Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (20.1958)

ANNA DOBRZYCKA

NESSUS I DEJANIRA

...Excipit hunc Nessus „neąue enim moriemur inulti"
secum ait et calido velamina tincta cruore
dat munus raptae velut inritarnen amoris...
Taką oto chwilę wybrał malarz ze starej opowieści
w Owidiuszowych Metamorfozach, by przybrać
w kształt i barwy historię pięknej Dejaniry. Zasłu-
chana w słowa umierającego Nessusa, lekko ku nie-
mu schylona, bierze niepewnym ruchem z rąk cen-
i „Nessus i Dejanira", Muzeum Narodowe w Poznaniu.
Nr. inw. Mo 30.01, pł. 89X130 cm. Obraz zakupiony w r. 1945.

taura białą szatę, splamioną jego krwią. Wyraz za-
ciekawienia, zainteresowania odbija się w jej twarzy,
a niepewny jeszcze uśmiech bryje się w kącikach ust.
Za chwilę uwierzy zdradliwym słowom; uwierzy za-
pewnieniom, że krew Nessusa zapewni jej wierność
małżonka, a zazdrość nie będzie dłużej nękać jej udrę-
czonego serca. Taką widzimy Dejanirę w obrazie z po-
znańskiej galerii, taką wyobraził sobie Louis de Sil-
vestre Mł., autor płótna1. Ten francuski malarz por-
Restaurowany w latach 1945—46 przez prof. Henryka Kuchar-
skiego.

U. 1. L. Siluestre Mł., Nessus i Dejanira. Poznań, Muzeum Narodowe. (Fot. L. Perz i F. Maćkowiak)


257