szczególne i konkretne, poezji stojącej po stronie istnienia, a przeciw
nicości. Autor wyboru deklaruje się jako uczeń Mistrzów Wschodu, dla
których patrzeć znaczyło utożsamiać się niejako z rzeczą, na którą
się patrzy i wzmacniać w ten sposób jej bycie. Albowiem rzecz zoba-
czona naprawdę intensywnie - przypomina poeta - „przywołuje nas do
porządku”, zostaje z nami na trwałe i zdumiewa, choć, zdawałoby się,
nic w niej zdumiewającego. Na potwierdzenie swoich intuicji Miłosz
przytacza wiersze z kręgu poezji japoński ej i starochińskiej, utwory dzie-
więtnastowieczne i współczesne - między innymi wiersz Na środku drogi
brazylijskiego, dwudziestowiecznego poety Carlosa Drummonda de
Andrade:
Na środku drogi był kamień
kamień był na środku drogi
był kamień
na środku drogi był kamień.
Nigdy nie zapomnę tego wydarzenia
w życiu moich zmęczonych źrenic.
177