Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki
— 20.1958
Zitieren dieser Seite
Bitte zitieren Sie diese Seite, indem Sie folgende Adresse (URL)/folgende DOI benutzen:
https://doi.org/10.11588/diglit.41524#0096
DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Kręglewska-Foksowicz, Ewa; Linette, Eugeniusz; Powidzki, Janusz; Sławska, Aniela: Sztuka baroku w Wielkopolsce
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.41524#0096
E. KRĘGLEWSKA-FOKSOWICZ, E. LINETTE, J. POWIDZKI, A. SŁAWSKA
(w Tursku pod Pleszewem i we Wszemborzu pod
Wrześnią) pozwala przypuszczać, że Faworski prze-
bywał dłużej w Wielkopolsce i pozostawił może wię-
cej prac swego pędzla. Szczególnie interesujący jest
ołtarzowy obraz „Zwiastowanie" w Tursku, datowa-
ny 1799, jako jedyny znany dotąd obraz Faworskie-
go o tematyce religijnej. Malowany dość pobieżnie
i obliczony na ogólny efekt dekoracyjny w ramach
ołtarzowej' architektury, posiada jednak typowe dla
tego artysty zalety kolorystyczne i uderza niebanal-
nym ujęciem postaci anioła, pełnej młodzieńczej i jak-
by trochę „antykizowanej" urody. Wydaje się, że
obrazy Faworskiego są ostatnimi dziełami malarstwa
związanymi jeszcze wieloma nićmi z mijającą epoką;
prace miejscowych, współczesnych mu malarzy, jak
J. Gładysza i mało znanego portrecisty Franciszka Mi-
chałowskiego 149, idą już wyraźnie, wskazanym wcześ-
niej przez architekturę szlakiem klasycyzmu.
[A. S.J
* * *
11. W latach 30-tych XVIII wieku, jak wolno wnio-
skować na obecnym etapie badań, pojawia się w Wiel-
kopolsce nowy typ pałacu, którego geneza tkwi we
francuskich rozwiązaniach z 2. poł. XVIII w., ale któ-
ry na naszym terenie uległ swoistemu przekształceniu.
140 Wymieniany w 1794 r.; B r o s i g, Materiały, s. 331.
84
(w Tursku pod Pleszewem i we Wszemborzu pod
Wrześnią) pozwala przypuszczać, że Faworski prze-
bywał dłużej w Wielkopolsce i pozostawił może wię-
cej prac swego pędzla. Szczególnie interesujący jest
ołtarzowy obraz „Zwiastowanie" w Tursku, datowa-
ny 1799, jako jedyny znany dotąd obraz Faworskie-
go o tematyce religijnej. Malowany dość pobieżnie
i obliczony na ogólny efekt dekoracyjny w ramach
ołtarzowej' architektury, posiada jednak typowe dla
tego artysty zalety kolorystyczne i uderza niebanal-
nym ujęciem postaci anioła, pełnej młodzieńczej i jak-
by trochę „antykizowanej" urody. Wydaje się, że
obrazy Faworskiego są ostatnimi dziełami malarstwa
związanymi jeszcze wieloma nićmi z mijającą epoką;
prace miejscowych, współczesnych mu malarzy, jak
J. Gładysza i mało znanego portrecisty Franciszka Mi-
chałowskiego 149, idą już wyraźnie, wskazanym wcześ-
niej przez architekturę szlakiem klasycyzmu.
[A. S.J
* * *
11. W latach 30-tych XVIII wieku, jak wolno wnio-
skować na obecnym etapie badań, pojawia się w Wiel-
kopolsce nowy typ pałacu, którego geneza tkwi we
francuskich rozwiązaniach z 2. poł. XVIII w., ale któ-
ry na naszym terenie uległ swoistemu przekształceniu.
140 Wymieniany w 1794 r.; B r o s i g, Materiały, s. 331.
84